| Narodziny |
1916 Rzym |
|---|---|
| Śmierć |
1979 Paryż |
| Pogrzeb | Cmentarz Pere Lachaise |
| Narodowość | rumuński |
| Czynność | Pisarz |
Tretie Paleolog , urodzony w Rzymie w 1916 roku, zmarł w Paryżu w 1979 roku, jest rumuńskim naukowcem i pisarzem .
Trétie Paleolog był w Rumunii uważany za wolnomyśliciela i nietypowego intelektualistę, biorąc pod uwagę jego pochodzenie i wykształcenie zarówno francuskie (przez matkę), jak i rumuński (przez ojca), a także dzięki wykształceniu niemieckiemu, ponieważ rzeczywiście zrobił wszystko. studia (liceum, liceum i politechnika) w Berlinie . Za to, że zbierał się w środowisku studenckim z rzadkimi protestującymi reżimem nazistowskim, w 1940 roku został wydalony z Niemiec do Rumunii. Został powołany do służby i brał udział w wojnie antyradzieckiej prowadzonej przez Rumunów. Nie mogąc opuścić Rumunii, która po drugiej wojnie światowej zostanie włączona do bloku komunistycznego, będzie znał cały wachlarz irytacji, jakie nowy reżim zadał wszystkim, których uważano za pochodzących z „burżuazji” .
Chociaż całe życie był zmuszony pracować w przemyśle - co paradoksalnie zapewniało mu względną niezależność - był znany i ceniony w różnych kręgach intelektualnych, naukowych i kulturalnych swojego kraju. Autor bardzo zauważalny prospektywnym badaniu na języki artystyczne perspektywy rozwoju Modelowanie potencjalnie możliwych do wyobrażenia języki artystyczne oraz ich perspektywy rozwoju , w Revista de filozofie , 1967), jego uwagi wywołały zainteresowanie i kontrowersje na 7 -go Międzynarodowego Kongresu estetyczne, które odbyło się w Bukareszcie w 1972 pod przewodnictwem filozofa Étienne Souriau . Jego praca nad synestezją i rozwojem narzędzi artystycznych przyszłości nie została jednak nigdy opublikowana.
Ostatnie lata swojego życia poświęcił pamięci i przemyśleniu w Rumunii twórczości Constantina Brâncușiego . Koło naukowe „C. Brâncui”, które założył w latach 70. XX wieku, postanowiło stworzyć pierwszą bazę danych do wyłącznej dyspozycji dzieł rzeźbiarza i ich interpretacji.
Esej o „rzeźbiarskiej trylogii” wzniesionej przez Brâncuși w Târgu Jiu ( Rozmowa z Brâncuși , 1976) został jednogłośnie doceniony za jakość świadectwa i liryzm tekstu. Pragnąc wydać francuską wersję tej książki, dzięki zaproszeniu wydawcy, otrzymał w tym czasie wyjątkowe pozwolenie na wyjazd do Paryża. W pracy, pogrążony w pisaniu, uderzył go zawał serca. Zmarł w Paryżu w 1979 roku, nie będąc w stanie ukończyć tego projektu redakcyjnego.