Vachellia erioloba

Acacia erioloba Opis obrazu Kameldornbaum Canyon Lodge.JPG. Klasyfikacja APG III (2009)
Królować Plantae
Klad Okrytozalążkowe
Klad Prawdziwe dwuliścienne
Klad Rdzeń True Dicotyledons
Klad Rosids
Klad Fabids
Zamówienie Fabales
Rodzina Fabaceae
Uprzejmy Vachellia

Gatunki

Vachellia erioloba
( E.Mey. , 1836 )

Vachellia erioloba („  Cierń wielbłąda  ” lub „  Cierń żyrafy  ” po angielsku lub „ Giraffe Acacia ”, ponieważ jest ich głównym pokarmem w suchych częściach Kalahari ) to gatunek afrykańskich drzew. Należy do rodziny bobowatych .

Gatunek ten może osiągnąć znaczne rozmiary.

Opis

Te akacje wyglądają jak krzewy wysokie na 2 m, ale mogą wyrosnąć na wysokie drzewa o wysokości do 16 m. Pień i gałęzie są ogromne. Kora jest brązowa, gdy młody, ale szary, głęboko zmarszczone i łuszczenie się obficie, gdy dojrzałe. Poroża są rozłożone, u starszych okazów gałęzie często dotykają ziemi. Gatunek ma długie, prawie proste, białawe ciernie umieszczone parami u nasady liści. Te ciernie, często spuchnięte u podstawy, mierzą do 6 cm.

Na liście są bipinnate, ciemnozielone. Tnie się je na 2 do 5 par ulotek, które same są cięte na 8 do 18 par bardzo małych listków. Te ostatnie są nagie i mają widoczną żyłkę na spodniej stronie.

Kwitnienie następuje od końca zimy i może trwać do lata. Kwiaty zebrane w małe kuliste kwiatostany , w postaci pachnących, jasnożółtych pomponów. Strąki , aksamitne, pokryte siwe włosy, to około 13 cm długości i 5 cm szerokości. Mają kształt półksiężyca lub półkola, spłaszczone bocznie. Oni zawierają około dwudziestu nasion owalne i spłaszczone, ciemnobrązowe i szkliwione. Strąki zawierają toksynę, która znika, gdy owoc jest dojrzały, więc zwierzęta jedzą je tylko wtedy, gdy są dojrzałe i mogą rozproszyć nasiona.

Siedlisko i dystrybucja

Akacja ta żyje w bardzo trudnych warunkach, z bardzo wysoką temperaturą (czasami powyżej 40 ° C) i bardzo niska wilgotność. Dzięki temu może rosnąć w regionach, do których rocznie spada zaledwie 40 mm deszczu, oraz w glebie piaszczystej, która sprzyja parowaniu. Gatunek ten ma korzenie, które wnikają bardzo głęboko w ziemię, kilkadziesiąt metrów u najstarszych osobników: główny korzeń może opadać na głębokość do 60 m, aby dotrzeć do wód gruntowych.

Acacia erioloba jest obecny w większości suchych częściach Kalahari  : Northern Free State i Przylądkiem Północnym ( Republika Południowej Afryki ), południowej i wschodniej Namibii i Botswany .

Rola ekologiczna

Strąki są popularnym źródłem pożywienia dla zwierząt gospodarskich i niektórych dzikich zwierząt, takich jak słonie , które żują strąki, ale odrzucają nasiona w ich odchodach. Gumy produkowane w ranach drzewa jest również spożywane przez niektórych zwierząt. Drzewo jest również bardzo cennym źródłem cienia dla lokalnej fauny w suchych strefach, w których rośnie.

Nazewnictwo i systematyka

Równoznaczny

Gatunek ten nazywany jest również Vachellia erioloba (E. Mey.) PJH Hurter.

posługiwać się

Gatunek ten jest cennym zasobem jako drewno opałowe. Jego jadalna guma może być spożywana przez ludzi do celów spożywczych, ale także do celów leczniczych, podobnie jak strąki, kora i korzenie, najczęściej do użytku zewnętrznego. Drewno jest rzadko używane do robienia przedmiotów, z wyjątkiem kory korzeni, z której Buszmeni robią kołczany .

Uwagi i odniesienia

  1. Mhloniswa Dlamini, Walter Sisulu NBG, „  Acacia erioloba E.Mey  ” , na www.plantzafrica.com ,grudzień 2005(dostęp 17 czerwca 2012 )

Linki zewnętrzne