Wolfgar d'Erla | ||||||||
Biografia | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Narodziny | około 1140 Erla-sur-l'Enns |
|||||||
Święcenia kapłańskie | 1192 | |||||||
Śmierć |
23 stycznia 1218 Aquileia |
|||||||
Biskup Kościoła katolickiego | ||||||||
Konsekracja biskupia | 1192 | |||||||
Patriarcha Akwilei | ||||||||
1204 - 1218 | ||||||||
| ||||||||
Biskup Pasawy | ||||||||
1191 - 1204 | ||||||||
| ||||||||
Inne funkcje | ||||||||
Funkcja świecka | ||||||||
Sędzia, legat cesarski Włoch | ||||||||
(en) Uwaga na www.catholic-hierarchy.org | ||||||||
Wolfgar d'Erla (lub Wolfgar, Wolfger de Passau, urodzony Wolfgar de Leibrechtskirchen ok. 1140 r. W Erla-sur-l'Enns ; †23 stycznia 1218w Akwilei ) był biskupem Pasawy i patriarchą Akwilei . Dyplomata i najwyższy sędzia Świętego Cesarstwa, był jednym z patronów Minnesänger Walther von der Vogelweide .
Pochodzący z Erla-sur-l'Enns, Wolfgar został wyznany w klasztorze Steinach w 1183 roku, a rok później w opactwie Zell am See . Został mianowany biskupem Pasawy w 1191 r. (Funkcję tę pełnił do 1204 r.). Po powrocie uzyskać od Stolicy Apostolskiej uznanie Krzyżaków jako nakazu szpitalnego (1191). Jednak święcenia kapłańskie i konsekracja zostaną udzielone dopiero po tej nominacji. Był żonaty i miał syna, o którym kilkakrotnie wspomina się w relacjach z podróży. Nie wiadomo, czy Wolfgar był wdowcem w momencie wyboru, czy też jego żona musiała wstąpić do klasztoru, ponieważ nie ma żadnych informacji na temat jego żony; w każdym razie byłoby nie do pomyślenia około 1200 roku, aby biskup kontynuował życie małżeńskie po swoim wyborze.
Sprawując świecką i duchową jurysdykcję nad całą swoją diecezją, spełnia swoje kapłaństwo, pozostając jednocześnie wiernym Papieżowi i pozostając w dobrej umowie z monarchami rodu Hohenstaufen, a także z książętami austriackimi . W 1199 roku papież Innocenty III polecił Wolfgara d'Erla na najwyższego sędziego imperium.
Wolfgar był w 1195 jednym z negocjatorów okupu od Ryszarda Lwie Serce i zainspirowały projekt Krucjata 1197-98 . Próbował stworzyć nowe biskupstwo, dzieląc diecezję Passau .
Wolfgar całą swoją energię włożył w zdobycie tytułu Patriarchy Akwilei. Ostatecznie uzyskał swój wybór w 1204 r., Umocnił na tym stanowisku doczesną władzę papieża i odzyskał Istrię i Krainę w 1209 r. Uzyskał od cesarzy Filipa Szwabii i Othona IV tytuł legata Świętego Cesarstwa we Włoszech, ale po udział w IV Soborze Laterańskim , wycofał się z polityki imperialnej w 1215 roku.
Wolfgar jest ważną postacią w średniowiecznej literaturze niemieckiej jako patron kilku poetów wysokoniemieckich , w tym anonimowego autora Pieśni o Nibelungach , a zwłaszcza odkrywcy Walthera von der Vogelweide : jedyne świadectwo życia tego minnesingerów pochodzi nas z ksiąg rachunkowych Wolfgara (stan na12 listopada 1203prałat ofiarowuje swojemu protegowanemu futro).