W astronomii , A (gwiazdka) świetlistym niebieskim zmiennej (w języku angielskim, zmienna niebieski Luminous (Star) : LBV ), zwany także (gwiazdka) zmienna typu s doradus lub zmiennej Hubble-Sandage , to gwiazda zmienna hiperolbrzym niebieski i bardzo jasne . Gwiazdy te wykazują powolne zmiany jasności, przerywane sporadycznymi i znacznymi wyrzutami materii (rzędu 10–5 mas Słońca na rok ). Niezwykle rzadkie, były obserwowane w galaktyce Andromedy i zostały po raz pierwszy skatalogowane przez Edwina Hubble'a i Allana Sandage'a w 1953 roku. Dlatego długo nazywane były „zmiennymi Hubble-Sandage”, zanim przyjęły swoją obecną nazwę.
Gwiazdy te, o masach do 150 razy większych od Słońca, mogą świecić miliony razy jaśniej niż Słońce i tym samym zbliżać się do teoretycznej górnej granicy mas gwiazd. Gdyby były jeszcze bardziej masywne, grawitacja byłaby niewystarczająca, aby przeciwdziałać ciśnieniu promieniowania i rozpadłyby się. Mają trudności z utrzymaniem równowagi hydrostatycznej, ponieważ ich gwiezdny wiatr nieustannie wyrzuca materię, powodując spadek masy gwiazdy. Z tego powodu są zwykle otoczone mgławicami, które powstały w wyniku tych eksplozji; Eta Carinae jest najbliższym i najlepiej zbadanym przykładem. Ze względu na dużą masę i bardzo dużą jasność ich żywotność jest bardzo krótka: kilka milionów lat.
Na początku XXI th wieku teorie uwierzyć, że LBV odpowiadają stadium ewolucji masywnych gwiazd bardzo potrzebne, aby usunąć nadmiar masy. Mogą ewoluować w gwiazdy Wolfa-Rayeta, zanim staną się supernową . Jeśli gwiazda nie straci wystarczającej masy, może wytworzyć szczególnie gwałtowną supernową, powstałą w wyniku niestabilności pary .