William Preston

William Preston Obraz w Infobox. William Preston, w wydaniu Ilustracje masonry z 1812 roku Biografia
Narodziny 7 sierpnia 1742
Edynburg
Śmierć 1 st April +1.818 (w wieku 75 lat)
Pogrzeb Katedra św. Pawła w Londynie
Narodowość Szkocki
Zajęcia Pisarz , masoneria

William Preston (urodzony 07 sierpnia 1742, a zmarł w dniu 1 st kwietnia 1818) to szkocki pisarz, redaktor i wykładowca, urodzony w Edynburgu . Mason , ustanowił program pracy i badań masońskich i opublikował kilka wydań ilustracji masońskich . Zastępca wielkiego sekretarza Wielkiej Loży Londynu od 1769 r., Utworzył w 1777 r., Po rozłamie swojej loży z historycznym posłuszeństwem , „Wielką Lożę całej Anglii na południe od rzeki Trent” . Dziesięć lat później pogodził się i wrócił do swego pierwotnego posłuszeństwa. Zmarł z powodu długiej choroby w 1813 roku i został pochowany w katedrze św. Pawła w Londynie .

Biografia

Młodość

William Preston urodził się w Edynburgu w 1742 r., Gdzie jego ojciec, William Preston, był redaktorem w jakiejś firmie prawniczej. Był drugim i jedynym ocalałym dzieckiem, a jego ojciec zachęcał go do kontynuowania nauki klasycznej w Royal Hight School w Edynburgu od szóstego roku życia. Od najmłodszych lat jest błyskotliwym uczniem łaciny, uczy się także greki. Kontynuował naukę w college'u, zanim został sekretarzem Thomasa Ruddimana, klasycznego uczonego, którego rosnąca ślepota zmusiła go do szukania pomocy. W tym czasie majątek rodziny Prestonów był w trudnej sytuacji w związku z inwestycjami, ale także skutkami buntu jakobickiego w 1745 r. W tym czasie młody Wilhelm, którego opiekunem został Thomas Ruddiman, nadal pracował dla niego, ponownie odczytując i przepisując jego praca.

W 1760 roku, uzbrojony w listy polecające od Ruddimana, William Preston przeniósł się do Londynu . Podjął pracę w drukarni Williama Strahana, która później stała się drukarnią królewską. Swoją pracą zdobywa szacunek takich pisarzy jak Davis Hume i Edward Gibbon .

Wolnomularz

Wkrótce po przybyciu Williama Prestona do Londynu , grupa wolnomularzy z Edynburga mieszkających w stolicy Anglii postanowiła uformować lożę. Grand Lodge of Scotland, który obsługuje Grand Lodge of Elders w stolicy, otrzymuje patent na tego nowego posłuszeństwa. To pod tym auspicjami powstała loża pod nazwą White Hart nr 111 w kwietniu 1763 roku. Rozczarowani stanem i funkcjonowaniem nowej wielkiej loży, kilku braci, w tym Preston, zaczęło uczęszczać do loży w pierwszym Wielkiej Loży Anglii i ostatecznie przekonał kilku braci, aby przyłączyli się do tego posłuszeństwa. W listopadzie Lodge nr 111 ostatecznie zintegrował system Moderns .

William Preston rozpoczął wtedy rozległy program studiów i badań masońskich, nawiązał kontakty i korespondencję z wieloma masonami w Wielkiej Brytanii , ale także za granicą. Stanowi ogromną bazę wiedzy masońskiej, która dotyczy przede wszystkim wyjaśnienia pierwszych trzech stopni masonerii . Pracuje z przyjaciółmi kilka razy w tygodniu, aby przetestować i udoskonalić swoje wykłady. 21 maja 1772 r. Na własny koszt zorganizował galę, na której zaprezentował swoją pracę oraz wielkich oficerów, którzy towarzyszyli mu w tej pracy naukowej. Sukces jego wykładów i jego pracy doprowadził do wydania książki, która odniosła wielki sukces redakcyjny. Ilustracje masonerii zostały ponownie opublikowane dwanaście razy za życia autorów i zostały przetłumaczone na kilka innych języków. W 1774 r. Zorganizował cykl wykładów w formie dwunastu wykładów na stopień masoński w tawernie Mitre , do której dostęp był odpłatny w wysokości jednej gwinei za stopień.

W tym okresie i na początku 1769 r. William Preston został zastępcą Wielkiego Sekretarza i „Drukarzem Posłuszeństwa”. Przywilej ten dał mu dostęp do dokumentów, które następnie wykorzystał w swoich Ilustracjach masonerii . Próbuje także zerwać związek między Wielką Lożą. Starszych i Wielkiej Loży Szkocji, kwestionując podstawę stworzenia „starej Wielkiej Loży” . Próba ta kończy się niepowodzeniem i pogłębia antagonizm między dwoma Wielkimi Lożami Angielskimi.

Schizma z pierwszą Wielką Lożą Anglii

27 grudnia 1777 r. Niektórzy członkowie „Loży Starożytności” , w tym William Preston, wrócili z kościoła nosząc masońskie insygnia. Fakt ten jest potępiany przez byłych członków loży w wielkiej loży, posłuszeństwo matki, jako naruszenie zakazu odbywania masońskich procesji. Odmawiając ukrywania się, William Preston decyduje się bronić faktów dla siebie i dla obwinionych braci, spierając się o starszeństwo swojej loży. Będąc jedną z lóż założycielskich posłuszeństwa, uważa, że ​​przestrzeganie pierwotnych konstytucji nie oznacza przymusu przestrzegania późniejszych decyzji. Po rzetelnego procesu, William Preston i jego zwolennicy zostali wydaleni w 1779 dyskwalifikację który dzielił swój złożyć między tymi, którzy pozostali w Grand Lodge i tych, którzy za nim po raz pierwszy dołączył do „Grand Lodge of All England. W York” , który przyjęła w tym okresie nazwę „Wielkiej Loży całej Anglii na południe od rzeki Trent” . To małe posłuszeństwo usprawiedliwia w swoich archiwach co najmniej dwie loże masońskie . W maju 1789 roku William Preston pogodził się ze swoim dawnym posłuszeństwem i ponownie połączono dwie części jego loży starożytności.

Potomkowie

W tych latach nieobecności w Wielkiej Loży widzieliśmy znaczący spadek jej wkładu w masonerię . W szczególności założył „wielki rozdział Harodim”, który służył jako wsparcie dla konferencji na temat jego postrzegania masonerii. Nie brał udziału w procesie zjednoczenia, który rozpoczął się od wojen napoleońskich . Jego głównym dziełem pozostaje książka Illustration of Masonry, która została wznowiona kilka razy po jego śmierci w 1818 roku.

William Preston pozostaje znany jako masoński uczony, ale prace współczesnych historyków, którzy analizują jego prace, pokazują, że jego historia masonerii jest tak samo legendarna jak historia pastora Jamesa Andersona , chociaż swoje początki umieszcza w innej epoce. Jego praca dotyczy przede wszystkim postrzeganie brytyjskiej masonerii w XVIII -tego  wieku. Najtrwalszym efektem jego pracy jest nadanie masonerii innego postrzegania niż to, które składa się wyłącznie z świątecznych spotkań przy stole, oraz poprzez wysłanie opinii publicznej do jej filozoficznej i inicjacyjnej percepcji. Pozostaje związany z Wielkim Sekretarzem Jamesem Heseltinem i Thomasem Dunckerleyem, zakładając masońskie stroje w dedykowanych świątyniach masońskich i kończąc ich organizacje w tawernach.

Uwagi i odniesienia

  1. (en) PG Hills, „  Phoenix Masonry Gordon, Brother William Preston, an Illustration of the Man, his Methods and his Work  ” , http://www.phoenixmasonry.org , Prestonian Lecture,1927.
  2. (w) „  Słownik masoński] Wpis z Encyklopedii masonerii Mackeya  ” na http://www.masonicdictionary.com < .
  3. Masonic World Anon, William Preston, Short Talk Bulletin, luty 1923
  4. Witham Matthew Bywater, Notes on Laurence Dermott GS and his Work, Londyn, 1884
  5. (w) Pietre Stones HL Haywood Various Grand Lodges , The Builder,Maj 1924( czytaj online ).
  6. (w) „  Słownik masoński] Roscoe Pound, William Preston, The Builder  ” na http://www.masonicdictionary.com ,Styczeń 1915.
  7. (w) Andrew Prescott, A History of British Freemasonry , CRFF, University of Sheffield, Nebraska Masonic Education, 1425-2000 ( czytaj online ).
  8. (w) „  Henry Sadler, Thomas Dunckerley, His Life, Letters and Labors  ” na https://archive.org .

Załączniki

(fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „  William Preston (mason)  ” ( zobacz listę autorów ) .

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne