Vincent Huon z Kermadec

Vincent Huon z Kermadec Biografia
Narodziny 26 lipca 1671
Renifer
Śmierć 9 sierpnia 1746(75 lat)
Brześć
Czynność Oficer marynarki
Dziecko François-Pierre Huon de Kermadec
Inne informacje
Stopień wojskowy Kapitan
Konflikty Wojna Ligi Augsburga
Wojna o sukcesję hiszpańską

Vincent Huon de Kermadec ( Rennes ,26 lipca 1671- Brześć ,9 sierpnia 1746), to francuska przeglądarka.

Biografia

Ojciec François-Pierre Huon de Kermadec , wstąpił do Straży Morskiej w rMarzec 1687i służył w 1688 roku na Entreprenant, z którym brał udział w bitwie pod Bantry w eskadrze Châteaurenault .

W 1689 r. Minął księcia i eskortował konwoje do Irlandii . W następnym roku służył w Sérieux we flocie Tourville i walczył pod Béveziers (10 lipca 1690), a następnie weź udział w zejściu z Teignmouth . Awansowany na chorążegoStyczeń 1691, brał udział w Wielkiej kampanii na Magnanime, a następnie służył na Vermandois w Indiach Zachodnich .

Następnie eskortował konwoje przybrzeżne na fregacie Badine w 1692 roku, a następnie przeszedł na Trident (1693) i brał udział w zdobyciu konwoju ze Smyrny do Lagos . Następnie dostarcza walkę algierskiemu korsarzowi.

Służył w 1694 r. Na Morzu Śródziemnym na Écueil i brał udział w oblężeniach Rosas i Palamos, a następnie w 1695 r. Nad Henrykiem w Barcelonie .

Ponownie eskortował konwoje na Badine w 1696 roku i przekazał na pokładzie Berło, które znakomicie wyróżniał się podczas zwycięskiego ataku Pointisa i Ducasse'a na Cartagena de Indias (1697).

Porucznik (Stycznia 1703) na Thétis w misjach eskortowych, wyruszył w 1704 roku na Éclatant w eskadrze hrabiego Toulouse i brał udział w bitwie pod Vélez-Málaga (24 sierpnia 1704). Następnie brał udział w oblężeniach Nicei i Gibraltaru (1705), a następnie został wysłany w 1707 roku na Apollo w długiej trzyletniej kampanii na Antylach i Meksyku, podczas której eskortował do Kadyksu duży konwój galeonów z Veracruz i Hawany. .

Po traktatach z Utrechtu służył przez wiele lat na lądzie, zanim w 1728 r. Ponownie zaokrętował się na statku Grafton w eskadrze odpowiedzialnej za bombardowanie Tunisu i Trypolisu . Kapitan (Październik 1731), drugi na Ardent (1732), walczył w Saint-Domingue, a następnie drugi na Glory (1733), został wysłany na Bałtyk, aby uratować króla Stanisława Leszczyńskiego, oblężonego wówczas przez Rosjan w Gdańsku .

Bibliografia

Linki zewnętrzne