Voyage of No Return (film, 2013)
Bez podróży powrotnej
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
Voyage sans retour to francuski film wyreżyserowany przez François Gérarda , wydany w 2013 roku .
Streszczenie
Kad, młody mieszkaniec Tuluzy, po oszukaniu handlarzy narkotyków zostaje wysłany za granicę do stowarzyszenia humanitarnego, które rekrutuje terrorystów, od Londynu po Bombaj i od Pakistanu po Afganistan, gdzie jest szkolony w obozie dżihadystów.
Karta techniczna
- Tytuł: Voyage of No Return
- Reżyser: François Gérard
- Scenariusz: François Gérard
- Muzyka: François Gérard , Saga Desai , Anne-Sophie Versnaeyen
- Firma produkcyjna : Oreo Production
- Firma dystrybucyjna: Oreo Film Distribution
- Kraj pochodzenia: Francja
- Miejsce kręcenia: Francja, Afganistan, Pakistan, Kaszmir, Indie, Anglia, Włochy
- Język oryginału: francuski, angielski, hindi, urdu, arabski
- Gatunek: thriller
- Budżet: 12 mln euro
- Czas trwania: 97 minut
- Daty wydania: Francja : 11 września 2013
Dystrybucja
Krytyczne powitanie
-
Rue89 : „ Przesłałem scenariusz do Christophe'a de Ponfilly (byłego męża Florence Dauchez ), dziennikarza specjalizującego się w Afganistanie i autora w szczególności filmu dokumentalnego„ Massoud, l'Afghan ”. Uznał tę historię za wiarygodną i m 'powiedział:„ Nie wiem, czy widzowie to zaakceptują, ale śmiało. (François Gérard) ”
-
Le Parisien : „Problemy zaczęły się pod koniec sierpnia, kiedy Samy Naceri, który gra policjanta antyterrorystycznego, zaangażował się w wsteczną promocję tego filmu fabularnego, oceniając, że wynik,„ islamofobiczny ”, nie przypomina scenariusza, w którym był sprzedany i że jego wizerunek został wykorzystany w zwiastunie. Ze swojej strony reżyser skrytykował aktora za to, że nie grał w grę promo pod pretekstem, że nie jest już za to płacony. Dlatego François Gérard wezwał Naceriego, aby uniemożliwić mu angażując się w tę kontrreklamę ,ale przegrał. W związku z tym były prawnik Karim Achoui , założyciel Ligi Obrony Muzułmanów, blisko związany z aktorem - przygotowuje ekranową ekranizację swojej książki L'Avocat à demattre pod reżyseria Bibi Naceri , brata Samy'ego - próbował zakazać wydania filmu, który uznał za islamofobiczny. Film ukaże się dziś na około pięćdziesięciu ekranach. Czas pokaże, czy publiczność będzie w podróży ”.
-
La Dépêche du Midi : Rozprowadzany we Francji w stu pięćdziesięciu egzemplarzach (dane CNC), Voyage sans retour powinien normalnie zostać wydany tutaj, Tuluza ze swoją pozycją jako czwarte co do wielkości miasto we Francji, bardzo kinowe i regularnie bijące rekordy przyjęć, które otrzymują pierwszeństwo pierwsze egzemplarze. Kto jest winny, co? „Bez wątpienia z powodu szumu i kontrowersji wywołanych przez Sami Nacéri, który odciął się od tego filmu, w którym gra, i który teraz uważa za islamofobiczny” - wyjaśnia Nicolas de Monplanet, dyrektor marketingu Oreo Distribution, firmy zajmującej się dystrybucją filmu. Biorąc więc pod uwagę kontekst, sprawę Merah , kina w Tuluzie mogły obawiać się incydentów. Szkoda. „Zwłaszcza, że ten film jest przypadkiem wyjątkowym”, podsumowuje Nicolas de Monplanet. „François Gérard to napisał, wyreżyserował, wyprodukował bez żadnej pomocy, a to, że ten reżyser nie ogląda swojego filmu w jego mieście, jest bardzo frustrujące”. Może w ciągu najbliższych kilku tygodni ”.
-
Duży ekran : „W naszych oczach Voyage sans retour nie jest filmem islamofobicznym. W przeciwieństwie do tego, co zrobił jeden z aktorów w filmie (w tym przypadku Samy Nacéri, którego znaliśmy bardziej inspirując się kontrowersjami), drugi film fabularny Francoisa Gerarda potępia absolutnie każdą społeczność pojazdów, a nie wizerunek islamu jako brodatego czołgu materiałów wybuchowych. (...) Niestety, swobodne podróżowanie z powrotem n 'nie jest zbyt dobre, a nawet zawiodło. Przez nadmiar implikacji i ambicji (François Gérard zajmuje wszystkie kluczowe pozycje, w tym główną rolę), reżyser nieświadomie trze swoje podejście. (...) Tam film nie jest już tak naprawdę opanowany, scenariusz grzęźnie, aktorzy są bardzo kiepsko reżyserowani, rytm jest ciężki i czasami zbliżamy się do żenującego amatorstwa. Rezultatem jest całkowicie schizofreniczny film fabularny, który nagle zawsze mija się z celem. przez dość kiepską konstrukcję dramatyczną (gubimy się w retrospekcjach, nie rozumiemy więcej po chwili), kilka ogromnych niekonsekwencji (jak Kad wydostaje się ze swojej loży, która ma tylko jedno wejście, podczas gdy parking jest odgrodzony przez GIGN?) i brak talentu aktora François Gérarda, który pogrąża większość jego sceny z dialogami / sztucznymi monologami mimo niezaprzeczalnej osobowości. Dlatego żadna podróż powrotna nigdy nie przekonuje. Jest to tym bardziej niefortunne, że tworząc w ten sposób kontrowersje (i pozostawiając11 września - Och, to zły pomysł!). Ale nie mając wystarczająco mocnych ramion, by go podtrzymać, film nie ma szans wyjść na szczyt ”.
-
Radio Notre Dame : „Trudno jest żyć, kiedy zostałeś porzucony”.
-
Le Monde : „Z drugiej strony rzadszy film (wprawdzie niedokończony), pozbawiony teatrów w Paryżu, pomimo obiecujących szacunków. Obecny w pozostałej części Francji z prawie czterdziestoma teatrami (przez obwód CGR), Voyage sans musi wrócić teraz przekonaj, żeby jego tytuł nie stał się programowy ”.
-
Les Inrockuptibles : „Czy Samy Naceri próbował oszukać reżysera swojego najnowszego filmu?”.
Kontrowersje wokół filmu
Z okazji premiery filmu Voyage sans retour , w 2013 roku , producent nawiązał wniesioną przez dziennikarza Geoffrey Le Guilcher, przeciwko Samy Naceri tak, że tym ostatnim przestają „all oszczercze lub oczerniania uwagi” wobec jego filmu., Czy na swoim osobistym koncie na Twitterze lub za pośrednictwem wywiadu. Zajęcie procedury uproszczonej, sąd nie orzekł co do meritum sprawy, ale uważa, że nie ma podstaw do podsumowania. Samy Naceri zarzuca reżyserowi, że wykorzystał swój wizerunek do promocji „ islamofobicznego ” filmu. Christophe Foltzer po obejrzeniu filmu wypowiada się zupełnie inaczej na ecranlarge.com :
„W naszych oczach Voyage sans retour nie jest filmem islamofobicznym. Wbrew temu, co mógł powiedzieć jeden z aktorów filmu (w tym przypadku Samy Nacéri, którego znaliśmy bardziej inspirując się kontrowersjami), drugi film fabularny François Gérarda absolutnie nie piętnuje żadnej społeczności. I nie przekazuje obraz islamu jako czołgu wybuchowych brodatych mężczyzn. Wręcz przeciwnie, można by pokusić się o stwierdzenie. "
Podczas wyjścia dziennikarka World Sandrine Marques, relacjonuje w swoim artykule 12 września 2013cytuje tutaj jako odniesienie statystyki podane przez stronę przydzielającą Pro dzień przed premierą i jest zaskoczony, biorąc pod uwagę oczekiwanie i ważną promocję, że film nie jest rozpowszechniany w Paryżu. Według jego słów film pozostaje w centrum bardzo mglistej sprawy.
Od tego czasu film trafił do kin i na DVD.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
Uwagi i odniesienia
-
" Szeregowe zamieszanie wokół" Voyage sans retour "* ", leparisien.fr ,13 kwietnia 2017 r( czytaj online , sprawdzono 13 kwietnia 2017 r. )
-
" Podróż bez powrotu" z Samy Naceri nie ukaże się w teatrach w Tuluzie ", ladepeche.fr ,10 września 2013( czytaj online , sprawdzono 13 kwietnia 2017 r. )
-
„ Review: Voyage sans retour ” , na EcranLarge.com (dostęp 13 kwietnia 2017 )
-
http://radionotredame.net/player/http://radionotredame.net/wp-content/uploads/podcasts/le-grand-temoin/le-grand-temoin-12-09-2013.mp3
-
Sandrine Marques , „ wzburzona wycieczka dla ”, Le Monde.fr ,12 września 2013( ISSN 1950-6244 , czyt. Online , dostęp 13 kwietnia 2017 r. )
-
Geoffrey Le Guilcher , „ Les Inrocks - Czy Samy Naceri próbował oszukać reżysera swojego najnowszego filmu?” » , W Les Inrocks ,4 września 2013(dostęp 13 kwietnia 2017 )
-
" Les Inrocks - Czy Samy Naceri próbował oszukać reżysera swojego najnowszego filmu?" » , On Les Inrocks (dostęp 9 października 2015 )
-
Exit agitated for Voyage sans retour , oskarżony o islamofobię przez Samy Naceri , na lemonde.fr (dostęp 8 października 2015).
-
„ Voyage sans retour ” , na dużym ekranie (dostęp 8 października 2015 r. )
-
Sandrine Marques , „ Bardzo mglisty romans ”, Le Monde.fr ,12 września 2013( ISSN 1950-6244 , czyt. Online , przeglądano 2 listopada 2015 r. )