Victurnien d'Esgrignon
| Victurnien d'Esgrignon | |
|
Fikcyjna postać pojawiająca się w Human Comedy . |
|
| Znany jako | Marquis d'Esgrignon |
|---|---|
| Pochodzenie | Bardzo stara szlachta z Alençon |
| Seks | Męski |
| Rodzina | Jego ciotka, Mademoiselle Armande d'Esgrignon, jego ojciec, markiz Charles-Marie d'Esgrignon, Mademoiselle Duval, jego żona, siostrzenica Du Croisier |
| Otoczenie | Maître Chesnel, Émile Blondet , Diane de Maufrigneuse , Marquise d'Espard , Lucien de Rubempré , Count Keller , Keller frères , Judge Camusot , Maître Cardot , Savinien de Portenduère , Henri de Marsay , Maxime de Trailles |
| Wróg | Z rejsu |
| Stworzone przez | Honoré de Balzac |
| Powieści | Gabinet Starożytności , Splendorów i Niedoli Kurtyzan , Zagubionych Iluzji |
Victurnien d'Esgrignon , urodzony w 1801 roku, to postać z La Comédie humaine autorstwa Honoré de Balzac .
Osierocony w wieku pięciu lat był otoczony czujną opieką Mademoiselle Armande, jego ciotki, którą w dzieciństwie podziwiał Émile Blondet . Zbyt zepsuty przez słabego ojca, Victurnien w wieku osiemnastu lat wyrusza na eskapady i zaczyna zaciągać długi. Dobry notariusz Maître Chesnel zaleca wysłanie go do Paryża i wręcza mu list do przyjaciela Maître Sorbier ( Le Cabinet des Antiques ).
Chronologia
- W 1822 Victurnien należał do bandy paryskich szaleńców; pogratulował Lucienowi de Rubempré, że przeszedł w prawo. Ale wpadł w szpony „paryskich roués”, takich jak Eugène de Rastignac i Henri de Marsay , którzy zmusili go do uprawiania hazardu, a tym samym do zaciągania długów. Notariusz Cardot , następca Mistrza Sorbiera, postęp mu kwot Pyta ( Gabinet starożytności ).
- W 1823 r. Wyciągnął weksel od Kellera frères z Du Croisier, pospólstwa z Alençon, który marzył o przyjęciu do kręgu „Cabinet des Antiques”, starej szlachty, do której należał Victurnien, i który zamknął drzwi przed go.
- W 1824 roku Victurnien popełnił na piśmie fałszerstwo, ponieważ jego dług u braci Keller osiągnął astronomiczną sumę. Jego kochanką jest teraz Diane de Maufrigneuse , u której szuka schronienia, aby uciec przed komornikami. Następnie ukrywa się u mistrza Chesnel, gdzie zostaje ostatecznie aresztowany. Ale dzięki interwencji Diane de Maufrigneuse i tchórzostwu sędziego Camusota został zwolniony. Diane de Maufrigneuse porzuca go w Splendeurs et misères des courtesanes, ponieważ uważa go za zbyt tchórzliwego. Stacza pojedynek z Du Croisierem, zostaje ranny i poślubia bardzo bogatą siostrzenicę swojego wroga, którego porzuca, gdy tylko osiedli się w Paryżu, gdzie wiedzie rozpustne życie.
Victurnien d'Esgrignon pojawia się również w:
Heraldyka
|
Balzac wyposażył tę postać w wyimaginowaną broń, którą również ozdobił, w Le Cabinet des Antiques , str. 126: Lub dwoma pasami gulesów .
|
|---|
Aby zapoznać się z referencjami, zobacz: