| Fundacja | 1924 |
|---|
| Rodzaj | Związek polityczny , organizacja |
|---|---|
| Kraj | Rosja |
| Założyciel | Piotr Nikołajewicz Wrangel |
|---|---|
| Prezydent | Vladimir Vishnevsky ( d ) (2000) |
| Ideologia | Antykomunizm |
Ogólne Unia rosyjskich myśliwców ( rosyjski : Русский Общевоинский Союз , określane przez jego skrót ROVs ), był biały rosyjski antykomunistyczna organizacja wojujący , założony w Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców na1 st wrzesień 1924generała barona Wrangla , ostatniego dowódcy armii rosyjskiej , w celu utrzymania więzi między rosyjskimi żołnierzami, oficerami i żołnierzami z emigracji.
Celem unii było, mówiąc słowami generała Wrangla, „zjednoczenie rosyjskich wojowników rozsianych po całym świecie, wzmocnienie więzi moralnych między nimi, zachowanie najlepszych tradycji Cesarskiej Armii Rosyjskiej ” .
„Świetnie, zjednoczeni, za darmo! „(Rosja), to motto Armii Ochotników pozostało mottem ROVS.
W latach 1920-1930 ROVS podzielono na sześć sekcji:
Do ROVS włączono także stowarzyszenia pułków Gwardii Cesarskiej , Związek Rosyjskich Bojowników z Gallipoli , specjalne grupy weteranów i osoby prywatne.
Związek był zwalczany przez sowieckie służby wywiadowcze. Dzięki podwójnym agentom i fałszywym grupom monarchistycznym w Rosji NKWD przeciwdziała działaniom ROVS. Generał AP Koutiepoff , prezes Związku od 1928 do 1930 r., Został porwany i zamordowany w 1930 r. Generał EK Miller , trzeci prezes ROVS (1930-1937), został porwany, potajemnie przewieziony do Moskwy i zabity.
Przywódcy ROVS przywiązywali dużą wagę do wychowania młodego pokolenia rosyjskich emigrantów w duchu chrześcijańskim, patriotycznym i antykomunistycznym. W ramach ROVS działało wiele szkół oficerskich i podoficerskich oraz kursy przygotowania do służby wojskowej.
Na początku lat 30. XX wieku organizacja liczyła prawie 40 000 członków.
Wolontariusze ROVS potajemnie interweniowali na terenie ZSRR. Interweniowali także przeciwko komunistom podczas wojen w Hiszpanii, Chinach (1936-1939) i Finlandii (1939-1940).
W czasie II wojny światowej część ochotników ROVS stanęła po stronie Wehrmachtu , podczas gdy inni przystąpili do koalicji antyhitlerowskiej w nadziei, że po klęsce nazistów państwa sojusznicze wypowiedzą wojnę ZSRR.
W Wrzesień 1941biali rosyjscy emigranci mieszkający w Jugosławii i Bułgarii utworzyli Korpus Rosyjski jako oddział Wehrmachtu, aby stawić czoła bandom Czerwonych partyzantów Tito . 80% Korpusu zostało uzupełnione przez ochotników z ROVS.
Po drugiej wojnie światowej ROVS napotkał trudności, a niektóre kraje europejskie i azjatyckie, w których żyli Biali Rosjanie, zostały zajęte przez wojska radzieckie. Sekcje ROVS w Czechosłowacji, Bułgarii, Jugosławii, NRD i Chinach zostały zamknięte. Bojownicy ROVS, którzy nie mogli wyjść, zostali aresztowani przez agentów NKWD , zabici lub przetrzymywani w Gułagu .
Po utracie wielu oficerów Związek Generalny, pozbawiony środków, nadal jednak bronił swoich założycielskich zasad i ideologicznie walczył z totalitarnym reżimem sowieckim, starając się przyciągnąć młodych rosyjskich emigrantów.
ROVS powitał upadek ZSRR w 1991 roku, ale jednocześnie wykazywał bardzo negatywny stosunek do rozczłonkowania terytorium ZSRR i nie uznawał reżimu Federacji Rosyjskiej. W 1992 ROVS otworzył sekcję w Rosji.
Wraz ze zniknięciem weteranów rosyjskiej wojny domowej, rola ROVS spadła po II wojnie światowej. W 2000 roku prezes ROVS Władimir Wiszniewski zorganizował głosowanie nad rozwiązaniem Związku. Zdecydowana większość członków głosowała za rozwiązaniem, które wchodzi w życie4 listopada 2000. Dla potomków białej emigracji rozwiązano ROVS. Nowa rosyjska gałąź związku wokół IB Iwanowa, zastępcy W. Wiszniewskiego, sprzeciwia się jednak rozwiązaniu i prowadzi działalność pod nazwą nowych ROVS.