Stolica | Berlin |
---|---|
Języki) | Niemiecki |
Powierzchnia | 666.7 |
---|
Kœnigsberg lub Königsberg w Preussen (w staropruskim : Twangste, Kunnegsgarbs, Knigsberg ; po litewsku : Karaliaučius ; po polsku : Królewiec ) to stara nazwa obecnego rosyjskiego miasta Kaliningrad (po rosyjsku : Калининград ). Stolica Prus Wschodnich , nad Morzem Bałtyckim , była najpierw stolicą Księstwa Prus , zanim stała się jednym z głównych miast Królestwa Prus, a następnie Cesarstwa Niemieckiego.. Prawie całkowicie zniszczony w czasie II wojny światowej , po aneksji przez Sowietów przemianowany na Kaliningrad .
Znaleźliśmy stronę miejscowości pozostałości siedlisk II E i III TH wieku, do czasu gdy Wizygoci zajęli Prusy Bałtyckie, początkowo zamieszkana przez Bałtyk , dwa plemiona, Yotvingiens i Prusaków (niemiecki Pruzzen ) pozostał na brzegu Bałtyku kiedy Wizygoci ustąpili miejsca Ostrogotom . Te z kolei zostały zastąpione przez Waregowie który założył VIII th Century miasto Truso na Zalewie Wiślanym (niemiecki Frisches Haff , dzisiaj Zatoka Kaliningrad ). Na obecnym miejscu starego miasta znajdowała się pruska wieś Tvankste. W IX -go wieku Baltic The Kurs , rozliczane również w okolicy, pozostawiając swoją nazwę do Zatoki Kurlandii (niemiecki Zalew Haff ).
W 1226 polski książę Konrad I st Mazowiecki poprosił o pomoc do Krzyżaków do pomocy CV Kujawsko (niemiecki kulmerland ) przeciwko pogańskich Prusów. Rycerze rozpoczęli więc od zajęcia w 1231 r. ziem zajmowanych przez te plemiona. W celu utrzymania podbitych terytoriów sprowadzili niemieckojęzycznych kolonistów ze wszystkich części Świętego Cesarstwa , aby utworzyć państwo krzyżackie .
W 1255 r. Krzyżacy, z upoważnienia króla czeskiego Ottokara II , zrównali z ziemią pruską wioskę Tvankste i zbudowali drewniany zamek, aby uwiecznić swoją obecność w regionie, miejsce spotkań przed wzniesieniem małego miasta zwanego Königsberg ( Mont-royal ), którego pierwsze murowane budynki pochodzą z 1257 roku.
Zbudowana niedaleko brzegów Pregoli, na północ od rzeki, ta krzyżacka budowla szybko przyciąga mieszkańców, którzy osiedlają się między zamkiem a brzegiem.
Okolice przyszłego Królewca wyglądają jak rozproszone wsie Juditten (w staropruskim: czarny ) Kosse ( martwe drzewa ), Tragheim ( dom ), Sackheim ( sosna ) Laak ( leszczyna ), Ponarth ( przybrzeże ).
Następnie, w 1283 r. założono pierwsze miasto, później nazwane Altstadt , stare miasto; miasto to otrzymuje prawa miejskie w 1286 roku, zgodnie z prawem chełmińskim.
W 1300 r. założono drugie miasto, na wschód od pierwszej osady, Löbenicht, na tych samych wybrzeżach, a następnie w 1327 r. miasto Kneiphof na wyspie w Pregel. Powstałe w ten sposób trzy miasta od dawna stanowią tyle samo gmin z własnymi instytucjami.
Miasto stało się przyczółkiem tego terytorium krzyżackiego, zwanego Prusami (niem. Preussen ), a później (po zjednoczeniu z Prusami Książęcymi Brandenburgii i innymi ziemiami zachodnimi): Prusami Wschodnimi (niem. OstPreussen ). Od tego rozszerzenia nazwa Prusowie oznacza także mieszkańców całego Królestwa Pruskiego ukonstytuowanego na przestrzeni wieków w północnych Niemczech. Dziś ta terminologia stała się przestarzała i używamy raczej terminów Obwód Kaliningradzki lub Rosja Bałtycka ( w rosyjskich mediach Baltiyskaja Rossia ).
Mieszanina między tymi kolonistami a miejscową ludnością dała lokalny dialekt bałtycki z silnymi zapożyczeniami germańskimi, borusskimi lub staropruskimi (niem. Alt-Preussisch ), których mówcami nazywano Borussów lub Prusów (po niemiecku: Preussen ).
W 1806 r. według wspomnień generała Chłapowskiego miasto zamieszkiwali Litwini i Żmudzini, a nie Prusacy. Zostali więc przywiązani do Polski.
Wokół cytadeli zbudowano trzy zamki: Altstadt, Löbenicht i wyspę Kneiphof, z których każdy miał swoje mury obronne, swój garnizon, rynek i kościół. Altstadt, które stało w 1256 r. na miejscu późniejszej brukowanej drogi, uległo atakowi Borusów w 1263 r. i musiało zostać odbudowane bliżej Löbenicht. Królewiec uzyskał prawa miejskie w 1286 r. i wstąpił do Hanzy w 1340 r. Wyspa Kneiphof jest od 1322 r. sanktuarium religijnym, a katedra została tam wybudowana w latach 1327-1380. Po upadku krzyżackiej twierdzy Marienburg w 1457 r., Królewiec jest wybierany przez Wielkiego Mistrza na stolicę Zakonu Krzyżackiego , zamek miejski staje się miejscem zamieszkania Wielkiego Mistrza i jego bliskich.
W 1525 r. margrabia Albert Brandenburg-Ansbach , wielki mistrz zakonu, włączył stolicę swojego zakonu do Prus Książęcych i szerzył tam reformację . Albert nie był jednak tak naprawdę księciem wszystkich Prus, gdyż Pomorze i Warmia pozostawały pod dziedziczną zależnością (do 1569: unia lubelska ), a następnie wojskową Królestwa Polskiego .
Za namową księcia Alberta w 1544 r. otwarto pierwszy uniwersytet w Królewcu ( Albertina ), aby propagować nową Ewangelię luterańską. Rektor Elbing Liceum , Willem van de Voldersgraft , został wezwany do Albertina jako dziekan i otrzymał posadę książęcego doradcy . Następnie rekrutuje uczonego Andreasa Osiandera jako nauczyciela.
Podobnie jak jego poprzednicy, Albert musiał uznać się za wasala króla Polski. Położone w zależności od księcia pruskiego, lennika króla polskiego, miasto jest uwikłane w konflikty prowadzone przez króla polskiego ze Szwecją. Jednocześnie następcy po sobie na tronie pruskim książęta ograniczyli dostępną miastu autonomię, kontrolując wszystkie obecne w mieście wojska, a następnie materializując tę kontrolę poprzez budowę cytadeli na lewym brzegu. rzeka, a następnie, od panowania Fryderyka Wilhelma i st , systematycznie zwiększając obecność wojskową w mieście, zmieniając znacząco na wygląd miasta do miasta garnizonowego, lub próbując ograniczyć autonomię komunalnych.
Następnie seria manewrów dyplomatycznych do innych sądów europejskich, elektor Fryderyk Wilhelm I st Brandenburgia nie uznają pełną suwerenność księstwa pruskiego z fortec Altstadt i Kneiphof Löbenicht (traktaty Labiau w 1656 roku, od Wehlau w 1657 roku, i pokój Olivy w 1660 r.). Musiał jednak walczyć z powstaniem królewieckim przeciwko naciskom podatkowym księstwa.
W nagrodę za sprowadzenie się do sprawy austriackiej na początku wojny o sukcesję hiszpańską elektor brandenburski Fryderyk III uzyskał wyniesienie Prus do rangi królestwa i naturalnie w Królewcu koronowano go na Fryderyka. I st , król Prus . Wraz z przekwalifikowaniem elektoratu brandenburskiego na lenno króla pruskiego wszystkie terytoria korony Hohenzollernów otrzymały nazwę Królestwo Prus.
Nowy król Prus Fryderyka I st , koronowany król podczas ceremonii w stolicy18 stycznia 1701Upiększa stolicę, wyposaża jej nową rodzinę królewską w zamek królewski, ale jego śmierć w 1713 r. przerwała prace, na polecenie syna i następcy Fryderyka Wilhelma I er , sierżanta królewskiego.
Prusy Wschodnie została zdziesiątkowana przez epidemię dżumy z 1708 do 1710. Aby repopulate obszar, „król sierżant” Fryderyk Wilhelm I st combina zmuszony kolonizacji i korzyści podatkowe: w ten sposób, w 1732 roku, protestanci z Salzburg, wypędzeni z Austrii, zostali powitani tam z otwartymi ramionami.
Królewiec był kilkakrotnie oblegany w czasie wojen Fryderyka II Wielkiego w latach 1741-1762. Zagrożony przez wojska rosyjskie zStyczeń 1757miasto poddaje się rosyjskim generałom dnia 22 stycznia 1757. Okupowane przez Rosjan miasto ma swoje przywileje zachowane dekretem cesarzowej Elżbiety , a fizjonomia miasta i jego mieszkańców ewoluuje i chodzi o przyłączenie miasta do Imperium Rosyjskiego.
Mimo to, był XVIII th century osiągnął swój szczyt handlowej i intelektualnej. Szkoccy armatorzy i handlowcy (działający również w Petersburgu ) importowali tam herbatę, tytoń i kawę, a także eksportowali tarcicę i zboże. Miejscy notable ( w szczególności Emmanuel Kant , jedno z najznamienitszych dzieci miasta, którego prawie nigdy nie opuszczał) lubili swoje towarzystwo, ponieważ byli łącznikiem z bardziej nowoczesną pod względem technicznym i politycznym Europą.
Po klęsce Napoleona w stosunku 1807 roku , armia pruska opadł na Królewcu i przekazana do marszałka Soult na16 czerwca. A po odwrocie z Rosji właśnie w tym mieście30 grudnia 1812 r., odpowiedź aliantów przeciwko Francji (pakt wojskowy Tauroggen między pruskim generałem Yorckiem a rosyjskim szefem sztabu Hansem Karlem von Diebitsch ).
Königsberg wzmocnić swoją rolę jako centrum administracyjne w XIX -tego wieku, będąc stolicą Königsberg Powiat będąc stolicą prowincji Prus Wschodnich , ale nie może konkurować z Berlina, która stała uprzemysłowionych i zaludnionych szybciej. Król pruski Fryderyk Wilhelm III postanowił w 1838 roku utworzyć akademię sztuk pięknych. W 1860 roku otwarto stację kolejową obsługiwaną przez firmę Preußische Ostbahn i przez kilkadziesiąt lat miasto stało się węzłem komunikacyjnym między Europą Zachodnią a Rosją. Królewiec był stolicą prowincji pruskiej (jednostki, która łączyła Prusy Wschodnie i Zachodnie do 1878 r.) i był częścią nowego Cesarstwa Niemieckiego od 1871 r. , kiedy królestwo pruskie zostało zintegrowane. Już w 1871 r. rząd niemiecki radykalnie zrewidował system obronny miasta, w szczególności budując wokół miasta forty typu „von Biehler” .
[ ref. pożądany]Królewca broni się wówczas siecią fortów o przeciętnej wartości. Forty te stwarzały trudności dla armii sowieckiej, która musiała je zdobywać jeden po drugim. Siły powietrzne sojuszników brytyjskich i amerykańskich zbombardowały miasto przed ostatecznym atakiem wojsk sowieckich. Warto zauważyć, że historyczne centrum zostało prawie zniszczone, podczas gdy strategiczne miejsca, takie jak stacje czy forty, są w większości nadal nienaruszone. Należy również podkreślić, że z dawnego Królewca zachowały się do dziś niektóre dzielnice, w szczególności dzielnica „Centralna”, której nazwa wzięła się od tego, że po wojnie była jedyną nadal zamieszkałą.
Miasto i jego ludność pod koniec II wojny światowej przechodzą dotkliwe bombardowania anglo-amerykańskie, w nocy z 26 na 27, a następnie z 29 na30 sierpnia 1944 r, niszcząc miasto, jednocześnie dając mu solidne środki obrony. W tym samym okresie ci sami mieszkańcy zostali przymusowo werbowani przez gauleitera Prus Wschodnich Ericha Kocha w celu uczestniczenia w wznoszeniu linii fortyfikacji w regionie, zgodnie z postanowieniami dekretu wydanego13 lipca 1944 r przez Gauleitera.
Pomimo definitywnej porażki pierwszej sowieckiej ofensywy na Prusy Wschodnie w listopadzie , Królewiec był jednym z sowieckich krótkoterminowych celów wojskowych od końca jesieni 1944 roku.
Miasto i jego okolice były bezpośrednio dotknięte sowiecką ofensywą wiślano-odrzańską od połowy miesiącaStyczeń 1945. Miasto zostało odcięte od reszty Rzeszy po brawurowym zamachu stanu na Ebling the21 stycznia 1945, odcinając bezpośrednią komunikację kolejową miasta z resztą Rzeszy. Niemieckie kontrofensywy pod koniec miesiąca położyły efemeryczny kres temu pierwszemu oblężeniu.
Jednakże zaliczka radzieckiego przodu umieszczony miasto, opuszczony przez gauleitera Ericha Kocha28 stycznia, kilka kilometrów od linii frontu. Ten szybki marsz sowiecki wywołał w mieście sytuację paniki, zaostrzonej przez rozpowszechnianie fałszywych wiadomości lub pustych haseł przez kierownictwo NSDAP : panika ta zmaterializowała się w skrajnym zatłoczeniu placu dworca głównego w Królewcu, którego życzy sobie ludność. uciekać z miasta rzadkimi zatłoczonymi pociągami, które jeżdżą do centrum Rzeszy.
W marcu miasto jest jedną z trzech pozostałych niemieckich kieszeni w Prusach Wschodnich. Atak na miasto wojsk radzieckich pod dowództwem marszałka Wasiliewskiego rozpoczął się w dniu dzisiejszym6 kwietniaw potopie zasobów rozmieszczonych przez Armię Czerwoną , zakłócających obronę od pierwszego dnia. Po czterech dniach zaciekłych walk generał Otto Lasch dowodzący placem poddał9 kwietnia 1945 , gdy Sowieci prawie dotarli do bunkra dowodzenia.
Świadczą o tym pomniki lub masowe groby (po rosyjsku „braterskie”) żołnierzy poległych podczas zdobywania miasta. Największym z nich jest pomnik poległych tam 1200 bojowników gwardii. Ten zbudowany na ich grobowcu pomnik stanowi punkt gromadzący miejscową ludność w każdą rocznicę zwycięstwa 1945 r.
Miasto, a bardziej ogólnie Prusy Wschodnie, były celami wojny sowieckiej od 1941 r.: we wrześniu Stalin zwierzył się Bułgarowi Dymitrowowi, że chce „zwrócić Prusy Wschodnie Słowianom, do których one należą” . Cel ten zostaje ujawniony zachodnim aliantom podczas konferencji w Teheranie .
W Teheranie Stalin wysuwa argumenty etniczne, pragnąc zwrócić region Słowianom, podczas gdy admirałowie sowieccy zajęli się Październik 1944przez Litwinowa , Zastępca Komisarza do Spraw Zagranicznych, chcą mieć portu lodu darmo na Bałtyku . Według Stalina region Königsberg jest jedynym regionem, który ZSRR chce bezpośrednio zaanektować.
Niektóre sowieckie argumenty opowiadają się za aneksją regionu do ZSRR, prościej w celu zapewnienia Związkowi Radzieckiemu większego bezpieczeństwa, mówiąc słowami Stalina , w ramach projektowania „korzystnych granic strategicznych” , w tym miasta w granicach terytoria przyłączone do Związku Radzieckiego. Rzeczywiście, miasto było wykorzystywane jako zaplecze logistyczne dla operacji niemieckich przeciwko Rosji w 1914 r. , a następnie przeciwko Związkowi Radzieckiemu w 1941 r .
Jednak te sowieckie ambicje zderzają się z aspiracjami polskiego rządu na uchodźstwie ; Rzeczywiście, podczas rokowań między Polakami a Sowietami los miasta jest wyraźnie pozostawiony przez Polaków w zawieszeniu, ku wielkiemu niezadowoleniu Stalina .
Miasto, prawie całkowicie zniszczone i opuszczone przez ludność, zostało zaanektowane przez ZSRR i przemianowane na Kaliningrad . Pozostali mieszkańcy Niemiec są następnie wysiedlani, a następnie zastępowani przez ludność rosyjską.
23 września 1523protestancki kaznodzieja Johann Briessmann po raz pierwszy głosi w mieście reformę luterańską; szybko sukces tych kazań był taki, że Wielki Mistrz nawrócił się, sekularyzując stan zakonny Krzyżaków , przekształcając katedrę w pierwszy kościół diecezji, a założony w 1544 r. uniwersytet odnotował znaczny wzrost, w szczególności dzięki dzięki licznym darowiznom książek od mężów stanu bliskich panującej rodzinie.
Szybko dzięki swojemu położeniu miasto zajęło ważne miejsce w rozwoju handlu w systemie gospodarczym Bałtyku.
Miasto przystępuje do Hanzy w końcu XIII -go wieku , w tym mieście w płynie duży handel. Ponadto od początku XIV th wieku , kupcy przez miasto założył, wraz z kupcami z innych miast krzyżackich członkami Hanzy, ligi, sama reprezentowany na Hanse, aby bronić interesów swoich kupców.
Zaplecze portowe szybko łączy się z zagłębiem Pregolskim, organizującym państwo krzyżackie w Prusach.
Kupcy miejscy z biegiem lat rozbudowują sieci handlowe, w których uczestniczą, o czym świadczy konflikt między nimi a handlarzami winem z Holandii, importując do miasta wino z Poitou, uważane za sfałszowane przez władze miasta w 1737.
Jednak z XIV -tego wieku , kupcy miasta są obecne we wszystkich portach w całej północnej Europie. Tak więc w Brugii kupcy z Królewca sprzedają bursztyn z laguny przed miastem, Frisches Haff , wosk i futra z Rosji, miedź i zboża z Węgier .
Podobnie, podczas XVIII -tego wieku , miasto stało się miejscem do negocjowania pościel z Kurlandii , stając się w 1780 roku główny europejski port dla eksportu tego surowca, nawet jeśli port konkuruje z portów rosyjskich, pomimo faktu, że port z Królewca nie eksportuje siemienia lnianego, ale już przędziony len.
Ponadto rozwój handlu spuszcza do miasta dużą liczbę kupców spoza miasta i królestwa, na co gmina narzuca zasadę scenki, zmuszając w ten sposób do kupowania i hurtowej sprzedaży swoich towarów lokalnym kupcom. bezpośrednie wymiany między kupcami zagranicznymi, dające kupcom miejskim de facto kontrolę nad handlem miejskim.
Królewiec został założony wokół zamku warownego i pozostał miastem warownym aż do II wojny światowej . Do dziś zachowała się część dawnych fortyfikacji.
Drugie otoczenie składa się z bastionów , półksiężyców , bram miejskich itp. i został zbudowany w połowie XIX -go wieku. Ku początku XX -tego wieku, to system obronny stał się przestarzały i zapobiegało rozwojowi miasta. Dlatego został częściowo rozebrany w 1910 roku.
Najbardziej znane części drugiego otoczenia, które pozostały do dziś, to:
Otoczenie twierdzy zostało zbudowane w latach 70. XIX w. Składa się z dwunastu dużych fortów i pięciu fortów małych. Wszystkie forty zostały zachowane, ale nie są dostępne dla turystów.
|
|
|
Wraz z rozwojem gospodarczym i administracyjnym Królewiec odnotowuje ciągły wzrost liczby ludności: