Fantastyczne stworzenia z mitologii słowiańskiej , wilis (lub willis , vila lub bardziej poprawnie vily ) z grubsza reprezentują słowiańską wersję greckich nimf .
Willis są nierozerwalnie związane z romantycznym baletem Giselle stworzonym w Paryżu w 1841 roku, z jego widmowymi willisami, młodymi dziewczynami, które zmarły w dniu ślubu, które prawie złapią ostatni oddech bohatera, ale muszą zniknąć o świcie.
Te willi zostały zaadaptowane z tekstu niemieckiego pisarza Heinricha Heine zatytułowanego From Germany ( Über Deutschland ), w rozdziale „Popularne tradycje” są wymienione jako „elementarne duchy” ( Elementargeister ):
„W części Austrii istnieje legenda, która wykazuje pewne podobieństwa do wcześniejszych, choć ta jest pochodzenia słowiańskiego. To legenda o nocnej tancerce, znanej w krajach słowiańskich jako „willi”. Willis to panny młode, które zmarły przed dniem ślubu, biedne młode dziewczyny, które nie mogą milczeć w grobowcu. W ich martwych sercach, w ich martwych stopach wciąż pozostaje ta miłość do tańca, której nie mogli zaspokoić za życia; o północy wstają, zbierają się wojska na głównej drodze i biada młodzieńcowi, który ich spotyka! Musi z nimi tańczyć; obejmują go niepohamowanym pożądaniem, a on tańczy z nimi, aż umrze. Ozdobione strojami ślubnymi, wieńcami kwiatów na głowach, błyszczącymi pierścieniami na palcach, wola tańczy w świetle księżyca niczym elfy . Ich twarz, choć śnieżnobiała, jest piękna od młodości; śmieją się z tak przerażającą radością, wzywają cię z tak wielkim uwodzeniem, ich powietrze ma takie słodkie obietnice! Tym martwym bakantom nie można się oprzeć. "
- Heinrich Heine , z Niemiec .
W Serbii wilis to dziewice, które zmarły potępione. W Bułgarii , gdzie nazywa się je samowilami , są to młode dziewczyny, które zmarły bez chrztu . W Polsce wilis to piękne młode dziewczyny, które za karę za frywolność w poprzednim życiu skazane są na wędrówkę w powietrzu.
Ich legenda zainspirowała:
: dokument używany jako źródło tego artykułu.