Vjekoslav Luburić | ||
Vjekoslav Luburić | ||
Przezwisko | Maks mesara ( Max the Butcher ) | |
---|---|---|
Narodziny |
6 marca 1914 Humac , Bośnia i Hercegowina |
|
Śmierć |
20 kwietnia 1969 Carcagente , Hiszpania |
|
Wierność |
Niezależne Państwo Chorwacji Crusader Guerrilla |
|
Stopień | Generał | |
Przykazanie | Obóz koncentracyjny Jasenovac | |
Konflikty | Druga wojna światowa | |
Inne funkcje | Lider chorwackiej partyzantki antykomunistycznej . | |
Vjekoslav Luburić (ur6 marca 1914w Humac , Bośni i Hercegowiny - zmarł20 kwietnia 1969w Carcagente , Hiszpania ), znany jako Maks Luburić lub Maks mesara (Max the Butcher), był członkiem ruchu Ustasha i kierował obozem koncentracyjnym Jasenovac .
Po szkole podstawowej, opuścił szkołę, kiedy był w klasie 5 th . W 1931 r. Wstąpił do ruchu Ustasza , w tym samym roku został skazany na pięć miesięcy więzienia. W 1932 r. Wyemigrował na Węgry i osiadł w obozie Ustashy w Jankapuszta koło Budapesztu , gdzie został komisarzem obozowym. Przydomek Maks nadał mu Jure Francetić podczas pobytu w tym obozie. W 1934 roku wyjechał na chwilę do Nagykanizsa, gdzie urodził mu się syn podczas romansu. Nielegalnie wjechał do Chorwacji wKwiecień 1941 i dołączył do Zagrzebia.
Podczas tworzenia Niezależnego Państwa Chorwacji (NDH) na początku II wojny światowej Luburić został mianowany generałem dowódcy regionu Drina , zyskując przydomek Generał Drinjanin (generał Drina). Nakazał masakry Blagaja i Gliny (we) w okresie od maja doSierpień 1941.
Gdy tylko obozy koncentracyjne zostały oficjalnie założone przez państwo Ustasza w r Listopad 1941Luburić został mianowany głównodowodzącym obozów koncentracyjnych i odbył się ceremonia 9 października 1942pogratulował sobie wielkiej „skuteczności” tego domu zamachu ( obóz koncentracyjny Jasenovac ). Podczas bankietu, który się odbył, z dumą powiedział: „Zamordowaliśmy tutaj, w Jasenovac, więcej ludzi, niż Imperium Osmańskie było w stanie zamordować podczas okupacji Europy” . Szacuje się, że w obozie koncentracyjnym Jasenovac zginęło od 69 000 do 700 000 ludzi. Obserwatorzy nazistowscy, którzy byli z nim, nazywali go w kilku oficjalnych raportach „ skrajnym sadystą ” i „ chorym psychicznie ”.
Po klęsce niepodległej Chorwacji Luburić krótko dowodził formacją paramilitarną Crusaders ( Križari ), ale nie udało mu się naprawić sytuacji. WMaj 1945Vjekoslav Luburić i Ante Pavelić poprowadzili Armię Niepodległego Państwa Chorwacji do granicy z Austrią , aby poddać się wojskom Wielkiej Brytanii .
Pod koniec II wojny światowej wrócił w okolice Zagrzebia i przemierzał Slawonię z paramilitarną grupą krzyżowców do połowy miesiąca.Listopad 1945. Na początku 1946 r. Nielegalnie przedostał się na Węgry, następnie do Austrii i Francji. Do początku 1948 roku był leczony z powodu rany postrzałowej.
Osiadł w Benigànim w Hiszpanii pod nazwiskiem Maximilian Soldo, gdzie został krótko uwięziony, a następnie zwolniony. Nauczył się hiszpańskiego w nadziei, że będzie mógł pójść do akademii wojskowej i ożenił się. Jego żona opuściła go w 1957 roku, nie wspierając już jego niegrzecznego charakteru i prostoty umysłu. Brał udział w działaniach organizacji emigrantów chorwackich w Hiszpanii, Szwecji, Niemczech, Kanadzie i nie tylko. Wykluczony z ruchu ustaszów w drugiej połowie lat pięćdziesiątych założył „Bractwo Przyjaciół Driny” ( Društvo prijatelja Drine ), wówczas organizację pod nazwą „Chorwacki narodowy opór” ( Hrvatski narodni odpor , HNO).
Luburić został zabity 20 kwietnia 1969Przez Ilija Stanić , środek do UDBA , tajnej służbie komunistycznej Jugosławii , który przeniknął do HNO od 1967 Ilija Stanić był synem Vinko Stanić - Luburić brat-in-arms - i chrześniak z Luburic.