Używanie liter w matematyce

Matematycy przedstawiający rozumowanie muszą często oznaczać w swoim tekście obiekty matematyczne ( liczby , macierze , funkcje , elementy, których natura jest czasami nieznana), których cechy nie są znane lub pozostają ogólne.

Na przykład w przypadku liczby ta może mieć wartość, która pozostanie nieznana lub ogólna przez całą ekspozycję; innymi słowy, ekspozycja będzie musiała obowiązywać dla całego zestawu możliwych wartości.

Zwykle te obiekty są oznaczone literami .

Zwykłe konwencje notacji

Najczęściej używany jest alfabet łaciński .

Kartezjusz jako pierwszy preferował małe litery na początku alfabetu łacińskiego a, b, c, d ... dla znanych liczb (parametrów), p, q ... dla liczb całkowitych i te na końcu dla niewiadomych x , y, z . Ten zwyczaj w dużej mierze się narzucił.

Starożytny grecki alfabet jest również stosowany, od nauczania matematyki elementarnej z Õ , aby wyznaczyć skalary lub do wyznaczenia pewnych funkcji i stałych .

Dość klasyczna konwencja mówi, że kropka lub matryca będzie oznaczona wielką literą .

Stałe matematyczne

Niektóre litery mają uprzywilejowane znaczenie, które oznacza stałe matematyczne . Najczęściej spotykane to:

litery greckie

Greckie litery, które można znaleźć w dokumentach matematycznych, są wymawiane zgodnie z poniższą tabelą: Tabela symboli literalnych w matematyce # Alfabet grecki

Litery łacińskie

Umowy szczegółowe

Niektóre konwencje są specyficzne dla producentów produktów (maszyn, oprogramowania itp.) Używających matematyki.

Powiązane artykuły

<img src="https://fr.wikipedia.org/wiki/Special:CentralAutoLogin/start?type=1x1" alt="" title="" width="1" height="1" style="border: none; position: absolute;">