Vladimir Kibalchich
Vladimir Kibalchich
Vlady w Cuernavaca
| Narodziny |
15 czerwca 1920 r Święty PETERSBURG |
|---|---|
| Śmierć |
21 lipca 2005(w wieku 85 lat) Cuernavaca |
| Narodowości |
Rosyjski meksykański |
| Czynność | Malarz |
| Tata | Victor Serge |
| Różnica | Stypendium Guggenheima |
Vladimir Viktorovich Kibalchich Roussakov (po rosyjsku : Владимир Викторович Кибальчич Русаков ), znany jako „ Vlady ”, jest malarzem urodzonym15 czerwca 1920 rw Piotrogrodzie (obecnie Sankt Petersburg ) i zmarł21 lipca 2005 w Cuernavaca ( Meksyk ).
Biografia
Vlady Kibalchich jest synem francuskojęzycznego rosyjskiego pisarza Victora Serge'a , jego matka Liuba Russakova była stenografem w służbie Zinowjewa . W związku z tym klimat jego twórczości skąpany jest w rewolucji rosyjskiej i jej stalinowskich awatarach (Syberia, gułag , prześladowania). Młodość spędził w gułagu, młodość w Paryżu, a życie męskie (od 1941) w Meksyku.
Vlady jest inicjatorem Pokolenia Rozłamu, które na początku 1950 roku zrzesza młodych meksykańskich malarzy pragnących wstrząsnąć panowaniem „wielkiej trójki”: Diego Rivera , Siqueiros i Orozco . W założonej przez niego galerii Prisse organizowane są wystawy łączące Alberto Gironellę, Héctora Xaviera, Enrique Echeverrię i José Luisa Cuevasa, którzy pod egidą swojego mistrza Rufino Tamayo odnajdą sztukę nowoczesną w Meksyku.
W latach 1974-1982 Vlady namalowała fresk o powierzchni 2000 m 2 na temat rewolucji w dawnym kościele, w którym obecnie mieści się biblioteka Ministerstwa Finansów: biblioteka Miguela Lerdo de Tejada jest pierwszą i jedyną próbą odnowienia meksykańskiego fresk od czasów „wielkiej trójki”. Malowany zgodnie z najbardziej rygorystycznymi zasadami włoskiego renesansu, ten fresk przedstawia współczesne rewolucje, takie jak rewolucja rosyjska i francuska, różne amerykańskie walki o niepodległość, a nawet rewolucję freudowską lub rewolucję seksualną połowy XX wieku.
Od lat 90. mieszkał w Cuernavaca, gdzie jego warsztat służył jako ośrodek dydaktyczny dla młodych malarzy, którzy chcieli nauczyć się techniki weneckiej, czyli naprzemiennie nakładać warstwy oleju i glazury na tło temperowe. (Nigdy nie maluj w tubie ). Dzięki tej metodzie możliwe staje się malowanie kolejnymi przezroczystościami w celu uzyskania efektu głębi. Wszystko to zostało odkryte w warsztatach flamandzkich, a zwłaszcza weneckich, a następnie zapomniane.
Jego ostatnim wielkim dziełem jest Tatik („mały ojciec” w języku Majów), gigantyczny obraz prałata Ruiza, biskupa Chiapas (2000).
Cierpiąc na raka mózgu, zmarł w swoim domowym warsztacie w Cuernavaca.
Bibliografia
Dzieła Vlady Kibalchich
- Las Revoluciones y los Elementos , Fondo de Cultura Economica, Meksyk, 2011, 80 stron.Książka artystyczna z długim wywiadem i tekstem teoretycznym Leonarda Da Jandry pt. „Aproximaciones al muralismo total de Vlady”.
- Abrir los ojos para soñar , Siglo XXI editores / Universidad Nacional Autónoma de México (UNAM), Meksyk, 1996, 223 strony.Książka oprawiona w skórę, bogato ilustrowana czarno-białymi rysunkami.
- Los cuadernos de Vlady , prezentacja Césara Lorenzano, Universidad Nacional Autónoma de México (UNAM), Meksyk, 1985, 104 strony.
- Z Salvadorem Elizondo, Dibujos eróticos de Vlady , Editorial Juan Pablos, Meksyk, 1977, 78 stron.
Książki o Vlady Kibalchich
- Jean-Guy Rens, Vlady: de la revolución al renacimiento , wyd. Siglo XXI, Meksyk,grudzień 2005, 236 str.
- Estela Eguiarte Sakar, „Importancia de la obra de Vlady en la pintura en México en el periodo od 1940 do 1970”, praca dyplomowa z historii sztuki, Universidad Iberoamericana, México, 1972, 99 s.
- Yvon Grenier, Vlady: Pintura y poder / Painting and Power , Literal, vol. 9 (lato 2007)
- Berta Taracena, Vlady , Universidad Nacional Autónoma de México (UNAM), Meksyk, 1974, 54 s. + ilustracje
- Roberto de la Torre Salcedo, Un nuevo muralismo , Secretaría de Hacienda y Crédito Público, Meksyk, 1982, 60 s.