Yvan Le Bolloc'h
Yvan Le Bolloc'h
![Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/eb/Yvan_le_Bolloch.jpg/220px-Yvan_le_Bolloch.jpg)
Yvan Le Bolloc'h we wrześniu 2011 r.
Yvan Le Bolloc'h , urodzony dnia20 grudnia 1961w Brześciu ( Finistère ) jest aktorem , prezenterem telewizyjnym i muzykiem francuskim .
Biografia
Młodzież, szkolenia i początki
Urodzony w Brześciu w Finistère w komunistycznej rodzinie Yvan Le Bolloc'h w młodości rozprowadzał gazetę L'Humanité Dimanche .
Pod koniec nauki ukończył promocję w Szkole Normalnej i przez cztery lata pracował jako nauczyciel zastępczy w Bretanii i regionie paryskim . Porzucił swoje stanowisko na rzecz różnych prac dorywczych, m.in. jako fotograf w ośrodkach narciarskich czy organizując wieczory tematyczne. Następnie uzyskał umowę tymczasową w radio Europa 1 .
Prezenter telewizyjny i aktor
Następnie w latach 90. Yvan Le Bolloc'h spotkał się z prowadzącym i producentem telewizyjnym Thierrym Ardissonem , który zauważył go i zaproponował mu posadę felietonisty w programie Télé Zèbre . W tym czasie poznał Bruno Solo . Dwaj przyjaciele następnie prezentują różne programy muzyczne w Canal + ( Top 50 i Le Plein de super ) oraz codzienny program o Europie 2 . Staje się stałym gościem audycji radiowej Laurenta Ruquiera Dans tous les sens , w France Inter , następnie On va s'gêner , w Europie 1 , a także w kanale France 2 z On a toutitré .
Następnie ukierunkował swoją karierę aktorską w telewizji, kinie i teatrze. On gra w szczególności w serii detektywistycznej Max et associés , w sztuce Un zaporowy contre le Pacifique przez Marguerite Duras i w różnych komediach kinowych takich jak On fait comme na dit (2000) i jestem głodny !!! (2001).
W 2001 r. nastąpił przełom w jego karierze, gdy u boku Bruno Solo odniósł sukces w humorystycznym serialu telewizyjnym Camera Café , emitowanym w latach 2001-2003 na M6, gdzie grał rolę w reklamie Jean-Claude Convenant , serialu, który zaowocuje dwiema adaptacjami filmowymi ( Przestrzeń Relaksu w 2005, a następnie Le Séminaire w 2007).
On też sprawia, że pojawienie się w Kaamelott serii przez Alexandre Astier na M6, w czasie epizodu (Księga I), gdzie gra Breccan, budowniczy z okrągłego stołu .
Muzyk
Yvan Le Bolloc'h jest także gitarzystą . Założył cygańską grupę muzyczną inspirowaną Gipsy Kings pod nazwą „Moja gitara nazywa się come back”.
Zobowiązania
- 1 st maja 2007, Yvan Le Bolloc'h przedstawia spotkanie Ségolène Royal na stadionie Charléty podczas kampanii prezydenckiej 2007 przed blisko 10 000 osób.
- Dawał koncerty solidarnościowe, gdy społeczność cygańska zbierała się, by bronić sprawy, jak wwrzesień 2011w Perpignan podczas akcji charytatywnej mającej na celu walkę z osteoporozą .
- W 2012 i 2017 roku publicznie poparł w wyborach prezydenckich kandydata Frontu Lewicowego i francuskiego ruchu buntowniczego Jeana-Luca Mélenchona .
- Od 2018 roku wspiera żółte kamizelki i loguje sięMaj 2019, wśród 1400 osobistości ze świata kultury, konkurs „Nie dajemy się nabrać! ", opublikowanym w gazecie Wyzwolenie , aby wesprzeć ruch żółtych kamizelek i potwierdzić, że "Żółte kamizelki to my".
- W 2018 roku wyreżyserował wraz z synem Livio i Maxime Carsel La Grève film dokumentalny o strajku kolejarzy, którzy sprzeciwiali się zniesieniu statutu i otwarciu na konkurencję.
Życie osobiste
Yvan Le Bolloc'h jest żonaty z Noushką. Para ma dwóch chłopców, Livio i Jordi, ten ostatni znany również jako aktor i prezenter telewizyjny.
Książka audio
Teatr
-
1999 : Un zaporowy contre le Pacifique przez Marguerite Duras , adaptacja Geneviève Serreau reżyserii Gabriela Garran , Théâtre de Langue Française Międzynarodowego
-
2000 : Tamy na Pacyfiku przez Marguerite Duras , adaptacja Geneviève Serreau reżyserii Gabriela Garran , Théâtre Antoine
-
2008 : Les Deux Canards przez Tristan Bernard i Alfreda Athis reżyserii Alaina Sachs , Théâtre Antoine
-
2012 : Calamity Jane , Jean-Noël Fenwick , reżyseria Alain Sachs , Théâtre de Paris
- 2012: Gościem od David Pharao reżyserii Stéphane Hillela , Théâtre Tete d'Or , zwiedzanie
-
2014 : Ach! Le Grand Homme przez Pierre Pradinas i Simon Pradinas reżyserii Panchika Velez, na wycieczkę
-
2016 : Ach! Wielki Człowiek przez Pierre Pradinas i Simon Pradinas reżyserii Panchika Velez, Teatr Atelier
- 2016: Szczęśliwy wybrany przez Érica Assousa , reżyseria Jean-Luc Moreau , Théâtre de la Madeleine
-
2017 : Un Fil a la patte przez Georges Feydeau reżyserii Christophe Lidon , Centre National de Creation d'Orléans , zwiedzanie
-
2019 : Niech żyje Bouchon! przez Jean Dell i Gérald Sibleyras reżyserii Erica Laugérias , Le Splendid
Filmografia
Kino
Telewizja
Dyskografia
-
2006 : Ma Guitare nazywa się come back , Yvan Le Bolloc'h & Ma Guitare nazywa się come back.
-
2013 : La Manoucherie Royale Yvana Le Bolloc'h & Ma Guitare nazywa się come back.
-
2020 : Nowy singiel "Esperanza" w lipcu, kolejny album zaplanowany naLuty 2021
Uwagi i referencje
-
„Dla nich to lewy front” , L'Humanité .fr , 19 kwietnia 2012 r.
-
„ Biography of Yvan Le Bolloc'h ” , na Premiere .fr (dostęp 8 czerwca 2020 r . ) .
-
„Yvan le Bolloch: francuski aktor, prezenter telewizyjny i reżyser” , na stronie web-libre.org .
-
„Yvan Le Bolloc'h” na franceinter.fr .
-
Valerie gazowy, "Królewski Charléty: wolność, równość ... miłość" , RFI .com, 1 st maja 2007.
-
Mark Drulot, „ Teatr Archipela, Scena Narodowa Perpignan ” na stronie elmediator.org (dostęp 14 maja 2017 )
-
[wideo] Jean-Luc Mélenchon , „ Mélenchon, człowiek, który poszedł pod prąd – dokument Gérarda Millera ” , na YouTube .com ,10 kwietnia 2017 r.
-
„Oni i oni głosują na Lewicowy Front” , na stronie L'Humanité .fr , 18 października 2011 r.
-
„ Niespodzianka wieczoru: Yvan Le Bolloc'h przyszedł powitać żółte kamizelki Brześcia ” , na actu.fr (dostęp 31 maja 2019 r. )
-
Brains Not Available , „ WYWIAD: Yvan Le Bolloc'h i żółte kamizelki ” ,29 maja 2019 r.(dostęp 31 maja 2019 )
-
“ Żółte kamizelki: nie dajemy się nabrać! » , O wyzwoleniu .fr ,4 maja 2019
-
" Strike " na YouTube.fr (dostęp na 1 st czerwiec 2020 )
-
Strajk ” , vimeo.com .
-
„Kim jest Noushka, żona Yvana Le Bolloc'ha?” » , Oto .fr , 2 stycznia 2018 r.
-
"kim jest Jordi Le Bolloc'h, syn Yvana Le Bolloc'h?" » , Oto .fr , 3 lutego 2020 r.
Zobacz również
Powiązany artykuł
Linki zewnętrzne