Dysza Krótki to rodzaj dyszy dla śruby napędowej na statku , w celu przyśpieszenia przepływ wody wokół śruby, przez zwiększenie siły ciągu wytwarzanego przez śmigła. Dysze te są instalowane na śrubach napędowych o małej średnicy (na przykład na statkach, które muszą pływać na płytkich wodach) oraz na śrubach napędowych, które muszą mieć dużą przyczepność (na przykład na holownikach i trawlerach ). Dysze te zostały opracowane przez Luigiego Stipę (1931) i Ludwiga Korta (1934).
Ich zalety to nie tylko silniejszy ciąg, ale także większa stabilność wzdłużna i zmniejszona podatność na gruz i skały, na przykład na lodołamaczach .
Istnieją również tak zwane dysze „dyskrecjonalne”, które spowalniają przepływ wody w celu ograniczenia kawitacji, a tym samym hałasu; można je znaleźć głównie na okrętach podwodnych , ale nie są to ściśle mówiąc dysze Korta.
Większość dysz Kort ma znany kształt, na przykład folie z serii NACA (zwłaszcza NACA 4415) oraz z serii MARIN 19A i 37, które (w przeciwieństwie do NACA) mają zaokrągloną krawędź spływu , która jest łatwiejsza w produkcji. I umożliwia bieg wsteczny . Te same typy śmigieł często można znaleźć w dyszach Korta, w tym Wageningen Series B i Kaplan, z szerszymi końcami.
Kształt dyszy tworzy różnicę ciśnień , tak samo jak skrzydło samolotu: wewnątrz dyszy prędkość wzrasta, a ciśnienie spada (i odwrotnie na zewnątrz): jeśli to zjawisko zmniejsza siłę i moment obrotowy śruby napędowej, tworzy również wodę krążenie, powodujące podniesienie (patrz diagram obok). Podnoszenie można rozbić na dwie siły: składową skierowaną do wewnątrz i znoszącą się, ponieważ dysza jest okrągła; oraz element skierowany do przodu, który w ten sposób zapewnia dodatkowy ciąg. Dodatek ten z nadwyżką rekompensuje stratę na samym śmigle.
Dysza Kort ma skutki uboczne: