| Narodziny |
6 marca 1953 Wiesbaden |
|---|---|
| Śmierć |
27 czerwca 1993(40 lat) Lubeka |
| Pogrzeb | Cmentarz południowy |
| Narodowość | Niemiecki |
| Członkiem | Frakcja Armii Czerwonej |
|---|
Wolfgang Werner Grams (urodzony dnia6 marca 1953w Wiesbaden ; martwy27 czerwca 1993w Lübeck ) jest niemiecki wojujący z Frakcji Czerwonej Armii . Podczas aresztowania popełnił samobójstwo w Bad Kleinen .
Rodzice Wolfganga Gramsa, Werner i Ruth Grams, są uchodźcami ze Wschodu . Wolfgang Grams miał brata o imieniu Rainer. W dzieciństwie Wolfgang Grams pobierał lekcje gry na skrzypcach; dostał absolutny ton . Grał także na gitarze i był zastępcą w teatrze w Wiesbaden . Następnie wyraził chęć zostania leśnikiem lub pastorem. Grams był wyczulony na politykę podczas protestów przeciwko wojnie w Wietnamie . To wtedy zdecydował się być sumiennym przeciwnikiem .
Po aresztowaniu jądra pierwszej generacji frakcji Armii Czerwonej wCzerwiec 1972( Andreas Baader , Gudrun Ensslin , Ulrike Meinhof , Jan-Carl Raspe , Holger Meins , Gerhard Ludwig Müller ), dołączył do grupy Sozialistischen Initiative Wiesbaden . Później dołączył do Rote Hilfe ( Red Relief ), grupy, która pomagała członkom Frakcji Czerwonej Armii uwięzionym podczas strajku głodowego w 1974 roku. Dlatego też Grams odwiedził niektórych z nich, udzielając im wsparcia i przekazując pewne przesłania światu zewnętrznemu. W 1984 roku chciał „iść na wojnę”.
W 1978 roku Willy Peter Stoll (de) został zastrzelony przez policjanta; znaleźliśmy notatki o nim na Wolfgang Grams. Został aresztowany i przebywał w areszcie przez 153 dni we Frankfurcie. Po uwolnieniu zapłacono mu nagrodę Spośród 10 znaków dziennie zatrzymania. Grams poznał później Birgit Hogefeld . Wprowadzili się do mieszkania. Hogefeld i Grams dołączyli następnie w 1984 roku do aktywnej grupy Frakcji Czerwonej Armii i zeszli do podziemia. W 1985 roku policja odkryła schronienie RAF w Tybindze i pobrała odciski palców Christopha Seidlera, Barbary Meyer (z) , Horsta Ludwiga Meyera , Thomasa Simona, Evy Haule i Wolfganga Gramsa. List gończy dla babci i Hogefelda został opublikowany w dniu15 lutego 1987, w Tagesschau ”.
Jesienią 1990 roku Grams złożył ostatnią wizytę rodzicom w Taunus .