Vincenzo Bianchini
Vincenzo Bianchini
Vincenzo Bianchini
| Narodziny |
1903 Viterbo , Lazio , Włochy |
|---|---|
| Śmierć |
2000 Genewa , Szwajcaria |
| Podstawowa działalność | Pisarz , poeta , rzeźbiarz , filozof , lekarz |
| Język pisania | Włoski |
|---|
Vincenzo Bianchini , urodzony w 1903 roku w Viterbo w Lacjum, zmarł w 2000 roku w Genewie , jest lekarzem, malarzem , rzeźbiarzem, pisarzem , poetą i filozofem włoskim .
Biografia
Po studiach klasycznych i muzycznych w Viterbo Vincenzo Bianchini zapisał się na Wydział Nauk Politycznych Uniwersytetu we Florencji , który szybko opuścił na wydział medycyny w Rzymie .
Żonaty i absolwent, został zreformowany przez armię, ale mimo to wyszedł jako ochotnik na wojnę w Etiopii, jako lekarz, aby starać się przeżyć jakiekolwiek ludzkie doświadczenie.
Po powrocie został wyznaczony jako lekarz dla gminy Rzym, Fiumicino i dystryktu Caffarelletta, gdzie po raz pierwszy zetknął się z pustkowiem i nędzą ubogich, stąd jego udział także w antyfaszystowskiej wojnie oporu. (m.in. ze szwagrem, przywódcą i bohaterem partyzanckiego ruchu oporu Mariano Buratti).
Następnie pracował również w kopalniach Ingurtosu na Sardynii.
W 1951 roku wyjechał do Iranu uczestnicząc we włoskim projekcie pomocy ludności perskiej i przez ponad dziesięć lat poświęcił się pomocy na wsiach w najbardziej odległych rejonach kraju, organizując m.in. mały szpital. W. W. Kurdystan , w Sericiabad, gdzie mieszkał przez kilka lat.
Z mandatu WHO wyjechał na misję do Konga tuż po wojnie domowej w 1961 r. I przebywał tam do 1965-66.
W 1966 roku pracował w Algierii, a następnie wrócił do Iranu, gdzie kontynuował pracę jako lekarz i artysta aż do rewolucji Chomeiniego w 1978 roku.
Mężczyzna
Człowiek z ducha renesansu, awangardowy, poprzez swoje liczne ekspresyjne oblicza przez całe życie, a zwłaszcza podczas pobytu wśród „zapomnianych” ludów, starał się je promować i ujawniać ich człowieczeństwo, ich cierpienie i godność, wyrażając to w swoich rzeźbach, ceramice, malarstwie, a także w swoich zbiorach poezji i książek. Niektóre z jego prac można znaleźć na budynkach w Teheranie i Algierii.
Pisarz
Jako pisarz i poeta opublikował liczne prace w języku włoskim i angielskim:
- Medico di battaglione ( lekarz batalionu ), opowiadanie, 1939, nagroda Akademii Włoskiej
- Acqua dei diavolo ( Wody diabła ), historia, 1964
- Pietre di Arande ( Pierres d'Arande ), wiersze, 1972
- Deserti al brado ( Dzika pustynia ), wiersze, 1972
- Città deserta ( opuszczone miasto )
- L'uomo e la sua casa ( Człowiek i jego dom )
- Onomatopeica dei sudore ( Sweat Onomatopoeia )
- Congo dell'apocalisse ( Kongo apokalipsy )
- Estasi ( Ecstasy ), powieść.
Publikował także w licznych gazetach i magazynach we Włoszech i za granicą.
Artysta-malarz
Wystawy zbiorowe- Rzym - Pałac Sztuki - 1938
- Rzym - Centrum wystawowe - 1942
- Teheran - Międzynarodowe Targi - 1965
- Teheran - Międzynarodowe Targi - 1970
- Paryż - Festiwal Ludzkości - 1971
- Teheran - Instytut Francusko-Irański - 1955
- Paryż - Quentin Bochard Gallery - 1956
- Paryż - Duncan Gallery - 1956
- Rzym - La Marguttiana Gallery - 1958
- Mediolan - Galeria Montenapoleone - 1958
- Viterbo - Santoro Palace - 1958
- Teheran - Uniwersytet, Wydział Architektury - 1958
- Florencja - Galeria Il Numero - 1959
- Teheran - Włoski Instytut Kultury - 1960
- Londyn - Christ Church Hall - 1961
- Coquilathville (Kongo) - Atheneum - 1963
- Bari - Circle La Vela - 1965
- Shiraz - Uniwersytet - 1967
- Abadan - Annex Salon - 1969
- Teheran - Uniwersytet, Wydział Sztuk Pięknych - 1971
- Algier - Biblioteka Narodowa - 1971
- Mediolan - Circolo De Amicis (1973)
- Mediolan - Centrum Sztuki Europejskiej - 1974
- Los Angeles - Ait Center Azari - 1982
A także na licznych wystawach w Brindisi, Tarante, Lecce i Grottamare.