Zaum (w języku rosyjskim : заумь lub заумный язык ) to rodzaj poezji futurystycznej rosyjski (w tym Velimir Khlebnikov , Aleksiej Kruczonych i Ilja Zdaniewicz ), który jest przede wszystkim organizacja dźwięków dla siebie: cały wiersz stoi foniczny stronę mowy.
Wymyślone przez Kroutchenykha w 1913 roku , słowo zaoum składa się z rosyjskiego przedrostka za- („poza”) oraz słowa oum („duch”) i może być rozumiane jako „trans-mentalny”. Zaum ma gramatyczne lub semantyczne konwencje lub stylu standardy. Został stworzony, aby wyrażać pierwotne emocje i doznania. Jej uniwersalność opiera się na idei, że dźwięki poprzedzają znaczenia i stanowią naturalny, a więc uniwersalny element komunikacji międzyludzkiej.
Niedawno awangardowy poeta Siergiej Biriukow założył w Tambowie stowarzyszenie poetów Akademia Zaumska . Wśród praktykujących zaoum znajdujemy również Serge'a Segaya i Reę Nikonovą .
Można również zwrócić uwagę, że ten poetycki ruch wywarł wpływ, zwłaszcza w swoim kinie, na radzieckiego filmowca Dziga Wiertowa .