Traktat o przyjaźni i handlu między Francją a Japonią

Traktatu Przyjaźni i Handlu między Francją i Japonią (日仏修好通子条約, Nichifutsu Shuko Tsusho jōyaku ) Czy traktat podpisany w Edo na9 października 1858przez Jean-Baptiste Louis Gros , dowódca francuskiej wyprawy do Chin , wspieranego przez Charlesa de Chassiron i Alfred de Moges .

Opis

Traktat formalizuje otwarcie stosunków dyplomatycznych między dwoma krajami. Zostaje podpisany po podpisaniu traktatu Harris między Stanami Zjednoczonymi a Japonią . La France , Imperium Rosyjskie , Wielka Brytania i Holandia idą szybko za przykładem Stanów Zjednoczonych: Japonia jest zmuszona stosować wobec innych narodów takie same warunki, jak w Stanach Zjednoczonych na mocy przepisów zwanych „  klauzulą ​​największego uprzywilejowania  ”. Te traktaty z 1858 r. Z pięcioma narodami są łącznie określane jako „  traktaty Ansei  ”. Najważniejsze punkty tych „  nierównych traktatów  ” to:

• wymiana przedstawicieli dyplomatycznych;
• otwarcie portów Edo , Kobe , Nagasaki , Niigata i Yokohama na handel zagraniczny;
• możliwość swobodnego życia i handlu obcokrajowcami w tych portach ( zakazany jest jedynie handel opium );
• system eksterytorialności przewiduje podporządkowanie obcokrajowców prawom ich własnych jurysdykcji konsularnych zamiast japońskiego systemu prawnego;
• niskie stałe cła importowo-eksportowe, pod kontrolą międzynarodową, pozbawiając tym samym japoński rząd kontroli nad handlem zagranicznym i ochroną rodzimych gałęzi przemysłu (stawka spadła do 5% w latach 60. XIX wieku).

W 1859 roku przybył Gustave Duchesne de Bellecourt i został pierwszym przedstawicielem Francji w Japonii. W tym samym roku został otwarty konsulat francuski w Saikai-ji , Mita , Edo , konsulat amerykański w Zenpuku-ji i konsulat brytyjski w Tōzen-ji .

Ratyfikowany traktat został przekazany szogunowi przez Duchesne de Bellecourt4 lutego 1860.

Uwagi i odniesienia

• (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku angielskim zatytułowanego „  Traktat o wzajemnych stosunkach i handlu między Francją a Japonią  ” ( zobacz listę autorów ) .

1. Polak 2002 , s.  29.
2. Auslin 2004 , s.  1.
3. Macouin i Omoto 2001 , s.  23.

Załączniki

Powiązane artykuły

• Ambasada Francji w Japonii
• Stosunki francusko-Japonia w XIX th  wieku
• Traktat z Shimody ,7 lutego 1855.
• Traktat z Harrisa ,29 lipca 1858.
• Anglo-japoński traktat o przyjaźni i handlu ,26 sierpnia 1858.

Bibliografia

• (en) Michael R. Auslin , Negotiating with imperialism: the nierówne traktaty i kultura japońskiej dyplomacji , Cambridge, Harvard University Press ,2004, 263  str. ( ISBN  978-0-674-01521-0 )
• (en) Henry Wager Halleck , Prawo międzynarodowe: lub, Zasady regulujące współżycie państw w czasie pokoju i wojny , Nowy Jork, D. Van Nostrand,1861, 907  str. ( OCLC  852699 )
• Francis Macouin i Keiko Omoto, Kiedy Japonia otworzyła się na świat  : Emile Guimet i sztuka Azji , Paryż, Gallimard-Jeunesse, coll.  "  Odkrycia Gallimard / Historia" ( N O  99 )2001, 192  pkt. ( ISBN  978-2-07-076084-8 )
• Christian Polak , Silk and lights: złoty wiek giełd francusko-japońskich (od początków do lat pięćdziesiątych) , Tokio, Hachette Fujingaho,2002, 235  pkt. ( ISBN  978-4-573-06210-8 )
• Éric Seizelet, „  Traktat Edo między Francją a Japonią: aktorzy i stawki  ”, Proceedings of the Académie des inscriptions et belles-lettres , vol.  152 n O  22008, s.  747–774 ( DOI  10.3406 / crai.2008.92041 )