Narodziny |
5 grudnia 1470 Eichstätt |
---|---|
Śmierć |
22 grudnia 1530(w wieku 60 lat) Norymberga |
Pseudonimy | Noricus Philadelphus, Johannes Franciscus Cotta, Johannesfranciscus Cottalambergius, Johannes Franciscus Cotta Lembergius |
Trening |
Uniwersytet w Padwie Uniwersytet w Pawii |
Zajęcia | Polityk , pisarz , prawnik |
Pokrewieństwo | Willibald Imhoff ( en ) (wnuk) |
Właściciel | Dyptyk rodziców Dürera ( w ) |
---|---|
Ruch | Niemiecki renesans |
Willibald Pirckheimer (ur5 grudnia 1470w Eichstätt ( Księstwie Episkopatu Eichstätt ) - zmarł dnia22 grudnia 1530w Norymberdze ) jest znanym niemieckim prawnikiem i humanistą . Przyjaciel Erazma i Dürera , który był w wielu portretów i ważnej postaci z Norymbergą, był doradcą cesarza Maksymiliana I st od 1506 roku, a następnie Karol V z 1526 r.
Pirckheimer, ostatni męski przedstawiciel patrycjuszowskiej rodziny prawników i dyplomatów, studiował prawo, historię , filozofię , geografię , numizmatykę i matematykę w Padwie i Pawii w latach 1480–1495. Po powrocie poślubił Crescentię Rieter, także córkę patrycjuszy. iz którym będzie miał pięć córek. Przetłumaczył i opublikował starożytnych autorów, brał udział w naukowych dyskusjach swoich czasów, a jego rozgłos wkrótce przekroczył Norymbergę. Jest więc autorem referencyjnego tłumaczenia Postaci teofastowych z 1527 r., Które dedykuje Dürerowi na podstawie rękopisu dostarczonego przez Pic de la Mirandole.
Koresponduje z humanistami, takimi jak Erazm, a zwłaszcza opowiada się za Johannesem Reuchlinem i Marcinem Lutrem . Jest on niewątpliwie autorem satyry Eckius dedolatus , wydanej w 1520 r. Pod pseudonimem Joannes franciscus Cottalambergius , która drwi z Johannesa Ecka , przeciwnika Lutra. W każdym razie Eck umieścił nazwisko Pirckheimer w bulach papieskich z 1520 i 1521 r. Potępiających Lutra i jego zwolenników. Stanowiska Pirckheimera wobec protestantyzmu były jednak raczej krytyczne. Wydaje się, że formalnie nie przywiązywał się do luteranizmu, zwłaszcza że zawsze wspierał swoją siostrę, przełożoną klarysek norymberskich, słynną Caritas Pirckheimer , wykształconą i wpływową zakonnicę, której udało się utrzymać swój klasztor w posłuszeństwie Rzymowi, pomimo zniesienia wszystkich innych klasztorów w Norymberdze.
Podobnie jak aktywnie przyczynił się do uznania starożytnych autorów, Willibald Pirckheimer odegrał wiodącą rolę we wprowadzeniu prawa rzymskiego w Niemczech. Młody Gregor Haloander, który po pobycie we Włoszech planował krytyczną edycję Kodeksu Justyniana , zwrócił się do miasta Norymberga o wsparcie w realizacji tego przedsięwzięcia. W 1528 roku komisja zwróciła się o ekspertyzę Willibalda Pirckheimera, jego bardzo przychylna opinia i poparcie Philippe'a Melanchthona doprowadziły w 1529 roku do opublikowania DIGESTORVUM SEV PANDECTARVM LIBRI QVINQUAGINTA , traktatu o prawie rzymskim ustanowionym przez Haloandera.