Typ C2 naczynia tworzą klasę wielozadaniowych transportowców zaprojektowanych przez Komisję Morskiej Stanów Zjednoczonych (w latach 1937-1938) MARCOM. 173 z tych statków zostało zbudowanych przez amerykańskie stocznie w latach 1939–1945. W porównaniu ze statkami zbudowanymi wcześniej, C2 mogły jechać szybciej, zużywając mniej: jeśli ich oczekiwana prędkość wynosiła 15,5 węzłów, niektóre osiągały 19 węzłów. Pierwszy C2 zostało 140 m długości 10 m szerokości 12 m od wydrążonego 8 m od projektu i miał pięć bloków. Następujące statki wykazały pewne różnice w stosunku do standardowego rozmiaru.
W 1937 roku MARCOM przedstawił kilka planów architektom okrętów, stoczniom i armatorom w celu uzyskania ich opinii. W ostatecznych planach uwzględniono ich opinie. Specyfikacje tych statków wymagały, aby były one wystarczająco szybkie, ale ekonomiczne i zdolne do konkurowania z obcymi statkami dzięki dotacjom rządowym. Standaryzacja planów i wyposażenia powinna pozwolić na niskokosztową budowę, a statki powinny mieć wystarczającą prędkość i stateczność, aby mogły być wykorzystywane jako statki pomocnicze w sytuacji zagrożenia kraju.
Projekt był zatem zorientowany na stalowy statek z lekko wklęsłym dziobem i „ dnem krążownika” (tak jak na ówczesnych liniowcach), dwa pokłady na całym statku i trzeci pokład w ładowniach od 1 do 5. Duży chwyta panele były 9 x 6 m , i że z 2 -go blokadą 15 x 6 m , dzięki czemu ładowanie nieporęcznych opakowań: lokomotywy, armaty, metalowe pręty, itd. Ładownie były wentylowane przez wydrążone wsporniki żurawi . Ładunek obsługiwany był przez 14 wysięgników o udźwigu 5 ton oraz dwa wysięgniki o udźwigu 30 ton dla ładowni 3 i 4. Napęd zapewniały turbiny parowe lub silniki Diesla .
Pomieszczenia załogi zostały ulepszone w porównaniu z poprzednimi statkami. Nadbudowa znajdowała się pośrodku, oficerowie nad załogą i pod mostem . Dla każdego była bieżąca woda, ciepła i zimna.
C2 przeszedł kilka odmian, a wiele C2 zostało przebudowanych przez Marynarkę Wojenną Stanów Zjednoczonych podczas II wojny światowej do użytku w konwojach . Osiem statków typu C2 zaginęło podczas wojny. Od końca 1945 roku statki były sprzedawane firmom żeglugowym. Kilka statków pozostawało w służbie cywilnej lub wojskowej do wczesnych lat siedemdziesiątych XX wieku.