Imię i nazwisko | Yvonne pouzin . , , , , , , , , , ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, ,, , |
---|---|
Narodziny |
28 kwietnia 1884 r. Nantes ( Francja ) |
Śmierć | 15 kwietnia 1947 |
Narodowość | Francja |
Dyplom | Medycyna w wieku 38 ± 1 roku |
Zawód | Fizjolog |
Małżonka | Joseph Malègue |
Uzupełnienia
Pierwsza lekarka szpitalna we Francji
Yvonne Malègue ur. Yvonne Pouzin , ur28 kwietnia 1884 r.w Nantes , mieście, w którym zmarła15 kwietnia 1947, jest lekarzem kobietą, francuskim fizjologiem . Wiadomo, że była pierwszą kobietą- lekarzem we Francji. W 1923 wyszła za mąż za pisarza Josepha Malègue'a, którego karierę aktywnie wspierała.
Wnuczka zegarmistrza mieszkającego na Quai Brancas , córka przemysłowca z Nantes specjalizującego się w makaronikach , ma dwie siostry i brata. W swoim czasie korzysta z „nowoczesnej” edukacji, a jej rodzina sprzyja jej wyborowi praktyki lekarskiej.
Studiowała u Urszulanek (instytucja, w której powstała szkoła Blanche-de-Castille , mieszcząca się w budynku zajmowanym od 1929 r. przez remizę Gouzé, na rogu ulic Maréchal-Joffre i Guibourd . de-Luzinais ) aż do wyższy patent . Ale pociągnięta powołaniem medycznym, przygotowuje maturę w domu , ucząc się łaciny . WListopad 1905zaczyna uczęszczać na kursy szkoły medycznej w Nantes , zostaje stażystą w szpitalach miasta. Następnie udała się do Paryża, aby przygotować się do konkursu Szpitale. W 1908 została przyjęta do egzaminu do szkoły dziennej, aw 1912 do internatu . Specjalizuje się w leczeniu gruźlicy u prof. Ménarda i pod kierunkiem prof. Guinona w medycynie dziecięcej. W 1916 obroniła pracę magisterską Przewlekła limfadenopatia szyjna u dzieci z heredosyfilityzmem .
W 1919 roku zdała konkurs na lekarzy ze Szpitali Nantes, stając się pierwszą kobietą- lekarzem szpitalnym we Francji i dzięki temu mogła prowadzić badania w lepszych warunkach naukowych, uczęszczać do szkoły i mieć studentów. W latach 20. brała udział w pierwszym światowym zjeździe kobiet fitzjologów w Nowym Jorku.
Następnie została powołana do służby przeciwgruźliczej, odbyła staż w Paryżu u Édouarda Rista, który wprowadził technikę terapeutycznej odmy opłucnowej , technikę, która miała być stosowana w leczeniu gruźlicy do lat pięćdziesiątych . Wprowadziła ten proces do Szpitala Nantes , obecnie miejskiego Uniwersyteckiego Centrum Szpitalnego. Jako taka bierze udział w walce z gruźlicą na oddziale. Jej publikacje medyczne przyniosły jej mianowanie w 1924 r. członkiem-korespondentem Towarzystwa Medycznego Szpitali Paryskich i przewodniczyła Centralnemu Urzędowi Higieny Społecznej w Nantes, a także zorganizowała przychodnię przeciwgruźliczą w La Baule .
Należy do katolickiego kręgu akademików Nantes, poznaje pisarza Josepha Malègue, z którym poślubia28 sierpnia 1923w kościele Notre-Dame-de-Bon-Port . Para przeniesiono do N O 15, Arsène Leloup uliczkę .
Jean Lebrec uważa ją za akuszerkę pierwszej powieści Malègue'a, Augustin ou Le Maitre est là . Biograf Malègue'a zebrał kilka świadectw od krewnych pary, a także cytuje esej doktora Delaunay, Joseph Malègue, autorstwa Yvonne Malègue , Estuaries , Bordeaux, 1947 (nie paginowany). Dla doktora Delaunaya Yvonne Pouzin rozpoznała w Malègue „jego wyjątkową wartość” , ale być może także „słabość” , przejęła ją i wyzwoliła męża „z obojętnej części siebie” . Kończy pytaniem o Augustyna albo o Mistrza : „Gdyby w tomie umieścił tego Augustyna tak wymagającego od swoich czytelników, bez innej woli, silnego w miłości i wierze, nie przychodzącego, by go wesprzeć, usuwającego przeszkody, przezwyciężającego wątpliwości, negocjującego zakończenie prac? [...] Malègue wymagał swego rodzaju impresario . "
To ona także odcyfrowała dużą część rękopisu Pierresa Noirsa: The Middle Classes of Salvation , który miał zostać wznowiony w 1958 roku. Cierpiąc na raka jelit zmarła15 kwietnia 1947w swoim domu w n o ulicy 15-Arsène Leloup po przejściu dwie operacje. Została pochowana obok męża, który zmarł sześć i pół roku wcześniej, na cmentarzu Miłosierdzia w Nantes. Jej praca poświęcona mężowi pojawiła się jakiś czas po jego śmierci.
Droga w Nantes , rue Docteur-Pouzin-Malègue , zawiera nazwę męża, ale to przede wszystkim hołd dla Yvonne Pouzin, zwłaszcza od daty urodzenia i śmierci, które pojawiają się na ulicy znakiem są jego.