Traktat francusko-radziecki wzajemnej pomocy jest traktat podpisany przez Francję i Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie2 maja 1935.
Pakt ten jest wynikiem negocjacji prowadzonych przez ministrów spraw zagranicznych ZSRR i Francji Maxime Litvinov i Louis Barthou . Został on podpisany w Paryżu przez Barthou następcy , Pierre Laval , który jest również senator i Władimir Potiomkin , członek Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego i ambasador Francji.
„ Prezydent Republiki Francuskiej i Centralny Komitet Wykonawczy Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich , motywowani chęcią umocnienia pokoju w Europie i zagwarantowania swoim krajom korzyści poprzez zapewnienie dokładniejszego stosowania postanowień Paktu Ligi Narodów , mających na celu utrzymanie bezpieczeństwa narodowego , integralności terytorialnej i niepodległości politycznej w Zjednoczonych , postanowił poświęcić swoje wysiłki w celu przygotowania i zawarcia europejskiego porozumienia w tym celu, w międzyczasie, aby przyczynić się, jak to zależy od w celu skutecznego stosowania postanowień Paktu Ligi Narodów postanowili zawrzeć w tym celu traktat. "
Artykuł 2 Traktatu:
„W przypadku gdyby Francja lub ZSRR stały się przedmiotem niesprowokowanej agresji ze strony państwa europejskiego, pomimo szczerze pokojowych intencji obu krajów ZSRR i wzajemnie Francja udzielą sobie natychmiastowej pomocy. I pomocy. "
Jest to pierwsza i ostatnia sytuacja, w której ZSRR w okresie między dwiema wojnami światowymi przyjmuje pozytywne zobowiązanie, to znaczy traktat, który nie ogranicza się do obrony pokoju ani do nieagresji.
We Francji pakt jest ratyfikowany przez posłów w dniu27 lutego 1936oraz przez Senat na12 marca 1936Wymiana ratyfikacji ma miejsce w Moskwie dnia27 marca 1936oraz rejestracja w sekretariacie Ligi Narodów dnia18 kwietnia 1936.
Traktat nigdy nie został zastosowany . Współpraca na polu wojskowym spotyka się z wrogością francuskiego sztabu generalnego, której kolejne rządy, w tym rządy Frontu Ludowego , tak naprawdę nie próbują obejść.
W odpowiedzi na ratyfikację przez Parlament francuski tej pomocy paktu francusko-sowieckiego, Hitler reoccupied strefy zdemilitaryzowanej w Nadrenii, oddanie „Strasburg pod ogniem niemieckich karabinów” , powiedział Albert Sarraut naruszeniem układów w Locarno. Z1 st grudzień 1.925.