Vallon du Laverq
| Laverq | |||
 Vallon du Laverq w dolinie Ubaye. | |||
| Masywny | Masyw Trójbiskupstwa ( Alpy ) | ||
|---|---|---|---|
| Kraj | Francja | ||
| Region | Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże | ||
| Departament | Alpes de Haute Provence | ||
| Gmina | Meolans-Revel | ||
| Współrzędne geograficzne | 44 ° 21 ′ szerokości geograficznej północnej, 6 ° 30 ′ długości geograficznej wschodniej | ||
Geolokalizacja na mapie: Alpes-de-Haute-Provence
| |||
| Orientacja w dół | północny zachód | ||
| Długość | |||
| Rodzaj | Dolina lodowcowa | ||
| Pływ | Riou de la Blanche | ||
Laverq dolina jest mała dolina w dziale z Alpes-de-Haute-Provence we Francji , w kierunku południe-północ, przepływa rzeka: Riou de la Blanche, dopływem Ubaye . Należy do gminy Méolans-Revel .
Toponimia
Zgodnie z tradycją słowo Laverq pochodzi od „zielonego jeziora”. Pomimo morfologii terenu, który uzasadniałby tę etymologię , to foniczne wyjaśnienie nie jest aktualne, ponieważ żaden stary tekst nie wspomina o jeziorze w tym miejscu.
W przeszłości w tej dolinie o stromych zboczach z pewnością występowały znaczne osunięcia ziemi, jak to było nawet niedawno w tej starożytnej dolinie lodowcowej.
Jest to zresztą cecha ta, która jest w pre-celtyckie pochodzenie nazwy tej dolinie: korzeń LAV jest etymon które znajdujemy w wielu kategoriach niosący znaczenie zboczu, pochodzenie, jak „lawa” lub po prostu „zlewem”.
Jeśli chodzi o zakończenie ERC lub erq lub ercq , to przypomina „land” w języku saksońskim lub anglosaskim: ziemia lub Erde .
Najstarsze dostępne teksty wspominają:
- w 739, w testamencie Abbon cytowanym przez kilku badaczy, miasto Lavarioscum, w pago segisterico ;
- następujące nazwy w różnych aktach kartelu Boscodon:
- Lavercium, w 1145 r.,
- Laveram i Lavercum, w 1176 roku,
- Lavercum jeszcze w 1199 roku,
- Laverco w 1306 roku,
- Laverco ponownie, w 1373;
- zgodnie z królewskim przekazem diecezji Embrun, Laverci i Laverqui w 1351 roku;
- Lavero lub Laverco w latach 1382-1383.
Geografia
Ta dolina jest odgałęzieniem doliny Ubaye . Otoczone jest górami, z których najbardziej charakterystycznymi są Petite i Grande Séolane na wschodzie (2854 i 2909 metrów), a także Tête de l'Estrop ( 2961 metrów) na południu. W centrum doliny znajduje się małe pasmo górskie, głównie z Aupillon i Tête de Chabrière. Te specyficzne cechy geograficzne i izolacja sprawiają, że jest to odrębny świat, prawdziwa naturalna jednostka, w której klimat jest bardziej wilgotny niż w sąsiednich dolinach. Większość doliny Laverq jest pokryta lasem narodowym Laverq.
Osada
Dolina ma kilka osad, z których główne to Le Martinet, Saint-Barthélémy i Les Clarionds. Są to ruiny klasztoru XII th wieku Abbey Laverq (który dał jej nazwę do doliny), u podnóża Małej Séolane.