We Francji, w strefie o ochronie architektoniczne, urbanistyczne i krajobrazowe Dziedzictwa (ZPPAUP) był ustanowiony przez urządzenie decentralizacji prawa07 stycznia 1983, którego zakres został rozszerzony ustawą o „krajobrazach” z dn 8 stycznia 1993, i która powstała z 24 lutego 2004Artykuł L642 kodeksu dziedzictwa .
Jego celem było zapewnienie ochrony krajobrazu i dziedzictwa miejskiego oraz wzmocnienie dzielnic i miejsc, które mają być chronione ze względów estetycznych lub historycznych, wyrażając ambicję poprawy pojęcia pola widoczności („obwód 500 m ” na obrzeżach z zabytku ), zastępując go z „inteligentnego obwodzie”.
Plik 12 lipca 2010, ZPPAUP zostały zastąpione przez Obszary Wzmocnienia Architektury i Dziedzictwa (AVAP). Wprowadzone wcześniej ZPPAUP14 lipca 2010 jednakże nadal wywierały skutki prawne do 14 lipca 2016 r. Ustawa o swobodzie tworzenia, architektury i dziedzictwa z7 lipca 2016 rzastąpił je niezwykłymi miejscami dziedzictwa , które zastępują również AVAP i chronione sektory .
ZPPAUP rozszerzyły system ochrony poza tradycyjne kryteria sklasyfikowanego lub wpisanego obszaru , włączając „bardziej zwyczajne krajobrazy i przestrzenie miejskie, których podział na strefy umożliwia rozpoznanie i wzmocnienie zintegrowanych polityk rozwoju lokalnego”.
Ustanowienie strefy ochrony dziedzictwa architektoniczno-urbanistyczno-krajobrazowego (ZPPAUP) było procedurą, która dążyła do przyznania gminom aktywnej roli w zarządzaniu i umacnianiu ich dziedzictwa. Umożliwiło im to wspólnie z Państwem prowadzenie procesu ochrony i harmonijnego rozwoju niektórych dzielnic. Decyzja o rozpoczęciu badania ZPPAUP należała do burmistrza i jego rady miejskiej we współpracy z państwem ( Architecte des Bâtiment de France i były Departamental Service for Architecture and Heritage ).
Procedura ZPPAUP została dostosowana do wszystkich typów miejsc (zabudowanych lub naturalnych, dużych lub małych, miejskich lub międzygminnych), pod warunkiem, że posiadają one tożsamość dziedzictwa. Mógłby być realizowany w starych ośrodkach, jak również w dzielnicach Odbudowy czy na terenach wiejskich. Pozwoliło zachować wyjątkową atmosferę tego miejsca poprzez uwypuklenie ogólnych konfiguracji. ZPPAUP mógłby obejmować otoczenie zabytków, oferując jednocześnie lepiej dopasowane do terenu obwody i bardziej elastyczne narzędzia ochrony: stożki widoczności, osie widokowe, zestawy fasad itp. Pozwoliło uchwycić w ich różnorodności elementy lokalnego dziedzictwa zbiorowego: ciąg jednorodnych elewacji, ramy krajobrazu, zespół monumentalny itp.
Na zakończenie postępowania został utworzony i wytyczony, po przeprowadzeniu ankiety, zarządzeniem starosty wojewódzkiego za zgodą gminy i po zasięgnięciu opinii Regionalnej Komisji ds . Dziedzictwa i Zabytków .
O decyzji o badaniu ZPPAUP wymagane było poinformowanie opinii publicznej. Ustawa o utworzeniu strefy była również przedmiotem działań promocyjnych poprzez ogłoszenie w ratuszu i ogłoszenie w dwóch lokalnych gazetach.
Średni czas trwania dochodzeń w ZPPAUP wynosił trzy lub cztery lata. 473 ZPPAUP został utworzony na zlecenie prefekta rejonowego w r31 grudnia 2005. Dwie trzecie ZPPAUP dotyczyło gmin powyżej 5000 mieszkańców.
Utworzenie ZPPAUP dało początek wspólnemu dokumentowi między państwem odpowiedzialnym za dziedzictwo a gminą odpowiedzialną za planowanie urbanistyczne na jego terytorium. Dokument ZPPAUP, jako służebność użyteczności publicznej, pozostaje załączony do miejscowego planu urbanistycznego (PLU) do czasu jego rewizji w planie poprawy architektury i dziedzictwa (PVAP). PLU jest generalnie odpowiednio modyfikowana, a jej cele wzbogacane o dziedzictwo i wymiar jakościowy. To rada miejska zwykle decydowała się na badanie ZPPAUP z pomocą architekta budynków Francji i byłego Departamentu Architektury i Dziedzictwa .
ZPPAUP to dokumenty urbanistyczne, na które składają się:
Strefa ochronna zawiera określone przepisy architektoniczne i krajobrazowe. Budowa, rozbiórka, wylesianie, przekształcanie lub modyfikacja wyglądu budynków znajdujących się w granicach strefy ochronnej wymagają specjalnego zezwolenia.
Pierwotnie prawo 31 grudnia 1913mające na celu wyłącznie ochronę samych zabytków , a nie tego, co je otacza. Musimy poczekać na prawo25 lutego 1943tak, aby narodziło się pojęcie „przede wszystkim zabytków”, w którym zdefiniowano artykuły 13bis i 13ter, zawarte w art. 621-30-1 kodeksu dziedzictwa, służebność użyteczności publicznej stosowana w promieniu 500 m pochodząca od pomnika historycznego i pola widzenia pomnika, w którym architekt budynków we Francji musi wydać wizę zgodnie z każdym wnioskiem o zezwolenie na pracę.
ZPPAUP zawiesiły i zastąpiły promień 500 m oraz jego pole widzenia: zgodna wiza została następnie zastosowana do całej nowej granicy. Ale ZPPAUP mógł powstać również bez pomnika historycznego: uwzględniał wtedy całość i dlatego został w nim pomyślany, zgodnie z własnymi walorami architektonicznymi i urbanistycznymi. Było to więc narzędzie subtelniejsze niż promień 500 m, a przede wszystkim bardziej racjonalne.
Artykuł 9 U. N O 2009-967 z3 sierpnia 2009programowanie związane z wdrażaniem Grenelle de l'Environnement zmieniło artykuł L642-3 kodu dziedzictwa. Modyfikacja ta spowodowała, że opinia wydana przez ABF w przypadku zlokalizowania robót na działce położonej w ZPPAUP byłaby prostą opinią, a nie zgodą. W praktyce niewiele się to zmieniło, gdyż ABF oparła się na regulaminie ZPPAUP jako podstawy swojej opinii. W związku z tym gmina, podobnie jak ABF, pozostaje zobowiązana do przestrzegania rozporządzenia do czasu jego zmiany w PVAP.