Związek sportowy Créteil-Lusitanos

Koszulki

Dom	Na zewnątrz

Aktualności

US Créteil-Lusitanos jest klub piłkarski francuski założony w 1936 roku z siedzibą w Créteil ( Val-de-Marne ), A wschód przedmieściach Paryża .

Klub powstał w 1936 roku i jest częścią podejścia multidyscyplinarnego . Najwyższy poziom osiągnięty przez sekcję piłkarską klubu to druga liga . Po ośmiu kolejnych sezonach w Ligue 2 klub spadł do ligi krajowej w 2007 roku i pozostał tam do sezonu 2012-2013, w którym klub powrócił do Ligue 2. Na tym poziomie pozostał tylko 3 lata i spadł. podział w sezonie 2015-2016.

Po zagraniu na Stade Desmont w swoich początkach, USCL przeniesiony do Stade Dominique-Duvauchelle na początku 1983 - 1984 sezonu . Obecnie klubowi przewodniczy Armand Lopes, a pierwsza drużyna, którą trenuje Carlos Secretário od 2018 roku, ewoluuje od sezonu 2019/20 w National 1, trzecim poziomie w hierarchii francuskiej piłki nożnej.

Historia

Geneza klubu: powolny wzrost (1936-1988)

Pod koniec lat dwudziestych miłośnicy piłki nożnej postanowili założyć razem Club Sportif de Créteil, klub sportowy składający się z sekcji piłki nożnej, kolarstwa i pływania. Głównym celem powstania klubu jest naśladowanie innych kongregacji, którymi są Klub Francuski , Czerwona Gwiazda , RC Paris i CA Paris, które wtedy grają we francuskiej pierwszej lidze . Bez większego powodzenia entuzjaści decydują się na wyjazd do sąsiednich klubów, odchodząc od stowarzyszenia. Pan Hémont następnie zdecydował się założyć Union Sportive de Créteil w 1936 roku . Jako klub piłkarski w powijakach stał się klubem sportowym, otwierając kilka innych sekcji sportowych: w szczególności kolarstwo od 1938, koszykówka od 1945, lekkoatletyka od 1963 i piłka ręczna od 1964. USC omnisports miał 28 sekcji w 2015 roku.

Klub odzyskuje drogę prowadzącą do stadionu Alfort położonego na północ od miasta Créteil . Zagrody te, zbudowane na początku lat dwudziestych XX wieku, były wykorzystywane jako obozy treningowe dla klubu piłkarskiego Koła Lekkoatletycznego Paryża w latach 1926-1936. Miasto wypowiedziało ten wynajem w CAP, aby udostępnić go Cristolianom sportowcom. Główny stadion USC do 1983 roku został wyremontowany iw międzyczasie otrzymał nazwę „Stade François Desmont” na25 września 1965 (800 miejsc).

Ich pierwszym sukcesem na tym stadionie jest awans CFA , amatorskiej elity, w latach 1962 - 1963 pod przewodnictwem trenera M. Hainque. Ten pobyt w CFA był ograniczony do jednego sezonu, po czym klub spadł w 1965 roku w Regionalnej Lidze Honorowej, czyli na poziomie niższym niż Honor Division w tamtym czasie.

Pod przewodnictwem pana Périnelle, USC odzyskało przyczółek w DH w 1973 roku, a następnie skorzystało z utworzenia 4. Dywizji w 1978 roku, aby powrócić do zawodów krajowych. Debiuty na tym poziomie są katastrofalne z tylko jednym zwycięstwem, trzema remisami i sześcioma porażkami w ciągu pierwszych dziesięciu dni. Następnie Créteil pokonuje lidera Senlisa 2: 0 i podpisuje dobrą drugą część sezonu, pozwalając mu po raz pierwszy w historii pozostać w mistrzostwach kraju. Ta radość jest krótkotrwała. Wyeliminowany czerwoną latarnią od piątego dnia mistrzostw 4. dywizji 1979-1980, Créteil nie zdołał naprawić sytuacji i logicznie spadł do DH.

W 1983 roku USC nabyło nowy stadion Dominique-Duvauchelle, który nosi imię Cristolian dziennikarza sportowego, który zmarł na krótko przed inauguracją ogrodzenia. Stadion posiadał wtedy tylko trybunę z 800 miejscami siedzącymi.

W 1985 r. Zastępca burmistrza miasta Laurent Cathala postanowił przekazać USC czołową drużynę. W ten sposób USC odzyskuje pięciu byłych zawodowców francuskiego stadionu w stanie pełnej dekompozycji i szybko podpisuje przekonujące wyniki trzema kolejnymi awansami, umożliwiając The Rams dołączenie do Dywizji 2 w 1988 roku . Walka o awans w latach 1987-1988 była zacięta z Czerwoną Gwiazdą , ale ostatecznie to Créteil wygrał bilet do elitarnego przedpokoju za punktową przewagę nad rywalem i sąsiadem Audonienem . Równolegle z tym wspaniałym sezonem w lidze, USC osiągnęło zaszczytny występ w Coupe de France, docierając do etapu 1/8 finału po zwolnieniu profesjonalistów Matra Racing Paris w meczu w obie strony z dwoma zwycięstwami Cristolian 1- 0. Créteil przegrał w następnej rundzie przeciwko SO Châtellerault po rzutach karnych. Abdeljalil Aïd i Michel Milojević podpisali kontrakt z Matrą na koniec sezonu.

Początek profesjonalizmu i degradacja (1988-1999)

Créteil zapewnił sobie sprawne utrzymanie w 1989 i 1990 roku , zajmując dziesiąte, a następnie dziewiąte miejsce w tabeli. Potem zaczął się tam iz powrotem między Dywizją 2 i Dywizją 3  : zniżanie w 1991 roku , wznoszenie w 1992 i schodzenie w 1993 . Trenerzy Marc Collat , Michel Milojević, a następnie Robert Buigues na zmianę doprowadzają klub do D2, ale bez sukcesu.

W 1996 roku do zespołu zarządzającego dołączył Alain Afflelou . Pod jego prezydenturą USC podpisał kontrakt z Claude Barrabé i Didier Sénac i grał w ćwierćfinale Coupe de France w 1997 roku przeciwko En Avant de Guingamp na Parc des Princes (11,048 widzów) po wyprowadzeniu RC Strasbourg w poprzedniej rundzie. . Créteil przegrał w dogrywce 1-3.

W sezonie 1998/1999 Cristolienowie zajęli drugie miejsce w klasyfikacji narodowej, co dało im dostęp do drugiej ligi francuskiej. Afflelou, na mocy sukcesu zespołu, podpisał między innymi Anthony Bancarel , Franck Histilloles i Nicolas Huysman .

Utrzymany w Ligue 2 (1999-2007)

Créteil powrócił do D2 w 1999 roku, a jego stadion na 6000 miejsc został wyposażony w nową trybunę boczną oraz trybuny za bramkami, zwiększając pojemność Stade Duvauchelle do 10 150 miejsc. Pierwszy sezon jest bardzo trudne, a klub musi zadowolić się 17 th  miejsce na krawędzi spadku. W następnym roku do mety klub w 16 th  spot.

Afflelou nadal wstrzykuje pieniądze do klubu i pozyskuje niektórych graczy, takich jak bramkarz Stéphane Cassard czy Ghislain Anselmini . Klub zajął tym razem do 18 -tego  miejsca. Wraz z przejściem pierwszej ligi z 18 do 20 klubów, miejsce to jest synonimem utrzymania. Afflelou rzucił ręcznik i opuścił prezydenturę USC pod koniec sezonu.

W 2002 roku , Armand Lopes został prezesem klubu, który zmienił nazwę na „US Créteil-Lusitanos” Pomimo odmowy, w walnym zgromadzeniu, z USC i Lusitanos de Saint-Maur (utworzony i historycznie obsługiwanego przez portugalskiej społeczności z sąsiedniej gminy Saint-Maur-des-Fossés ) do połączenia. Klub zakończy czwarty w tym sezonie w drugiej lidze z skromny 17 -tego  miejsca.

W sezonie 2003-2004 został oznaczony przez szanowanego 12 th  miejscu. Zespół jest następnie trenowany przez Jean-Michel Cavalli . W następnym sezonie zespół ten wykończenie na 15 th  dostrzec koniec rozdarta mistrzostwo.

Pojemność stadionu Dominique-Duvauchelle została zwiększona do 12 150 miejsc w lutym 2006 (10 148 przed tą datą). W tym sezonie 2005-2006, pod kierownictwem Huberta Veluda , USC miało dobrą pierwszą połowę sezonu, zajmując miejsce na szczycie tabeli. Druga połowa sezonu była trudniejsza i USC zajęło ósme miejsce w klasyfikacji generalnej. To najlepszy wynik klubu w lidze L2. Te dobre wyniki spotkały się z liczniejszą publicznością niż kiedykolwiek: 75 992 widzów w 19 meczach, czyli średnio 4000 widzów na mecz.

Kolejny sezon jest bardzo trudny i widzi klubu rangę Dolina Marny do 18 th  miejscu synonimem zjazdowego Narodowych . To fiasko można wytłumaczyć w szczególności odejściem na początku sezonu wielu menedżerów, takich jak Eugène Ekobo , Christophe Aubanel czy David Amadou M'Bodji, ale przede wszystkim pomocnik Beninu Stéphane Sessègnon . Trener Artur Jorge , mistrz Europy z FC Porto w 1987 roku , który przyszedł z pomocą klubowi w październiku 2006 roku , po czym opuścił swoje stanowisko.

Trudności w kraju (2007-2013)

Zastąpił go Thierry Goudet , który nie czyni Créteil poważnym pretendentem do powrotu w Ligue 2 . W drugiej części sezonu klub często znajduje się nawet blisko strefy spadkowej. Dlatego Thierry Goudet został zwolniony14 kwietnia 2008Po szóstym domu porażki w tym sezonie w lidze (z Calais , 0-1, 33 th  dzień). Zastępuje go Olivier Frapolli , jego asystent i były zawodnik zespołu. Zmiana była odczuwalna i następnego dnia Aries wygrał, ku zdziwieniu wszystkich na boisku Paris Football Club, z wynikiem 4 do 2. Z Frapollim na czele, zespół zdobył 13 punktów na 15 możliwych w ciągu ostatnich 5 dni. , kończąc na 7 th  miejscu. Dlatego jest bardzo logiczne, że utrzymuje go na czele zespołu w sezonie 2008-2009.

Zaledwie pośrodku tabeli w połowie sezonu 2008-2009 Créteil zatrzymał się na etapie fazy pucharowej Coupe de France przeciwko AS Vitré . W Coupe de la Ligue , po odrzuceniu Nantes , Brest i Chamois Niortais Football Club, mecz kończy się w 1/8 finału przeciwko OGC Nice . W tym okresie, Créteil zakończeniu 9 th w klasyfikacji z 49 punktów (9V, 22N, 7D 38BP, 28GA, +10). Kontrakt Frapolli nie został przedłużony, Laurent Fournier zastąpił go w lipcu 2009 roku na ławce Cristolian

Efekt Fourniera jest natychmiast wyczuwalny, a osoby dojeżdżające natychmiast podłączają odpowiedni wagon, aby złapać wspinaczkę. W przerwie są u bram dostępu do L2, ale seria czterech porażek z rzędu w marcu, po publicznym ogłoszeniu odejścia Laurenta Fourniera, ostatecznie kładzie kres ich marzeniom. Ostatecznie kończą na 4. miejscu .

W sezonie 2010-2011 na czele drużyny powraca Hubert Velud , trener, z którym klub miał najlepszy sezon (2005-2006). W sezonie było rozczarowujące w sporcie dla Cristoliens ukończenie mistrzostw w 10 -tego  miejsca, mimo obecności byłych graczy w Ligue 1, jak Jean-Michel Lesage lub Rudy Carlier . Rok był szczególnie naznaczony wydarzeniem pozasportowym: fizycznym napadem na Velud w nocy z 18 na19 marca powrót z meczu w Amiens (przegrana 2-1).

Latem 2011 r. I jak co roku poza sezonem na lotnisku USC jest wiele odlotów i przylotów. Wśród nich możemy zauważyć przybycie Jean-Luca Vasseura jako trenera, kilku mało znanych francuskich specjalistów, takich jak Aristide Bahin czy Rodolphe Amessan, czy nawet zawodnicy schyłkowi ( Johann Chapuis ). Klub wykorzystuje również kłopoty finansowe AS Cannes, zdegradowanego do CFA, aby zrekrutować trzech swoich zawodników ( Vincent Di Bartolomeo (już Cristolien w latach 2008-2009), Grégory Tomas i Mathieu Lafon). Malijski reprezentant Sammy Traoré , który grał w Paris SG w poprzednim sezonie i pod koniec kontraktu, rozegrał większość meczów przygotowawczych z pierwszą drużyną, ale ostatecznie nie podpisał kontraktu.

W sezonie 2011-2012, Créteil dotrze do 16 th finału Pucharu Francji z Bordeaux jako przeciwnik. Oba zespoły będą dodatkowo po wynikiem parytetu (1-1), dzięki Thibault Ferrand, bramkarz Cristolien, opóźnianie terminu zatrzymując karę w 87 th  minut. W dogrywce obie drużyny nie rozdzielają się (2-2) i muszą stosować kary. Bordeaux wygrało tę sesję dzięki Cédricowi Carrasso, który odrzucił dwie próby Cristoliana. Ostateczny wynik to dwa gole wszędzie i zwycięstwo dla Girondins 4 strzały na bramkę do 3. Na poziomie mistrzostw, z pewnym opóźnieniem, zespół wrócił do wyścigu, aby wspiąć się w kwietniu [1], ale ostatecznie nie udało mu się tego nie zrobić. wygrywa w pierwszej trójce po porażce z Rouen (2-3), co kładzie kres nadziejom na awans.

Wreszcie w sezonie 2012-2013 wysiłki Cristolienów zostaną nagrodzone. Prawie przelatują nad mistrzostwami, tracąc tylko rzadkie porażki usiane remisami. Plik19 kwietnia 2013, klub jest pierwszym narodowym, który z pewnością powróci do Ligue 2 na sezon 2013-2014 . Rzeczywiście, z 68 punktami na zegarze po 32 meczach ligowych i 6 pozostałych dniach, czwarty (a zatem pierwszy utrzymany w National), Fréjus , który ma 49 punktów, nie może już przekroczyć Créteil (ze zwycięstwem na 3 punkty) . piątek17 maja 2013 Union Sportif Créteil-Lusitanos wygrał Narodowe Mistrzostwa Francji w piłce nożnej 2012-2013 z 76 punktami, pokonując paryski klub piłkarski 1: 1, wykorzystując porażkę Football Club de Metz 3: 1 z piłką nożną Association sportive de Cherbourg.

Powrót do Ligue 2 (2013-2016)

Sześć sezonów po opuszczeniu Ligue 2 Créteil znalazło się w 2013 roku. Jako awansowany klub, celem jest utrzymanie go, ale Jean-Luc Vasseur nadal rządzi. Przedłużenia kontraktów, niektóre zwroty i przyjazdy podczas Mercato są źródłem wspaniałych występów Cristolian na początku sezonu. Po powrocie do Ligue 2 Créteil podpisuje siedem meczów bez porażki i kończy pierwszą połowę sezonu tylko pięcioma porażkami. Reszta jest trochę jak w pierwszym sezonie, kilka porażek, kilka zwycięstw i sporo remisów. Wreszcie, to całkiem słuszne, że Créteil kończy swój pierwszy sezon w Ligue 2 na jedenastym miejscu, po dwunastu zwycięstwach, dwunastu porażkach, dwunastu remisach i pięćdziesięciu punktach. W Coupe de la Ligue, US Créteil wyeliminował w rzutach karnych Boulogne i Racing Club de Lens po spektakularnym meczu, który zakończył się wynikiem 3-4, po czym odpadł w trzeciej rundzie z Toulouse. W Coupe de France Créteil wyeliminował Metza, zanim został wyeliminowany przez Jurę Sud w trzeciej rundzie. Powrót do Ligue 2 zakończył się sukcesem.

Vasseur na czele US Créteil robi świetne rzeczy i kibice, a miasto może liczyć na więcej, ale niestety Vasseur wchodzi do Ligue 1, dołączając do Reims. Po wielu wahaniach związanych z wyborem przyszłego trenera, ostatecznie kontrolę nad klubem przejmuje Philippe Hinschberger . W sezonie 2014-2015 do Créteil dołączyli niektórzy zawodnicy, w szczególności Frédéric Piquionne . Nowy trener przetasowuje drużynę Cristolian zgodnie z własnymi upodobaniami ze swoimi nowymi zawodnikami, takimi jak kadencja Cyrille Merville w klatce zamiast Yanna Kerboriou . Niestety dla niego i Créteil, strategia nie jest zadowolony i jest postrzegana Hinschberger oddalił „wzajemnego porozumienia” po upokarzającej porażki przy wejściu do Creteil w Coupe de France ( 7 th okrągłą twarz) w Saint-Maur Lusitanos 4-3 , który zaokrągla się tragiczny osobistą podróż w Cristoliens League 2. na tym etapie sezonu zespołu 18 th i spadki strefa po dwóch zwycięstw, dziewięć strat i pięć rysuje, pomimo dobrego małą wycieczkę w Coupe de la Ligue, gdzie dotarł do 1/8 finału po wyeliminowaniu Gazélec Football Club Ajaccio i Racing Club de Lens . Francis de Percin został tymczasowym trenerem na kilka meczów i spisał się całkiem dobrze przed przybyciem Thierry'ego Frogera, któremu udało się utrzymać klub w Ligue 2 przez trzeci sezon z rzędu.

Drużyna, wciąż prowadzona przez trenera Thierry'ego Frogera, celuje w czołową dziesiątkę. Zaczyna się od zwycięstwa w derbach Paryża na wyjeździe z Czerwoną Gwiazdą 1: 0.

Powrót do National w 2016 roku i zejście do piekła

Plik 6 maja 2016 rPo jego klęsce w Niort na 37 th  dni twarzy Chamois (2-4), klub jest zdegradowany Cristolien Mistrzostwa i zakończy się 12.

Sezon 2017/2018, pomimo statusu zawodowego, będzie katastrofalny ze spadkiem do National 2, który zostanie odnotowany pod koniec 31 dnia. Klub powróci do poziomu, na którym nie ewoluował od 1987 roku, mając pewność, że skończy jako ostatni.

W sezonie 2018-2019 klub zajmie pierwsze miejsce w National 2 z 10 punktami przewagi nad US Lusitanos St-Maur , a po sezonie nieobecności wróci do National.

Return to National (2019-)

W sezonie 2019-2020, jego wzniesienie w krajowych, klub zajął szacunku 9 th miejsce z 12 punktami, wyprzedzając zdegradowany.

Nagrody i wyniki sportowe

Nagrody

• Narodowy Champion  : 2013
• Mistrz Kraju 2  : 2019
• Champion Div. 3 Północ  : 1992
• Champion Div. 3 Wschód  : 1988
• Champion Div. 4  : 1987
• Champion DH Paris IdF  : 1962 i 1986
• Najlepsze kursy w Coupe de France  : ćwierćfinał w 1997 roku
• Najlepsza kariera w Coupe de la Ligue  : 1/8 finału w latach 2003 , 2009 i 2015

Raport sportowy

Osobowości klubowe

Historia prezydentów

• 1936-? : Haemon
• 1962-1963: Ohron
• 1983-1985: Carlos Paccard
• 1985-1986: André Henri
• 1986-1989: Gabriel Terdjman
• 1989-1991: Laurent Cathala
• 1991-1992 :?
• 1992-1993: Joseph Le Bechec
• 1993-1995 :?
• 1995-1996: Jean-François Bunouf
• 1996 - +2.001  : Alain Afflelou
• 2002 - w trakcie: Armand Lopes

Historia coachingu

Poniższe tabele zawierają listę trenerów, którzy prowadzili pierwszy zespół USCL.

Kultowi gracze

W swojej historii Cristolian liczył w swoich szeregach kilku zawodników, którzy odcisnęli swoje piętno na historii klubu.

Francuz Boris Mahon de Monaghan jest najbardziej utytułowanym graczem w koszulce USCL z 234 występami, tuż za nim uplasował się francuski obrońca Vincent Di Bartoloméo z 226 występami.

Wśród najlepszych strzelców jest francuski napastnik Jean-Michel Lesage, który zajmuje pierwsze miejsce z 58 osiągnięciami, a następnie napastnik Madagaskaru Faneva Andriatsima, autor 43 osiągnięć w koszulce Cristolian.

Obecna siła robocza

Struktury klubowe

Konstrukcje sportowe

Aspekty prawne i ekonomiczne