Poseł do 13. parlamentu Wielkiej Brytanii ( d ) Glasgow ( d ) | |
---|---|
24 lipca 1837 -15 czerwca 1839 | |
Poseł do 12. parlamentu Wielkiej Brytanii ( d ) Glasgow ( d ) | |
17 lutego 1836 -17 lipca 1837 | |
Gubernator generalny Indii | |
1833 -20 marca 1835 | |
William Butterworth Bayley ( we ) Charles Metcalfe | |
Poseł do 8. parlamentu Zjednoczonego Królestwa ( d ) King's Lynn ( we ) | |
7 czerwca 1826 -29 stycznia 1828 | |
Poseł do siódmego parlamentu Wielkiej Brytanii ( d ) Nottinghamshire ( en ) | |
6 marca 1820 -2 czerwca 1826 | |
Poseł do szóstego parlamentu Wielkiej Brytanii ( d ) Nottinghamshire ( en ) | |
17 czerwca 1818 -29 lutego 1820 | |
Poseł do V Parlamentu Zjednoczonego Królestwa ( d ) Nottinghamshire ( en ) | |
8 lipca 1816 -10 czerwca 1818 | |
Poseł do V Parlamentu Zjednoczonego Królestwa ( d ) Nottinghamshire ( en ) | |
5 października 1812 -19 marca 1814 | |
Ambasador Wielkiej Brytanii w Królestwie Neapolu ( d ) | |
1811-1814 | |
William do sądu | |
Poseł do drugiego parlamentu Wielkiej Brytanii ( d ) Nottinghamshire ( en ) | |
5 lipca 1802 -19 kwietnia 1803 | |
Poseł do pierwszego Parlamentu Zjednoczonego Królestwa ( d ) Nottinghamshire ( en ) | |
1 st styczeń 1801 -29 czerwca 1802 | |
Członek 18. parlamentu Wielkiej Brytanii ( d ) Nottinghamshire ( we ) | |
25 maja 1796 -1 st styczeń 1801 | |
Członek 17. parlamentu Wielkiej Brytanii ( d ) Camelford ( we ) | |
19 marca -20 maja 1796 |
Narodziny |
14 września 1774 Buckinghamshire |
---|---|
Śmierć |
17 czerwca 1839(w wieku 64 lat) Paryż |
Narodowość | brytyjski |
Trening | Kościół Chrystusa |
Zajęcia | Polityk , dyplomata , serwisant, krykiecista , oficer |
Tata | William Cavendish-Bentinck |
Matka | Dorothy Bentinck ( we ) |
Rodzeństwo |
Frederick Cavendish-Bentnick Lady Charlotte Cavendish-Bentinck ( d ) William Bentinck, książę Portland Charles Bentinck |
Małżonka | Lady Mary Acheson ( d ) |
Pracował dla | Biuro Spraw Zagranicznych ( d ) |
---|---|
Partia polityczna | Impreza wigów |
Uzbrojony | Armia brytyjska |
Stopnie wojskowe |
Generał -porucznik |
Konflikt | Wojny napoleońskie |
Sport | Krykiet |
Nagrody |
Kawaler Wielki Krzyż Orderu Łaźni Orderu Łaźni Królewski Order Guelph |
William Henry Cavendish-Bentinck , znany jako Lord William Bentinck (14 września 1774 - 17 czerwca 1839), jest brytyjskim dyplomatą i oficerem, który pełnił funkcję gubernatora generalnego Indii .
Jest drugim synem premiera Williama Cavendish-Bentincka , 3 e Duke of Portland .
Od 20 roku życia był gubernatorem Madrasu .
Dowodził na Sycylii wojskami brytyjskimi, które chroniły wyspę przed bronią Napoleona I er .
Zostaje wyznaczony do ułagodzenia wyspy, gdy rodzina królewska i jej zdominowany przez Neapolita dwór ścierają się z arystokratami, którzy odmówili głosowania w parlamencie w 1810 r., A pięciu z których najbardziej wpływowych członków zostało deportowanych na wyspy, książę Belmonte i książę Castelnuovo na Favignanie , książę Villafranca w Pantellarii , książę Aci w Usticy i książę Angio in Marettimo , wszyscy pozbawieni pieniędzy i komunikacji z otoczeniem. Wysiada20 lipca 1811z misją doprowadzenia do powrotu pięciu wygnańców, utworzenia rządu złożonego z Sycylijczyków i ogłoszenia konstytucji inspirowanej angielską monarchią parlamentarną. W obliczu sprzeciwu Ferdynanda uzyskał od przełożonych zgodę na obalenie króla w razie potrzeby z korzyścią dla następcy tronu. Dlatego Franciszek I zostaje mianowany wikariuszem królestwa.
Liberał, aspiruje do alternatywnego sycylijskiego projektu w stosunku do francuskiego modelu rewolucyjnego i napoleońskiego i pragnie, podobnie jak przegłosowana przez Kortezów konstytucja Kadyksu , zgromadzenia konstytucyjnego . Pomimo królowej Austrii Marii-Karoliny , parlament przegłosował liberalną konstytucję19 lipca 1812.
W 1814 r. , Otrzymawszy misję podniesienia Włoch przeciwko Francuzom, skierował do Włochów kilka proklamacji i przewodził Genui obietnicą przywrócenia republiki ; ale lord Castlereagh wyrzekł się go i Kongres Wiedeński przekazał Genueńczyków królowi Sardynii .
Mianowany w 1827 r. Na generalnego gubernatora Bengalu , na swoim wysokim urzędzie, który piastował do 1833 r. , Wykazywał duży talent i bezinteresowność. Zwalczał zwyczaj, który zmuszał wdowy do palenia się ciałami swoich mężów ( sati ).
Jego reputacja jako umiarkowanego menadżera i pogarda dla kultury indyjskiej zapoczątkowały często powtarzaną legendę o jego planie zburzenia Tadż Mahal w celu sprzedaży marmuru . Według jego biografa Johna Rossellego historia ta pochodzi ze sprzedaży marmurów z Czerwonego Fortu w Agrze i metalu z Wielkiej Armaty Agra, największej armaty, jaką kiedykolwiek przetopiono, która pochodzi z czasów panowania Akbara .
Bentinck wrócił do Wielkiej Brytanii w 1835 roku; odmówił wstąpienia do Izby Parów i wrócił do Izby Gmin jako przedstawiciel Glasgow .