Radny prowincjalny | |
---|---|
1991-1994 | |
Deputowany do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy, Belgia | |
26 stycznia 1987 -23 marca 1988 | |
Zastępca | |
1985-1987 | |
Senator | |
1971-1985 | |
Burmistrz Ottignies-Louvain-la-Neuve | |
1959-1989 | |
Poseł waloński |
Hrabstwo |
---|
Narodziny |
23 października 1922 Uccle |
---|---|
Śmierć |
27 lipca 2013(w wieku 90 lat) Ottignies-Louvain-la-Neuve |
Narodowość | belgijski |
Trening | Królewska Akademia Wojskowa Sandhurst |
Czynność | Polityk |
Rodzina | Rodzina Dumonceau ( d ) |
Dzieci |
Diego du Monceau Cédric du Monceau |
Konflikt | Pierwsza wojna światowa |
---|---|
Nagrody |
Yves-Jean du Monceau de Bergendal , urodzony dnia23 października 1922w Uccle i zmarł w swoim domu w Ottignies na27 lipca 2013, jest belgijskim politykiem walońskim o chrześcijańskich skłonnościach społecznych. W latach 1958-1988 był burmistrzem Ottignies, które w 1978 roku stało się Ottignies-Louvain-la-Neuve .
Yves du Monceau jest jedynym synem hrabiego Jean du Monceau de Bergendal i Yvonne Crets de Lichtenberg.
Przez matkę jest spokrewniony z rodziną przemysłowców z Maastricht. Kanadyjski generał porucznik Maurice Arthur Pope (w środku ) , brat swojej matki, wuj.
Yves du Monceau jest potomkiem Jeana-Baptiste'a Dumonceau (1760-1821), ochotnika w armii Stanów Belgijskich zjednoczonych przeciwko Austrii, dowódcy Legionu Belgijskiego, generała-porucznika Republiki Batawskiej , hrabiego Bergendael przez Napoleona, Marszałek armii holenderskiej utworzonej przez ponowne zjednoczenie Belgii z Holandią po kongresie wiedeńskim . Jednym z jego kuzynów jest belgijski generał lotników Yvan du Monceau, który służył w Królewskich Siłach Powietrznych podczas II wojny światowej i brał udział w bitwie o Anglię i lądowaniu w Normandii. Gałąź rodziny, która powstała w Holandii po okresie napoleońskim, obejmowała kilku wysokich urzędników państwowych, w tym Hendrick Dumonceau, który był marszałkiem dworu królowej Wilhelminy. Jego pradziadek Charles du Monceau był burmistrzem Grez-Doiceau od 1851 do 1857 i od 1891 do 1917. Jeśli chodzi o jego ojca, Jeana du Monceau, był liberalnym radnym edukacji publicznej w Ottignies w latach trzydziestych XX wieku i zastępcą Charlesa-Emmanuela Janssena. , poseł liberalny od 1936 do 1946.
Yves du Monceau poślubił w 1948 roku Raymonde Vaxelaire (1925-), córkę barona Raymonda Vaxelaire i Alice de Ro, wListopad 1948. Mają czworo dzieci: Diego (1949), żonaty z siostrzenicą Charlesa-Emmanuela Janssena ; Diana (° 1951); Yolande (° 1954); Cédric (° 1956). Powiększali i upiększali Lisière, posiadłość, którą jego rodzice nabyli w dzielnicy Stimont w Ottignies w 1922 roku.
Yves du Monceau spędził dzieciństwo w Uccle, gdzie się urodził, a następnie, od 1929 roku, w Ottignies, gdzie nawiązał trwałe przyjaźnie z mieszkańcami dzielnicy Stimont i kolegami ze szkoły miejskiej La Croix. W 1933 r. Wstąpił do Benedyktyńskiego Kolegium w Maredsous, które przyjmowało synów belgijskiej szlachty i dużych rodzin przemysłowych.
Kiedy Belgia zostaje zaatakowana Maj 1940Yves du Monceau rozpoczyna z przyjaciółmi z uczelni podróż przez Francję, która ostatecznie prowadzi go do Menton, gdzie w wieku siedemnastu lat zostaje kierowcą Anglo-American Ambulance Corp (AAAC). Po zawieszeniu broni z 22 czerwca przemycił całą Hiszpanię i wyruszył na Gibraltar do Maroka. Przez dwa lata w Maroku, a następnie w Algierii, uczył się całkowicie niezależnego życia i związał się z amerykańskimi służbami wywiadowczymi w momencie lądowania w Afryce Północnej . Wyjeżdża dalej do Anglii25 grudnia 1942 i dołączył tam do sił belgijskich.
Został wysłany do Królewskiej Akademii Wojskowej w Sandhurst w rPaździernik 1943 którą ukończył jako oficer 17 czerwca 1944. Brał udział w kampanii normandzkiej (przydzielonej do 1. kanadyjskiej grupy PR ) do wyzwolenia Belgii i kampanii niemieckiej (do 1. belgijskiego pułku samochodów pancernych ). Zostawił czynnej służby w 1946 roku i stał podpułkownik Reserve 1 st przewodnicy pułk .
Wracając do życia cywilnego, Yves du Monceau dołączył do sekretariatu generalnego Sofiny w 1946 roku i pracował razem z Danniem N. Heinemanem i Raoulem Richardem, byłym członkiem belgijskiego rządu na wygnaniu w Londynie, którego du Monceau spotkał podczas wojny.
W Listopad 1948, poślubił Rainy Vaxelaire i dołączył do rady dyrektorów Bon Marché Belgique, gdzie był szczególnie odpowiedzialny za rozwój firmy w Kongu Belgijskim. Pełnił funkcję wiceprezesa i dyrektora generalnego grupy GB-Inno-BM w 1974 roku.
Dużo podróżował i podróżował po wszystkich kontynentach dla Bon Marché, a następnie Grupy Inno-GB-BM, która zastąpiła go w 1974 roku, jako zastępca komisarza generalnego Komisji Generalnej Pawilonu Stolicy Apostolskiej na Wystawie Powszechnej w Brukseli w 1958 roku. oraz jako senator, przewodniczący Komisji Obrony i Spraw Zagranicznych.
W 1952 roku wstąpił w polityce miejskiej w Ottignies na liście tendencji społeczno-chrześcijańskich i został wybrany na burmistrza w Ottignies w 1958 roku tak pozostało do1 st styczeń 1989. Otwiera drzwi do przekształcenia małego miasteczka w miasto uniwersyteckie poprzez przyjęcie przez Radę Miasta14 lipca 1966, wniosek, w którym z zadowoleniem przyjęto francuskojęzyczną sekcję Katolickiego Uniwersytetu w Louvain, która poszukiwała gruntów pod rozbudowę wymaganą przez demokratyzację szkolnictwa wyższego. WCzerwiec 1968rząd decyduje zarówno o podziale Uniwersytetu w Louvain na UCLouvain (francuskojęzyczny) i KU Leuven (z językiem niderlandzkim), jak i o przeniesieniu UCLouvain do Ottignies i Woluwe (sektor nauk o zdrowiu). Katolickiego Uniwersytetu w Louvain do swojej gminy i ostatecznie na cały uniwersytet w 1968 roku, po tym, jak Wavre odmówił. Uważany jest, wraz z Michelem Woitrinem , za jednego z ojców Louvain-la-Neuve , starającego się przekonać mieszkańców, środowisko polityczne i inwestorów o zainteresowaniu umieszczeniem uczelni na terenie gminy. Plik02 lutego 1971Król Baudouin położył pierwszy kamień nowej siedziby Katolickiego Uniwersytetu w Louvain. Miasto Louvain-la-Neuve zostaje otwarte wPaździernik 1972wraz z przybyciem mieszkańców, studentów i pracowników Uczelni. W 1976 roku w ramach połączenia gmin w Belgii powstał zespół Ottignies-Louvain-la-Neuve , zrzeszający również podmioty Limelette i Céroux-Mousty .
Yves du Monceau został wybrany na senatora w 1971 r. I był członkiem Rady Regionalnej Walonii do 1987 r. Był jednym z pierwszych parlamentarzystów walońskich, którzy oficjalnie przedstawili w 1973 r. Ustawę mającą na celu utworzenie prowincji Brabancja Walońska . Yves du Monceau de Bergendal pozostanie senatorem do 1985 r. I nadal będzie radnym prowincji Brabant w latach 1991–1994. Był prezesem Królewskiego Koła oficerów rezerwy „Mars i Merkury”. Był także ambasadorem Suwerennego Zakonu Maltańskiego w Demokratycznej Republice Konga oraz w Czechach , a także Prezydent Królewskiej Unii Belgijsko-Brytyjskiej .
Na północny wschód od jeziora Louvain-la-Neuve , naprzeciw Aula Magna , stoi ławka z brązu, która utrwala pamięć o Yves du Monceau de Bergendal.
Rzeźba została zamówiona przez jego syna Diégo du Monceau od brytyjskiego rzeźbiarza Davida Williamsa-Ellisa (w środku ) i ofiarowana UCLouvain i miastu Ottignies-Louvain-la-Neuve . Został zainaugurowany w dniu18 czerwca 2020 r w obecności hrabiny Rainy du Monceau, wdowy po Yves du Monceau, kilku przedstawicieli rodziny oraz władz uniwersyteckich i miejskich.
Miejski biuletyn Ottignies-Louvain-la-Neuve wspomina o ławce-posągu w ten sposób: „Yves du Monceau de Bergendal wita teraz wasze zwierzenia na brzegach jeziora Louvain-la-Neuve, tuż przed Aula Magna. Chyba że poda Ci kilka pomysłów na przyszłość miasta? ” .