Zoltán Kelemen był węgierskim barytonem basowym , urodzonym12 marca 1926w Budapeszcie i zmarł dnia9 maja 1979 w Zurychu .
Rozpoczął studia śpiewu w Konserwatorium w Budapeszcie, następnie wyjechał z Węgier na studia do Rzymu ; od 1959 osiedlił się w Niemczech, w Augsburgu, a następnie w Kolonii .
Na przełomie lat 70. XX wieku Zoltán Kelemen był jednym z ulubionych śpiewaków Herberta von Karajana , z którym nagrywał następnie Fidelio (Don Pizarro), L'Anneau du Nibelung ( Alberich ), Boris Godounov (Rangoni), Les Maîtres Singeurs de Norymberga. (Fritz Kothner), Wesoła wdowa (Mirko Zeta) itp. Kelemen wykonał także Klingsor w Parsifal pod dyrekcją Georga Soltiego . Na Festiwalu w Bayreuth (m.in. pod dyrekcją Pierre'a Bouleza ) i na scenach całego świata był następcą Gustava Neidlingera w roli Albericha.
Mimo węgierskiego akcentu ciętego nożem, który będzie go kaleczył przez całe życie, Zoltán Kelemen miał liryczny, ciepły i delikatny głos, zwłaszcza śpiewający. Uważany jest za najbardziej zmysłowego z Alberichów, Klingsorów i Pizarów, śpiewając – często wyrzucano mu zarzuty – „prawie za dobrze” w swoich zwykłych nikczemnych rolach.
Zoltán Kelemen| Narodziny |
12 marca 1926 Budapeszt |
|---|---|
| Śmierć |
9 maja 1979(lat 53) Zurych ) |
| Narodowość | język węgierski |
| Trening | Uniwersytet Muzyczny Franciszka Liszta (1954-1956) |
| Czynność | Artysta liryczny |
| Zasięg | Bas-baryton ( w ) |
|---|