Nerwowo-monitoring (pociąg-of-cztery w języku angielskim ) jest techniką ilościowej paraliż pacjenta przed i po zabiegu. Polega na podaniu serii czterech bodźców elektrycznych do nerwu obwodowego, a następnie porównaniu pierwszego i ostatniego skurczu odpowiedniej grupy mięśni.
Mięsień wybrany do rejestracji to zwykle przywodziciel kciuka , unerwiony przez głęboką gałąź nerwu łokciowego , przy czym dwie elektrody stymulujące należy umieścić na wewnętrznej krawędzi przedramienia powyżej zagięcia zgięciowego nadgarstka , oddzielone od każdej z nich. inny o około 4 cm . Otrzymana odpowiedź jest przywodzenia z kciukiem . Można wybrać inne nerwy, takie jak twarzowy lub piszczelowy .
To monitorowanie nerwowo-mięśniowe jest wykonywane dla większości praktyków z ilościowym monitorowaniem instrumentalnym opartym na zasadzie akceleromiografii, czyli elektromiografii piezoelektrycznej .
Sekwencja czterech bodźców trwających 2 ms w ciągu 2 sekund (2 Hz ), każdy w odstępie 0,5 s, jest wystarczająca, aby zademonstrować zjawisko wyczerpania w obecności niedepolaryzującej kurary , tj. 4 odpowiedzi: doceniamy głębię kuraryzacji poprzez liczbę odpowiedzi na czteroosobową grupę.
Podczas dekuraryzacji stosunek T4 / T1 (czyli stosunek siły czwartego skurczu mięśnia do pierwszego) dobrze wskazuje na obecność resztkowej kuraryzacji.
Po pierwszym ustawieniu na 0,70, stosunek T4 / T1 = 0,90 jest uważany za konieczny od lat 90. XX wieku, aby mięśnie oddechowe były w stanie sprostać zwiększonemu zapotrzebowaniu na wentylację .