Vladimir Osokin

Mistrz olimpijski w pościgu (1980)

Vladimir Yuryevich Osokin urodził się dnia08 stycznia 1954w Leningradzie w Rosji, ZSRR , to radziecki kolarz, który błyszczał w kolarstwie torowym, a przez pewien czas brał udział w wielu imprezach szosowych.

Biografia

Vladimir Osokine znalazł się w gronie mistrzów, którzy swoje kolarskie kariery prowadzili zarówno na torze welodromowym, jak i na asfalcie wyścigów szosowych. W ZSRR jego poprzednik Stanislav Moskvine zrobił to samo i podobnie jak on, Vladimir Osokin wyraził się trwalej w kolarstwie torowym. Brał udział w swoich pierwszych mistrzostwach świata w biegu pościgowym w 1973 roku w San Sebastian (Hiszpania). Miał 19 lat. W 1981 r. Nadal znajdował się w sowieckiej selekcji. W międzyczasie brał udział w dwóch igrzyskach olimpijskich indywidualnie i zespołowo, dwukrotnie zajmując miejsce na podium medalistów. W 1980 roku był mistrzem olimpijskim w wyścigu drużynowym. Dzięki smukłej budowie, 1,81 m dla 73 kg, jego aktywności jako tropiciela towarzyszyły do ​​1978 r. Wyścigi szosowe, na których zadebiutował, w klubie Lokomotiv w Leningradzie. Międzynarodowe zawody z drużyną ZSRR, aw 1977 r. drugie miejsce, sztandarowa impreza amatorskiego kolarstwa, Wyścig Pokoju . 30 sekund za zwycięzcą Aavo Pikkuusem , usuwając 3 etapy, dopiero wyścig drużynowy i autorytet trenera Wiktora Kapitonowa narzucił status quo między dwoma mistrzami na kilka etapów przed metą.

Po wycofaniu się z czynnej konkurencji Vladimir Osokin został dyrektorem spółdzielni transportowej. Ze sportowego punktu widzenia zmierzał w stronę triathlonu .

Rekord toru

• 12 krajowych tytułów mistrza ZSRR. Pierwszy tytuł w 1971 roku.
• 1973
  • Mistrzostwa Świata
    • pogoń indywidualna: 1/4 finału. Pokonany przez Kratzera (FRG). Czas osokiny: 4 min 51 s 90
    • pościg drużynowy: 1/4 finału. ZSRR pokonany przez Wielką Brytanię
• 1974
  • Mistrzostwa Świata
    • pościg indywidualny: 1/8 finału
    • Zespół pościg: 4 th z zespołem z ZSRR (Osokin Rapp, Petrakov, Donogilkin)
• 1975
  • Mistrzostwa Świata
    • indywidualne prowadzenie: 2 nd . Pokonany w finale przez Thomasa Huschke ( NRD ). Osokin, najlepszy czas w mistrzostwach (w półfinale): 5:09:09
    • pościg drużynowy: 2 ez drużyną ZSRR (z Perowem, Petrakowem, Sokołowem)
• 1976
  • Igrzyska Olimpijskie
    • indywidualne prowadzenie: 4 th . Czas Osokin (w kwalifikacjach): 4:45:10
    • pościg drużynowy: 2 ez drużyną ZSRR (z Perowem, Petrakowem, Sokołowem)
• 1977
  • Mistrzostwa Świata
    • Zespół pościg: 4 th z zespołem ZSRR (Ehrlich, Perov, Petrakov)
• 1978
  • Mistrzostwa Świata
    • pościg drużynowy: 2 ez drużyną ZSRR (Ehrlich, Petrakov, Pilipenko)
• 1979
  • Mistrzostwa Świata
    • pościg drużynowy: 2 ez drużyną ZSRR (Ehrlich, Viktor Manakov , Petrakov)
• 1980
  • Igrzyska Olimpijskie
    • pogoń indywidualna: 1/4 finału. Osokin został pokonany przez Roberta Dill-Bundi , który ustanowił nowy rekord świata w 4:34:92. Osokin osiąga czas 4:38:17
    • pościg drużynowy: złoty medal z drużyną ZSRR (+ Viktor Manakov , Valeri Movchan , Petrakov)
• Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden
  • Mistrzostwa Świata

Zwycięzcy drogi

Nagrody rok po roku

• 1974
  • 9 th  etap od Amateur Tour Holandii
• 1975
  • Prolog z czasem i 1 st  krok wstęgę Granit Breton
  • 2 e z Breton Granitier Ribbon
• 1976
  • 3 III (czas próby) i 6 th  etapy Tour de Cuba
• 1977
  • 4 p , 8 th i 12 TH  etapy Tour de Cuba
  • 1 ul i 4 TH etapy B z układu Sarthe
  • 5 p , 7 th (próba czas) i 11 p  etapy Race Pokojowej
  • 2 e z Wyścigu Pokoju
• 1978
  • 4 th a (jazda drużynowa na czas) i 9 th  etapy Tour de Cuba

Miejsca honorowe

• 1975
  • 12 e z Wyścigu Pokoju
• 1977
  • 8 e z obwodu Sarthe
• 1978
  • 6 e z obwodu Sarthe

Uwagi i odniesienia

1. Plik Osokin, witryna „sports-reference.com”
2. Artykuł opublikowany w dzienniku l'Humanité , 20 kwietnia 1990. Pod tytułem „Niezwykłe spotkanie z ludzkością, triatlonista stepu”, gazeta publikuje wywiad z Vladimirem Osokinem na temat jego ponownej konwersji
3. Pierre Chany , Rok kolarstwa 1975 .
4. Drużyna radziecka zajęła drugie miejsce, ale w jej składzie nie było Osokina, według źródła: The Year of Cycling .
5. Wygrywa klasyfikację punktową, oficjalną stronę Tour de Cuba dla wszystkich klasyfikacji dotyczących tego wyścigu.
6. Wygrywa w klasyfikacji punktowej.
7. Wygrywa klasyfikację drużynową z drużyną sowiecką.
8. Wygrywa w klasyfikacji punktowej i drużynowej z drużyną ZSRR .
9. Wygrywa klasyfikację drużynową z drużyną sowiecką .

Linki zewnętrzne

• Zasoby związane ze sportem  :
  • (en)  Olympedia
  • (en + nl)  ProCyclingStats
  • (en)  Witryna rowerowa
  • (w)  Referencje sportowe