| Śmierć | 1201 |
|---|---|
| Czynność | Wojskowy |
| Rodzina | Dom Ferrières ( d ) |
| Tata | Henry de Ferrers ( d ) |
| Dziecko | Isabel de Ferriers ( d ) |
Vauquelin de Ferrières lub Walchelin de Ferrers , który zmarł w 1201 roku, to normański baron, który był głównym kapitanem Ryszarda Lwie Serce .
Pochodzący z przemarszu południowej Normandii, rodzina Ferrierów wcześniej chroniła Księstwo przed wrogością hrabiów Maine i Anjou. Połączenie domen Anjou i Normandii w 1144 r. Oraz inwestytura Geoffreya Plantageneta jako księcia Normandii odebrały jej strategiczne znaczenie większości tych ziem.
Walchelin był synem Henryka de Ferrers , siostrzeńca Roberta Ferrers, 1 st Earl of Derby. Podobnie jak jego ojciec, Walchelin utrzymywał zamki Ferrières-Saint-Hilaire i Chambray w służbie pięciu rycerzy. W Anglii Walchelin posiadał dwory Oakham w Rutland i Lechlade w Gloucestershire . Wiadomo, że posiadał tę ziemię co najmniej od 1172 roku.
Podczas trzeciej krucjaty on i jego syn i następca Henryk służyli w sile Ryszarda Lwie Serce, w której uczestniczył również Jean de Ferrières, uważany za siostrzeńca. Walchelin został u króla Sycylii. Jest oczywiste, że był blisko rady królewskiej. On i jego rycerze przybyli do Saint-Jean d'Acre w kwietniu lubCzerwiec 1191W siedzibie którego dalekim krewnym, William de Ferrers, 3 th Earl of Derby, zginął kilka miesięcy wcześniej.
Kronika nadana raportów Geoffroy de Vinsauf, że w walce z Arsouf na7 września 1191Richard mianował Walchelin dowódcą jednego z elitarnych korpusów rycerskich. Następnie, kiedy Richard został uwięziony w Niemczech w 1194 r., Walchelin przywiózł skarb Normandii do Speyer i służył wraz z wieloma innymi jako zakładnicy cesarza Henryka VI, zanim został uwolniony w 1197.
Jego synowie Henri i Hugues zarządzali jego ziemią podczas lat niewoli. Najmłodszy syn, Hugues, krótko przed śmiercią otrzymał tytuł sekretarza dworu Lechlade. Po jego śmierci, jego syn Henri, który go zastąpił, stanął po stronie Jean sans Terre przeciwko Philippe Auguste do grudnia 1203 roku, kiedy John opuścił Normandię bez powrotu, kiedy to Henri złożył hołd Philippe'owi za swoje ziemie normańskie. Hugues opuścił Anglię, a opieka nad Lechlade i Oakham trafiła do ich siostry Isabelle, która poślubiła Rogera de Mortimera z Wigmore. Po jego śmierci ziemia ta przeszła w ręce Korony jako Terra Normanorum .