Sport | Gra w piłkę ręczną |
---|---|
1 ponowne pojawienie się |
Berlin, 1936 (w wieku 11 lat) Monachium, 1972 (w wieku 7) Montreal, 1976 (w wieku 7) |
Zanik | Berlin, 1936 (w wieku 11 lat) |
Organizator (e) | CIO i IHF |
Edycje |
13 th w 2016 11 th w 2016 |
Okresowość | olimpiada |
Narody | 12 ( i ) |
Próby | 2 |
Posiadacz tytułu |
: Dania : Rosja |
---|---|
Więcej tytułów |
: Rosja (4) : Rosja i Dania (3) |
Piłka ręczna jest sportem olimpijskim wprowadzono po raz pierwszy przy okazji do gry w Berlinie w 1936 roku u mężczyzn tylko w rozmiarze do 11 graczy i na zewnątrz . W obecnym formacie (7 graczy i hala) został ponownie wprowadzony w 1972 na Igrzyska w Monachium dla mężczyzn i pomiędzy programem podczas Igrzysk Montrealu w 1976 dla kobiet.
W następnych Olimpiada odbędzie się w Tokio ( Japonia ), od 23 lipca do8 sierpnia 2021.
Piłka ręczna , założona w Europie pod koniec XIX -go wieku, wykonane pierwsze pojawienie się na z okazji Olimpiady w Berlinie w 1936 roku , to wtedy starożytne dyscypliny olimpijskiej zlikwidowany w formacie 11 graczy na trawie i na zewnątrz. W Monachium w 1972 roku powrócił w obecnym formacie, to znaczy halowym iz 7 zawodnikami. Jeśli w tym pierwszym turnieju 7-a-side rozgrywany jest tylko jeden turniej mężczyzn, cztery lata później w Montrealu światło dzienne ujrzą również zawody kobiet , z tą różnicą, że liczba uczestników nie jest taka sama: jeśli rywalizuje 12 drużyn tytuł olimpijski mężczyzn, turniej kobiet miał tylko 6 drużyn w 1972 roku, zanim wzrósł do 8 drużyn w 1988 roku, następnie do 10 drużyn w 2000 i wreszcie 12 uczestników w Pekinie w 2008 roku , stając się tym samym ostatecznie równym turniejowi mężczyzn.
Jeśli rywalizację zdominowały narody europejskie, to przechylenie dominujących narodów Wschodu na Zachód nastąpiło po upadku bloku komunistycznego na początku lat 90., czego ilustracją było zwycięstwo zespołu zjednoczonego w Barcelonie w 1992 roku . Jedynie Korea Południowa zdołała udaremnić europejską dominację, a kobieca drużyna była dwukrotnie mistrzynią olimpijską ( Seul w 1988 i Barcelona w 1992 ) i zdobyła 3 srebrne medale, podczas gdy mężczyźni doszli do finału u siebie w 1988 roku.
Podczas gdy Rosja jest naród, który zdobył najwięcej tytułów olimpijskich (7) i najwięcej medali (12) Tylko zespół duńskich kobiet udało się wygrać 3 kolejne złote medale między 1996 a 2004 r . Odwrotnie, zespół szwedzkich mężczyzn jest jedynym zespołem, który stracił trzy finały z rzędu, w latach 1992 i 2000 , tytuł olimpijski w ten sposób wymyka jeden z największych zespołów wszechczasów. W tym samym roku bramkarz Andriej Ławrow został pierwszym piłkarzem ręcznym, który zdobył trzykrotny tytuł mistrza olimpijskiego, w dodatku z trzema „narodami”: ZSRR w 1988 r., następnie zjednoczoną drużyną w 1992 r. i wreszcie Rosją w 2000 r.
„ Od 1936 do 2000 roku ”, ręcznie mag , Fédération française de piłka ręczna , n o 48,15 września 2000, s. 5 do 8 ( czytaj online , konsultacja 9 maja 2019 r. )
Mężczyźni | |
---|---|
Niemcy | |
Austria | |
szwajcarski |
Dopiero jedenaście lat po pierwszym oficjalnym meczu międzynarodowym (Niemcy – Austria, w 1925 r. zwycięstwo Niemców 6-3) piłka ręczna weszła na igrzyska olimpijskie. Rozgrywany w formacie, który teraz zniknął z 11 graczami na trawie i na świeżym powietrzu , turniej zgromadził sześć drużyn. Nazistowskie Niemcy , doszedł do władzy kilka miesięcy wcześniej, zrobił wszystko, aby zintegrować ten sport do programu olimpijskiego, niektóre z łatwym zwycięstwie drużyny narodowej w tym sporcie bardzo słabo rozwinięty tak poza Europą. Jeśli turniej rzeczywiście został łatwo wygrany przez Niemcy, to zwycięstwo ostatecznie przeszło prawie niezauważone w zalewie niemieckich medali z tych igrzysk, które służyły przede wszystkim jako propaganda reżimu hitlerowskiego. Amerykańska drużyna, która zajęła ostatnie miejsce w turnieju, przejdzie do historii olimpijskich turniejów piłki ręcznej, strzeliwszy tylko sześć bramek w całym rozgrywce.
Mężczyźni | |
---|---|
Jugosławia | |
Czechosłowacja | |
Rumunia |
Ostatnie mistrzostwa świata w piłce ręcznej w 11-a-side odbyły się w 1966 roku , więc to właśnie w siedmioosobowym formacie halowym piłka ręczna definitywnie powraca do programu olimpijskiego.
W tej edycji bierze udział tylko jeden turniej mężczyzn. Z 9 najlepszych drużyn Mistrzostw Świata 1970 tylko Dania nie zakwalifikowała się do rundy głównej . W grupie I Niemcy Wschodnie pokonały Czechosłowację w rundzie wstępnej, ale następnie zostały pokonane przez ZSRR i dlatego pierwsze miejsce, a tym samym finał, musiały pozostawić Czechosłowakom. W grupie II dwa pierwsze miejsca wyznacza niespodziewane zwycięstwo Jugosławii 14-13 nad mistrzami świata z Rumunii.
Mecz o brązowy medal między NRD a Rumunią jest zatem rewanżem finału Mistrzostw Świata w 1970 roku . Jeśli Rumuni potrzebowali wtedy dwóch przedłużeń, aby wykluczyć Niemców ze Wschodu, różnica została narysowana szybciej na korzyść Rumunii (19-16, do przerwy 11-8). W finale, Jugosławia szybko rozszerzyły lukę (4-0 do 6 th minut), aby zakończyć z przewagą 7 goli do przerwy (12-5), które nigdy nie zostaną wypełnione przez Czechosłowacji, które s'ostatecznie skłania 16 do 21 lat.
Mężczyźni | Kobiety | |
---|---|---|
związek Radziecki | związek Radziecki | |
Rumunia | wschodnie Niemcy | |
Polska | Węgry |
W Kanadzie ZSRR zdobył złoty medal zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet. Pierwszy turniej kobiet jest zdominowany przez Rosjanki, które po cichu wygrały minimistrzostwo pomiędzy sześcioma obecnymi drużynami, z pięcioma zwycięstwami i średnio tylko ośmioma golami straconymi na mecz.
Po stronie mężczyzn trzy drużyny kończą z remisem punktowym w grupie A i dzielą się ogólną różnicą bramek: Związek Radziecki znajdzie w finale Rumunię, Niemcy Zachodnie zagrają o brązowy medal, a obrońca tytułu Jugosławii, który chybił na swoim ostatnim meczu, będzie musiał zadowolić meczu o 5 th miejsce. W finale, Rumuni, poczwórne mistrzowie świata, są wyraźnie ulubionych przeciwko Sowietom, których najlepsze wykonanie było czwarte miejsce na Mistrzostwach Świata 1967 , a następnie w 1972 Olimpiady. Jednak radziecki zespół zdołał kontrolować lidera bardzo dobrze. Gra Cristian Gatu i ograniczyć sukces Ştefana Birtalana, któremu udaje się strzelić tylko trzy razy, gdy wcześniej był rejestrowany średnio sześć bramek na mecz. W ten sposób po 20 minutach ZSRR poszerzył już przepaść (8-3), a przerwę zakończył wynik 10 do 6. Jeśli druga tercja była bardziej wyrównana, nigdy ostateczny wynik n ' nie był kwestionowany i ZSRS Anatolija Jewtuszenki swój pierwszy tytuł wywalczył 19-15.W meczu o brązowy medal Polska wygrała 21-18 kosztem Niemców.- Zachód szczególnie dzięki 6 bramkom Jerzego Klempla .
Mężczyźni | Kobiety | |
---|---|---|
wschodnie Niemcy | związek Radziecki | |
związek Radziecki | Jugosławia | |
Rumunia | wschodnie Niemcy |
W finale mężczyzn sowiecki obrońca tytułu walczy z zaskakującą drużyną z NRD, jedyną niepokonaną w meczach grupowych. Niemcy z NRD prowadzą 20-19 na dwadzieścia sekund przed końcem regulaminowego czasu gry, ale ZSRR zdołał wyrównać z rzutu karnego. Tylko pięć goli padnie w dogrywce, a to skrzydłowy NRD Hans-Georg Beyer strzela ostatnią bramkę i daje tytuł swojej drużynie (23-22). W tym samym czasie jego starszy brat Udo zdobył brązowy medal w strzelaniu. Rumunia po raz trzeci z rzędu uplasowała się na podium wygrywając mecz o brąz z Węgrami (20-18).
Wśród kobiet ZSRR zachowuje swój tytuł, po raz kolejny wygrywając wszystkie swoje spotkania. Trzecie miejsce zajęła NRD, aw jej szeregach Roswitha Krause , niesamowita długowieczna zawodniczka, która w Meksyku zdobyła srebrny medal w pływaniu o dwanaście lat.
Mężczyźni | Kobiety | |
---|---|---|
Jugosławia | Jugosławia | |
Zachodnie Niemcy | Korea Południowa | |
Rumunia | Chiny |
Z powodu bojkotu około piętnastu krajów bloku komunistycznego , połowa zakwalifikowanych drużyn, w tym dwoje obrońców tytułu mistrzów NRD i ZSRR , rezygnuje z udziału w zawodach. Kraje te następnie uczestniczyły w Igrzyskach Dobrej Woli (w) . Jugosławia skorzystała z okazji, by zdobyć tytuł olimpijski zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet .
Po raz pierwszy na podium olimpijskim stanęły drużyny spoza Europy, ponieważ oprócz brązowych medalistek z Chin, Koreańczycy zdobyli swój pierwszy z sześciu medali olimpijskich. Na uwagę zasługuje również występ Jugosłowiańskiej Jasny Merdan-Kolar, która strzeliła 17 goli przeciwko Stanom Zjednoczonym.
Jeśli chodzi o mężczyzn, Rumunia po raz kolejny traci szansę na zdobycie olimpijskiego złota, pokonując małą bramkę Jugosławii w puli. NRF, powołana do udziału w turnieju dzięki wycofaniu się ZSRR, ostatecznie zajęła pierwsze miejsce w swojej grupie, wyprzedzając Danię i Szwecję, aw finale znalazła się Jugosłowianie. W bardzo niepewnym finale Jugosławia wygrała 18-17 w ostatnich sekundach. Kilka godzin wcześniej Rumuni zajęli podium, zgarniając brąz od Duńczyków (23-19) i pocieszali się zdobywając czwarty z rzędu medal olimpijski, co uda się odtworzyć tylko Koreańczykom z Korei Południowej .
Mężczyźni | Kobiety | |
---|---|---|
związek Radziecki | Korea Południowa | |
Korea Południowa | Norwegia | |
Jugosławia | związek Radziecki |
Po raz pierwszy turniej kobiet został rozszerzony do ponad sześciu drużyn i żaden poważny bojkot nie psuje imprezy. Są tam najlepsze drużyny i ku zaskoczeniu wszystkich Koreańczycy wygrywają u siebie, kiedy w poprzednich mistrzostwach świata w 1986 roku, wygranych przez ZSRR, zajęli dopiero jedenaste miejsce. Sowieci pewni siebie, którzy widzieli złoty medal, uciekł im podczas bardzo nierozstrzygniętego meczu grupowego, wygranego przez Koreę Południową (21-19).
Wśród mężczyzn jesteśmy świadkami pojawienia się nowych graczy o imponującej postury , takich jak Rosjanie Aleksandr Toutchkine i Wiaczesław Atawinie , wypuszczający klocki dla drużyny o średnim wzroście 1m93. ZSRR po cichu zdobył tytuł, pokonując w finale Koreę (32-25), a Jugosławia zajęła trzecie miejsce po zwycięstwie z Węgrami (27-23).
Mężczyźni | Kobiety | |
---|---|---|
Zjednoczony zespół | Korea Południowa | |
Szwecja | Norwegia | |
Francja | Zjednoczony zespół |
Trzy zespoły męskie medal na tych igrzyskach olimpijskich są te, które będą najbardziej wyróżniającym ostatniej dekadzie XX -go wieku . Były ZSRR przede wszystkim zmienił nazwę na zjednoczoną drużynę , która zachowała swój tytuł, nawet jeśli tylko Andriej Ławrow był już mistrzem olimpijskim w Seulu. Drugim z tych trzech tenorów jest Szwecja, która przegrała w finale 20-22. Wreszcie ostatnia jest Francja, która odsłania się oczom świata piłki ręcznej, stając na trzecim stopniu podium dzięki zwycięstwu z Islandią 24:20. „Bronzés” są zatem prekursorami Barjotów, którzy zostaną mistrzami świata w 1995 roku.
Imprezę kobiet ponownie wygrała Korea Południowa, z po raz pierwszy dwiema grupami i finałami jak w przypadku mężczyzn. Pierwsza wygrana Azjatów z Norwegią, gość w ostatniej chwili na Igrzyskach w Barcelonie po wykluczeniu Jugosławii, zakazany przez MKOl na kilka dni przed ceremonią otwarcia.
Mężczyźni | Kobiety | |
---|---|---|
Chorwacja | Dania | |
Szwecja | Korea Południowa | |
Hiszpania | Węgry |
W trzecim z rzędu finale w turnieju kobiet Korea Południowa ustępuje Danii. Broniący tytułu mistrzowie rozpoczęli dobry start, prowadząc 17-13 w przerwie. Ale Duńczycy stopniowo wracają do punktacji, a sekundę przed końcem, gdy na tablicy wyników jest 29-29, odgwizdany jest rzut karny na korzyść Europejczyków: Anji Andersen , duńskiej specjalistce, która przekształciła dziesięć ze swoich dwunastu prób. podczas turnieju pojawia się, ale jej strzał zostaje zatrzymany przez stopę bramkarza Oh Yong-ran . Danii udaje się przezwyciężyć to zrządzenie losu w dogrywce i ostatecznie wygrywa 37-33.
Po stronie mężczyzn niespodziankę sprawiła Chorwacja, która w finale pokonała Szwecję, dzięki decydującej bramce Nenada Kljaicia , syna trenera Velimira Kljaicia (zwycięstwo Chorwacji 27-26).Szwedzi mogą być zawiedzeni, zwłaszcza że w dużej mierze pokonali Chorwaci w meczach grupowych (27-18). Pięciu chorwackich piłkarzy zdobyło już brązowy medal w Seulu w barwach Jugosławii. Tytuł Atlanty jest pierwszym złotym medalem olimpijskim zdobytym przez bardzo młody naród chorwacki, urodzony z rozpadu Jugosławii. W meczu o trzecie miejsce Hiszpania zmierzy się z Francją. Trójkolorowe tracą 25-27 i pozostają u stóp podium.
Mężczyźni | Kobiety | |
---|---|---|
Rosja | Dania | |
Szwecja | Węgry | |
Hiszpania | Norwegia |
W porównaniu do Atlanty w 1996 roku , w tej edycji turnieju olimpijskiego wprowadzono wiele zmian. Konkurs kobiet obejmuje teraz 10 narodów przeciwko 8 wcześniej, a przede wszystkim ćwierćfinały zostały dodane do dwóch turniejów, de facto zmniejszając znaczenie fazy grupowej.
W kategorii mężczyzn złoto powędrowało do Rosji , która odzyskała tytuł zdobyty w 1992 roku z Unified Team . Uznawana za jedną z najlepszych drużyn piłki ręcznej mężczyzn wszechczasów, Szwecja poniosła porażkę trzeci raz z rzędu w finale. Podobnie jak cztery lata wcześniej, brąz zdobyła Hiszpania , tym razem kosztem Federalnej Republiki Jugosławii .
Wśród kobiet znajdziemy te same półfinalistki, co w 1996 roku . Jeśli Dania utrzyma tytuł zdobyty cztery lata wcześniej, Węgry wspiąć się na podium po brązowym medalu zdobyli Atlantę, a za nimi Norwegia . Korea Południowa więc skończyło się na podium po 4 kolejnych medali.
Mężczyźni | Kobiety | |
---|---|---|
Chorwacja | Dania | |
Niemcy | Korea Południowa | |
Rosja | Ukraina |
W kategorii mężczyzn, Chorwacja , Mistrzyni Świata zdobyła swój drugi tytuł olimpijski po zwycięstwie w 1996 roku, które ukoronowali już Slavko Goluža , Venio Losert i Valter Matošević. Wyprzedziła Niemców , Mistrzynię Europy pół roku wcześniej i Rosjankę, która dzięki ze swoimi weteranami Ławrow (42 lata), Toutchkine (40 lat), Koudinov (35 lat) i Gorpichine (34 lata) zdobył z tej okazji swój ostatni międzynarodowy medal. Francuski i Jackson Richardson , flaga okaziciela delegacji , są bici w ćwierćfinale po doskonałej fazie grupowej (5 zwycięstw w 5 meczach).
Po stronie kobiet Dania zdobyła swój trzeci z rzędu tytuł olimpijski, pokonując w finale Koreę Południową . Brązowy medal zdobył zaskakujący ukraińsku , tombeuses w meczu o 3 th miejsce Francja , Mistrza Świata tytule. Uwaga nieobecność Rosji , który nigdy nie został zakwalifikowany do Barcelony w 1992 roku pod egidą zjednoczony zespół , w języku norweskim , które zostały pominięte przez zakwalifikowania włosa ( 6 th w Mistrzostwach Świata 2003 i finalista Mistrzostw Europy 2002) lub Niemczech i Rumunii .
Mężczyźni | Kobiety | |
---|---|---|
Francja | Norwegia | |
Islandia | Rosja | |
Hiszpania | Korea Południowa |
Na zakończenie turnieju nagrodzono dwóch nowych mistrzów olimpijskich: Francję dla mężczyzn i Norwegię dla kobiet. Te dwie drużyny zdominują światową piłkę ręczną podczas dwóch najbliższych igrzysk olimpijskich .
Dla mężczyzn ten pierwszy tytuł olimpijski dla Francji inauguruje początek bezprecedensowej dominacji, aż do Mistrzostw Świata 2017 , w sumie 8 tytułów w 12 konkursach. Szesnaście lat po zdobyciu pierwszego medalu Francuzi znajdują Islandczyków w finale : Francja zdobywa swój pierwszy tytuł olimpijski, podczas gdy Islandia po raz pierwszy w swojej historii zajmuje podium głównych zawodów. Wreszcie Hiszpania zdobyła swój trzeci medal olimpijski, trzeci brąz.
Wśród kobiet , Norwegia , półfinalistą w 4 wersjach, w której ona wcześniej uczestniczyły, zdobyła tytuł pierwszy olimpijski. Podium kobiet uzupełniła aktualna podwójna mistrzyni świata Rosja oraz Korea Południowa, która z tej okazji zdobyła swój szósty medal w siedmiu edycjach.
Mężczyźni | Kobiety | |
---|---|---|
Francja | Norwegia | |
Szwecja | Czarnogóra | |
Chorwacja | Hiszpania |
W turnieju mężczyzn oczekiwany jest wysoki poziom, ponieważ w zawodach bierze udział siedem najlepszych narodów mistrzostw świata 2011 . Wyróżnia się jednak jeden z nich: Francja , panujący mistrz olimpijski, zdobyła tytuły mistrza świata w 2009 i 2011 roku oraz Europy w 2010 roku . Jedyną błędną notą był wynik Mistrzostw Europy 2012 z rozczarowującym dziesiątym miejscem. Dania mistrz, Europy i finalista w dwóch Mistrzostwach Świata to pierwszy challenger francuskiego.
Jeśli faza grupowa zakończyła się bez wielkich niespodzianek, ćwierćfinały były zaciekłe: Węgrom po dwóch dogrywkach 34:33 udało się wykluczyć wicemistrza olimpijskiego Islandii i zwycięsko w pięciu meczach grupowych. Czynnik X William Accambray wyrównał deficyt trzech bramek z Hiszpanią (23-22), Chorwacja wygrała dwa gole 25:23 przeciwko Tunezyjczykom, którzy prowadzili od bramki w przerwie i w nordyckim pojedynku ze Szwecją , bez większego rezultatu od przejście na emeryturę złotego pokolenia „chłopców Benga”, eliminuje od 24 do 22 pozbawionych inspiracji Duńczyków, jak Mikkel Hansen, autor biednego 4/11. Podobnie jak cztery lata wcześniej Francuzi wrócili do Chorwacji w półfinale i podobnie jak cztery lata wcześniej Francuzi zwyciężyli po meczu kontrolowanym (25-22). Drugi półfinał przeciwstawia się dwóm niespodziankom, węgierskim i szwedzkim: wygrywając bramkę 27 do 26, Szwedzi po raz czwarty w swojej historii kwalifikują się do finału olimpijskiego i dlatego będą starali się wypaść lepiej niż chłopcy „Benga”. i ich trzy srebrne medale.
Jeśli Francja z łatwością pokonała przeciwnika w fazie grupowej (29-26, 18-12 po przerwie), Szwecja drogo sprzedała swoją skórę w finale. W bardzo defensywnym meczu, w szczególności ze względu na występ Thierry'ego Omeyera , do przerwy odgwizdany jest wynik od 10 do 8 dla The Blues i minutę przed końcem regulaminowego czasu, Niclas Ekberg pozwala Szwedom wrócić do bramki. . Ale Luc Abalo szybko zareagował, strzelając dwudziestego drugiego gola Francuza, ostatni szwedzki gol przybył zbyt późno, aby uniemożliwić Francji zdobycie drugiego tytułu olimpijskiego (22-21, końcowy wynik).
Wśród kobiet , poza obecnością gospodarza, na boisku olimpijskim przeciwstawia się jedenastka najlepszych drużyn mistrzostw świata z 2011 roku . Aktualny mistrz olimpijski z Norwegii dodał do swojego rekordu dwa tytuły Europy oraz dwa brązowe i złote medale mistrzostw świata podczas olimpiady, czyniąc z nich prawowitego faworyta do korony olimpijskiej.
Faza grupowa nie jest jednak łatwa dla Norwegów, którzy w swojej grupie zajmują dopiero czwarte miejsce z rekordem dwóch zwycięstw, remisu z Koreą Południową oraz dwóch porażek z Francją i Hiszpanią . Drugą pulę wygrywa Brazylia, wyprzedzając Chorwację , Rosję i Czarnogórę . Ale rywalizacja naprawdę zaczyna się w ćwierćfinale, a Norwegia odzyskuje siłę, by wykluczyć Brazylię 21-19. Jeśli, korzystając ze zwycięstwa 25-22 z Chorwacją, Hiszpania wspina się po raz pierwszy w swojej historii. Korea Południowa zagra ósmy z rzędu półfinał od czasu pierwszego turnieju olimpijskiego w 1984 roku , mimo że Koreańczycy musieli walczyć o wykluczenie Rosjan 24-23. Ostatni ćwierćfinał między Francją a Czarnogórą pozostanie na tym samym poziomie. Najważniejszym wydarzeniem Igrzysk Olimpijskich: wtedy obie drużyny mają parytet 22-22, Katarina Bulatović traci piłkę, ale Raphaëlle Tervel nie może jej opanować i cudownie ląduje w rękach Bojany Popović . Ten przekazuje go Majda Mehmedović, która na dwie sekundy do końca regulaminowego czasu trafia na rzut z 7 metrów, przemieniona przez Katarinę Bulatović na końcowym gongu. W półfinale „mała” Czarnogóra i jej 625.000 mieszkańców, godny reprezentant byłej Jugosławii, zdołał stworzyć stratę 4 bramek w drugiej połowie i oprzeć się powrotowi Hiszpanii, by w końcu narzucić gola 27-26 i znaleźć w finale Norwegię, która dość łatwo zakwalifikowała się przeciwko Korei Południowej (31-25).
W obliczu Igrzysk tytułowych tenantes norweskich The czarnogórski zapewniają sztywną opozycję jak obie drużyny są równe 20-20 51 th minut. Ale wykorzystując w szczególności tymczasowe wykluczenie Bulatovicia, Norwegia objęła prowadzenie, wygrywając 3 gole od 26 do 23. Po raz piąty w dziesięciu turniejach, po ZSRR w 1980 r. , Korei Południowej w 1992 r. i Danii w 2000 r., a następnie w 2004 r. mistrzom olimpijskim udaje się utrzymać tytuł. Jeśli chodzi o srebrny medal zdobyty przez Czarnogórców, jest to pierwszy i (jak dotąd) jedyny medal zdobyty przez Czarnogórę na igrzyskach olimpijskich . Wreszcie brązowy medal zdobyła Hiszpania, która potrzebowała dwóch dogrywek, aby wykluczyć Koreę Południową i tym samym zdobyć swój pierwszy medal olimpijski.
Mężczyźni | Kobiety | |
---|---|---|
Dania | Rosja | |
Francja | Francja | |
Niemcy | Norwegia |
W turnieju mężczyzn , pomimo porażki w pierwszym meczu z Katarem , wicemistrzem świata , Chorwacja wygrała grupę A, wygrywając przekonująco z dwoma faworytami rozgrywek, Danią i Francją . Ten ostatni wygrał 33-30 z Duńczykami w ostatniej grupie, aby zapewnić sobie drugie miejsce. Katar nie potwierdziły jednak jego początkowe zwycięstwo i musiałem czekać, aby pokonać Argentynę w ostatnim meczu na 4 th i końcowy kwalifikacyjna spot. W drugiej grupie Niemcy , którzy właśnie powrócili, wygrywając Euro 2016 po 9 latach niedostatku od kontrowersyjnego tytułu mistrza świata w 2007 roku , potwierdzają, zajmując pierwsze miejsce w swojej grupie, z remisem punktowym ze Słowenią . Zajmując trzecie miejsce w „swoim” turnieju, Brazylia po raz pierwszy w swojej historii zakwalifikowała się do ćwierćfinału olimpijskiego obok Polski . Z drugiej strony Szwecja nie zdołała powtórzyć wyczynu osiągniętego w 2012 roku i zajęła ostatnie miejsce w grupie.
W ćwierćfinale pierwsze trzy mecze są zgodne z hierarchią ze zwycięstwami Francji nad Brazylią (34-27 dzięki zdecydowanemu 7-1 w połowie drugiej tercji przy remisie 22-22). , Niemcy z rozczarowującym Katarem (34-22) i Dania ze Słowenią (37-30). Z drugiej strony, w ostatnim meczu Polacy, brązowi medaliści MŚ 2015 , pokonują Chorwatów, którzy po raz pierwszy nie dostają się do półfinału. Zakończyły się one dwoma bardzo wyrównanymi meczami: dzięki wyjątkowej bramce Daniela Narcisse'a w ostatniej sekundzie Francja wygrała z Niemcami 29-28, a Dania musiała przejść dogrywkę, aby wykluczyć Polskę (29-28). W finale faworytami są Francuzi: pokonali Duńczyków w fazie grupowej, a podczas dwóch ostatnich opozycji w finale (na Mistrzostwach Świata 2011, a następnie na Mistrzostwach Europy 2014 ) ubiegają się o trzeci tytuł olimpijski z rzędu i wygrali ostatnie dziesięć międzynarodowych finałów. Jednak Duńczycy i nie do utrzymania Mikkel Hansen (8 goli) rozwinęli nadzieje Francuzów: prowadząc dwiema bramkami w przerwie, Dania zwiększyła swoją przewagę do 5 bramek na dziesięć minut przed końcem. Jeśli francuski udaje się podnieść cel (26-25, 57 th minut), jest Dania , która wygrywa 28 do 26 i wygrywa swój pierwszy tytuł olimpijski. Francja przyznaje się do porażki, a jego pierwszy finał od jego pierwszy finał w 1993 roku Mistrzostw Świata : Luc Abalo , Michael Guigou , Nikola Karabatić , Daniel Narcisse i Thierry Omeyer zatem nie spełniają Andriej Ławrow pozostaje tylko potrójny mistrz olimpijski piłka ręczna . Ostatecznie w meczu o trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej Niemcy zdobyli brązowy medal kosztem Polski.
W turnieju kobiet w inauguracyjnym meczu Brazylia wygrywa u siebie z dwukrotnymi mistrzami olimpijskimi i panującymi mistrzami świata Norwegią . Te dwie drużyny zajmują pierwsze miejsce ex-equao w grupie A przed Hiszpanią i Angolą . Z drugiej strony, pomimo obecności Cristiny Neagu, która po raz trzeci zostanie wybrana najlepszą szczypiornistką świata 2016 roku , odpada Rumunia wraz z Czarnogórą, której nie udało się powtórzyć wyczynu osiągniętego w 2012 roku. W grupie B , Rosja kończy się niepokonany po wąskiej zwycięstwa (26-25) przeciwko Francji , która zajmuje drugie miejsce wyprzedzając Szwecji i Holandii. Ale Korea Południowa, której nigdy nie było mniej niż 4 -tego miejsca, od 1984 roku, jest wyeliminowany w fazie grupowej.
W ćwierćfinale, brazylijski pęknięcie twarz Holandia , która wyraźnie wymaga od 32 do 23. W obliczu Hiszpania, Francja zdominowany (12-5 do przerwy, 21-16 w 51 th minut, 23 -20 w 58 th minut), ale udaje mu się zgarnij przedłużenie, które wygrywa 5 do 4. Pozostałe dwa ćwierćfinały bez niespodzianek z dużym zwycięstwem Norwegii nad Szwecją (33-20) i mistrzostwem Rosji nad Angolą (31-27). Podobnie jak w przypadku mężczyzn, dwa półfinały są znacznie bliżej: Francja wygrywa z Holandią 24-23, podczas gdy Rosja potrzebuje dogrywki, aby odrzucić Norwegię (38-37 ap ). To składa się na to jednak, by wyraźnie dominuje w Holandii od 36 do 26, aby wygrać brązowy medal, a tym samym pozwalają Marit Malm Frafjord , Kari Aalvik Grimsbø , Katrine Lunde i Linn-Kristin Riegelhuth Koren dołączyć do Sowieci Larissa Karlova i Zinaida Tourtchina m.in. najbardziej utytułowani gracze . W finale Rosja zdobyła swój trzeci tytuł olimpijski (wliczając te zdobyte pod egidą ZSRR w 1976 i 1980 roku ), wyprzedzając Francję 22-19.
Podobnie jak wszystkie igrzyska olimpijskie, turnieje piłki ręcznej początkowo zaplanowane na lipiec i sierpień 2020, zostały przełożone na rok z powodu pandemii Covid-19 .
W grę wchodzą Duńczycy i Rosjanki .
Redagowanie | Miasto | |||
---|---|---|---|---|
1936 | Berlin | Niemcy | Austria | szwajcarski |
Ta edycja jest jedyną, w której rywalizowano z 11 graczami i na świeżym powietrzu . Nie pojawia się w statystykach turnieju o godzinie 7.
Redagowanie | Miasto | |||
---|---|---|---|---|
1972 | Monachium | Jugosławia | Czechosłowacja | Rumunia |
1976 | Montreal | związek Radziecki | Rumunia | Polska |
1980 | Moskwa | wschodnie Niemcy | związek Radziecki | Rumunia |
1984 | Los Angeles | Jugosławia | Zachodnie Niemcy | Rumunia |
1988 | Seul | związek Radziecki | Korea Południowa | Jugosławia |
1992 | Barcelona | Zjednoczony zespół | Szwecja | Francja |
1996 | Atlanta | Chorwacja | Szwecja | Hiszpania |
2000 | Sydnej | Rosja | Szwecja | Hiszpania |
2004 | Ateny | Chorwacja | Niemcy | Rosja |
2008 | Pekin | Francja | Islandia | Hiszpania |
2012 | Londyn | Francja | Szwecja | Chorwacja |
2016 | Rio de Janeiro | Dania | Francja | Niemcy |
2020 | Tokio | Przyszła edycja ( od 23 lipca do8 sierpnia 2021) | ||
2024 | Paryż | Przyszła edycja |
Redagowanie | Miasto | |||
---|---|---|---|---|
1976 | Montreal | związek Radziecki | wschodnie Niemcy | Węgry |
1980 | Moskwa | związek Radziecki | Jugosławia | wschodnie Niemcy |
1984 | Los Angeles | Jugosławia | Korea Południowa | Chiny |
1988 | Seul | Korea Południowa | Norwegia | związek Radziecki |
1992 | Barcelona | Korea Południowa | Norwegia | Zjednoczony zespół |
1996 | Atlanta | Dania | Korea Południowa | Węgry |
2000 | Sydnej | Dania | Węgry | Norwegia |
2004 | Ateny | Dania | Korea Południowa | Ukraina |
2008 | Pekin | Norwegia | Rosja | Korea Południowa |
2012 | Londyn | Norwegia | Czarnogóra | Hiszpania |
2016 | Rio de Janeiro | Rosja | Francja | Norwegia |
2020 | Tokio | Przyszła edycja ( od 23 lipca do8 sierpnia 2021) | ||
2024 | Paryż | Przyszła edycja |
Poniższa tabela przedstawia wyniki w podziale na kraje medali zdobytych w piłce ręcznej podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w latach 1972-2016. Lista ta nie obejmuje Igrzysk Olimpijskich 1936, które odbyły się z jedenastoma zawodnikami i na świeżym powietrzu. Rangę uzyskuje się poprzez liczenie medali złotych, następnie w przypadku remisu srebrnych, a następnie brązowych.
Według rankingu nadany przez Międzynarodową Federację Piłki Ręcznej , Rosja zachowała rekord zdobytych przez ZSRR (do 1988 roku) oraz przez zjednoczony zespół w 1992 roku i zjednoczonych Niemiec (od 1992), które z Niemiec. Zachodu , Wschodu Niemiec .
Ranga | Naród | Całkowity | Der. | |||
---|---|---|---|---|---|---|
1 | Rosja (/ / ) | 7 | 2 | 3 | 12 | 2016 |
2 | Dania | 4 | 0 | 0 | 4 | 2016 |
3 | Jugosławia | 3 | 1 | 1 | 5 | 1988 |
4 | Korea Południowa | 2 | 4 | 1 | 7 | 2008 |
5 | Norwegia | 2 | 2 | 2 | 6 | 2016 |
6 | Francja | 2 | 2 | 1 | 5 | 2016 |
7 | Chorwacja | 2 | 0 | 1 | 3 | 2012 |
8 | Niemcy (/ / ) | 1 | 3 | 2 | 6 | 2016 |
9 | Szwecja | 0 | 4 | 0 | 4 | 2012 |
10 | Rumunia (/ ) | 0 | 1 | 3 | 4 | 1984 |
11 | Węgry | 0 | 1 | 2 | 3 | 2000 |
12 | Czechy (/ ) | 0 | 1 | 0 | 1 | 1972 |
Islandia | 0 | 1 | 0 | 1 | 2008 | |
Czarnogóra | 0 | 1 | 0 | 1 | 2012 | |
15 | Hiszpania | 0 | 0 | 4 | 4 | 2012 |
16 | Polska | 0 | 0 | 1 | 1 | 1976 |
Chiny | 0 | 0 | 1 | 1 | 1984 | |
Ukraina | 0 | 0 | 1 | 1 | 2004 | |
Całkowity | 23 | 23 | 23 | 69 | 2016 |
|
|
Naród | Udać się. | 72 | 76 | 80 | 84 | 88 | 92 | 96 | 00 | 04 | 08 | 12 | 16 | 20 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
/ / Hiszpania | 10 + 1 | 15 | - | 5 | 8 | 9 | 5 | 7 | 7 | - | Q | |||
ZSRR / Zjednoczony zespół / Rosja | 9 | 5 | - | 5 | 6 | - | - | - | ||||||
Szwecja | 8 | 7 | - | - | 5 | 5 | - | - | 11 | Q | ||||
Węgry | 7 | 8 | 6 | 4 | - | 4 | 7 | - | - | 4 | - | 4 | - | - |
Jugosławia / FR Jugosławia / Serbia | 7 | 5 | 6 | - | - | 4 | - | - | 9 | - | - | |||
Islandia | 7 | 12 | - | - | 6 | 8 | 4 | - | - | 9 | 5 | - | - | |
Dania | 7 + 1 | 13 | 8 | 9 | 4 | - | - | - | - | - | 7 | 6 | Q | |
Korea Południowa | 7 | - | - | - | 11 | 6 | - | 9 | 8 | 8 | 11 | - | - | |
Francja | 7 | - | - | - | - | - | 4 | 6 | 5 | Q | ||||
Niemcy | 6 | Oddzielny naród w RFN i NRD | 10 | 7 | 5 | 9 | - | Q | ||||||
Egipt | 6 + 1 | - | - | - | - | - | 11 | 6 | 7 | 12 | 11 | - | 9 | Q |
/ Rumunia | 5 | - | 8 | - | - | - | - | - | - | - | ||||
Stany Zjednoczone | 5 | 14 | 10 | - | 9 | 12 | - | 9 | - | - | - | - | - | - |
Tunezja | 5 | 16 | 12 | - | - | - | - | - | 10 | - | - | 8 | 12 | - |
Brazylia | 5 | - | - | - | - | - | 12 | 11 | - | 10 | 10 | - | 7 | Q |
Chorwacja | 5 | Członek Jugosławii | - | - | 4 | 5 | - | |||||||
Czechosłowacja / Czechy | 4 | 7 | - | - | 6 | 9 | - | - | - | - | - | - | - | |
Polska | 4 | 10 | 7 | - | - | - | - | - | - | 5 | - | 4 | - | |
Japonia | 4 + 1 | 11 | 9 | - | 10 | 11 | - | - | - | - | - | - | - | Q |
Algieria | 4 | - | - | 10 | 12 | 10 | - | 10 | - | - | - | - | - | - |
Zachodnie Niemcy | 3 | 6 | 4 | - | - | Brakujący naród | ||||||||
wschodnie Niemcy | 3 | 4 | - | - | 7 | Brakujący naród | ||||||||
szwajcarski | 3 | - | - | 8 | 7 | - | - | 8 | - | - | - | - | - | - |
Słowenia | 3 | - | - | - | - | - | - | - | 8 | 11 | - | - | 6 | - |
Kuba | 2 | - | - | 11 | - | - | - | - | 11 | - | - | - | - | - |
Kuwejt | 2 | - | - | 12 | - | - | - | 12 | - | - | - | - | - | - |
Argentyna | 2 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 10 | 10 | Q |
Norwegia | 1 | 9 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | Q |
Kanada | 1 | - | 11 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
Australia | 1 | - | - | - | - | - | - | - | 12 | - | - | - | - | - |
Grecja | 1 | - | - | - | - | - | - | - | - | 6 | - | - | - | - |
Chiny | 1 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 12 | - | - | - |
Brytania | 1 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 12 | - | - |
Katar | 1 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 8 | - |
Bahrajn | 0 + 1 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | Q |
Portugalia | 0 + 1 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | Q |
Uczestnicy | 33 | 16 | 12 | 12 | 12 | 12 | 12 | 12 | 12 | 12 | 12 | 12 | 12 | 12 |
Naród | Udać się. | 76 | 80 | 84 | 88 | 92 | 96 | 00 | 04 | 08 | 12 | 16 | 20 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Korea Południowa | 9 + 1 | - | - | 4 | 4 | 4 | 10 | Q | |||||
ZSRR / Zjednoczony zespół / Rosja | 7 | - | - | - | - | 8 | q | ||||||
Norwegia | 7 | - | - | - | 4 | - | q | ||||||
Węgry | 6 | 4 | - | - | - | 5 | - | - | q | ||||
Angola | 6 + 1 | - | - | - | - | - | 7 | 9 | 9 | 12 | 10 | 8 | Q |
Chiny | 5 | - | - | 6 | - | 5 | - | 8 | 6 | - | - | - | |
Francja | 5 + 1 | - | - | - | - | - | - | 6 | 4 | 5 | 5 | Q | |
Brazylia | 5 + 1 | - | - | - | - | - | - | 8 | 7 | 9 | 6 | 5 | Q |
/ Rumunia | 4 | 4 | - | - | - | - | - | 7 | - | 7 | - | 9 | q |
Stany Zjednoczone | 4 | - | - | 5 | 7 | 6 | 8 | - | - | - | - | - | - |
Hiszpania | 4 | - | - | - | - | 7 | - | - | 6 | - | 6 | q | |
Dania | 4 | - | - | - | - | - | - | 9 | - | - | |||
Jugosławia / FR Jugosławia / Serbia | 3 | - | 4 | - | - | - | - | - | - | - | q | ||
Austria | 3 | - | - | 6 | - | 5 | - | 5 | - | - | - | - | - |
Szwecja | 3 | - | - | - | - | - | - | - | - | 8 | 11 | 7 | q |
wschodnie Niemcy | 2 | - | - | Brakujący naród | |||||||||
Czechosłowacja / Rep. Czech | 2 | - | 5 | - | 5 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Niemcy | 2 | Oddzielny naród w RFN i NRD | 4 | 6 | - | - | 11 | - | - | - | |||
Czarnogóra | 2 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 11 | q | |
Japonia | 1 + 1 | 5 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | Q |
Kanada | 1 | 6 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - - |
Kongo | 1 | - | 6 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
Zachodnie Niemcy | 1 | - | - | 4 | - | Brakujący naród | |||||||
Wybrzeże Kości Słoniowej | 1 | - | - | - | 8 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Nigeria | 1 | - | - | - | - | 8 | - | - | - | - | - | - | - |
Australia | 1 | - | - | - | - | - | - | 10 | - | - | - | - | - |
Ukraina | 1 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - - | |
Grecja | 1 | - | - | - | - | - | - | - | 10 | - | - | - | - |
Kazachstan | 1 | - | - | - | - | - | - | - | - | 10 | - | - | q |
Chorwacja | 1 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 7 | - | - |
Brytania | 1 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 12 | - | - |
Argentyna | 1 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 12 | q |
Holandia | 1 + 1 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 4 | Q |
Uczestnicy | 32 | 6 | 6 | 6 | 8 | 8 | 8 | 10 | 10 | 12 | 12 | 12 | 12 |
Szesnastu graczy zostało mistrzami olimpijskimi co najmniej dwa razy:
Ranga | Gracz | Narodowość | Medale | Lata | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Andriej Ławrow | Związek Radziecki / Rosja | 3 | 0 | 1 | 1988 , 1992 , 2000 | - | 2004 |
2 | Łukasz Abalo | Francja | 2 | 1 | 0 | 2008 , 2012 | 2016 | - |
Michał Guigou | Francja | 2 | 1 | 0 | 2008 , 2012 | 2016 | - | |
Nikola Karabatic | Francja | 2 | 1 | 0 | 2008 , 2012 | 2016 | - | |
Daniel Narcisse | Francja | 2 | 1 | 0 | 2008 , 2012 | 2016 | - | |
Thierry Omeyer | Francja | 2 | 1 | 0 | 2008 , 2012 | 2016 | - | |
7 | Aleksander Tutchkin | Związek Radziecki / Rosja | 2 | 0 | 1 | 1988 , 2000 | - | 2004 |
Venio przegrany | Chorwacja | 2 | 0 | 1 | 1996 , 2004 | - | 2012 | |
9 | Igora Czumaka | związek Radziecki | 2 | 0 | 0 | 1988 , 1992 | - | - |
Slavko Goluza | Chorwacja | 2 | 0 | 0 | 1996 , 2004 | - | - | |
Valter Matošević | Chorwacja | 2 | 0 | 0 | 1996 , 2004 | - | - | |
Didier Dinart | Francja | 2 | 0 | 0 | 2008 , 2012 | - | - | |
Jerome Fernandez | Francja | 2 | 0 | 0 | 2008 , 2012 | - | - | |
Gille Bertranda | Francja | 2 | 0 | 0 | 2008 , 2012 | - | - | |
Guillaume Gille | Francja | 2 | 0 | 0 | 2008 , 2012 | - | - | |
Daouda Karaboue | Francja | 2 | 0 | 0 | 2008 , 2012 | - | - |
Dwudziestu ośmiu graczy zostało mistrzami olimpijskimi co najmniej dwa razy:
Chociaż Danii udało się wygrać trzy kolejne igrzyska olimpijskie w latach 1996-2004, żaden zawodnik nie zdobył trzech złotych medali. Jeśli chodzi o Sowietów, bojkot Igrzysk w Los Angeles w 1984 roku pozbawił ich możliwości zdobycia trzeciego tytułu olimpijskiego, podczas gdy w 1988 ZSRR o włos tracił złoto (różnica gola na korzyść Norwegii i po remisie przeciwko to). Ostatecznie w 2016 roku porażka Norwegów po dogrywce w półfinale pozwoliła tylko czterem z nich na powrót do poziomu dwóch Sowietów Larissy i Tourtchiny z rekordem dwóch złotych i brązowym medalem.
22 osoby związane z piłką ręczną nosiły flagi swojej delegacji na Igrzyskach Olimpijskich:
Gry | Nosiciel flagi | Narodowość | Wynik |
---|---|---|---|
1972 | Geir Hallsteinsson (pl) | Islandia | 12 th Place |
1976 | Hrvoje Horvat | Jugosławia | 5 th Place |
1980 | Krystyna Richter | wschodnie Niemcy | Brązowy medal |
Solange Koulinka (pl) | RP Kongo | 6 th Place | |
1996 | Karim El-Maouhab | Algieria | 9 th Place |
Palmira barbosa | Angola | 7 th Place | |
Hosam Abdallah (pl) | Egipt | 12 th Place | |
Władimir Bogdewski | Sałatka owocowa | Nie dotyczy (arbiter) | |
Stefan Schäre (z) | szwajcarski | 8 th Place | |
2000 | Andriej Ławrow | Rosja | Złoty medal |
2004 | Jackson Richardson | Francja | 5 th Place |
Guðmundur Hrafnkelsson (pl) | Islandia | 9 th Place | |
Beno Łapajne | Słowenia | 11 th Place | |
2008 | Iwano Balić | Chorwacja | 4 th Place |
Valeria Beșe (ro) | Rumunia | 7 th Place | |
2012 | Venio przegrany | Chorwacja | Brązowy medal |
Yoon Kyung-shin | Korea Południowa | 11 th Place | |
Heykel Meganem | Tunezja | 8 th Place | |
2016 | Luisa Kiala | Angola | 8 th Place |
Bojana Popovic | Czarnogóra | 11 th Place | |
Karol Bielecki | Polska | 4 th Place | |
Ahmed El-Ahmar | Egipt | 9 th Place |
Statystyczny | Światowy | Turniej mężczyzn | Turniej kobiet | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nb | Naród | Nb | Naród | Nb | Naród | |
Złote medale | 7 | Rosja | 4 | Rosja | 3 | Rosja i Dania |
Przegrane finały | 4 | Korea Południowa i Szwecja | 4 | Szwecja | 3 | Korea Południowa |
Medale | 12 | Rosja | 6 | Rosja | 6 |
Korea Południowa , Norwegia i Rosja |
Kolejne gry z co najmniej jednym złotym medalem |
3 | Dania (1996-2004) | 2 |
ZSRR (1988-1992) Francja (2008-2012) |
3 | Dania (1996-2004) |
Kolejne gry z co najmniej jednym medalem |
4 | Korea Południowa (1984-1996) | 4 | Rumunia (1972-1984) | 4 | Korea Południowa (1984-1996) |
Kolejne finały | 4 | Korea Południowa (1984-1996) | 3 |
Szwecja (1992-2000) Francja (2008-2016) |
4 | Korea Południowa (1984-1996) |
Rok | Figlarny | Naród | Cele | Gracz | Naród | Cele |
---|---|---|---|---|---|---|
1972 | Bez konkurencji | Gheorghe Gruia | Rumunia | 37 | ||
1976 | Terumi kurata | Japonia | 27 |
tefan Birtalan Bent Larsen |
Rumunia Dania |
32 |
1980 | Biserka Višnjić | Jugosławia | 33 | Jerzy Klempel | Polska | 44 |
1984 | Jasna Merdan-Kolar | Jugosławia | 48 | Björn Jilsén | Szwecja | 50 |
1988 | Słońce Xiulan | Chiny | 36 | Kang Jae-won | Korea Południowa | 49 |
1992 | Natalia Morskowa | Zjednoczony zespół | 41 | Talant Douczebaszejew | Zjednoczony zespół | 47 |
1996 | Lim O-kyeong | Korea Południowa | 41 | Patrik Ćavar | Chorwacja | 43 |
2000 | Kjersti Grini | Norwegia | 61 | Stefan Lövgren | Szwecja | 51 |
2004 | Bojana Radulovics | Węgry | 54 | Yoon Kyung-shin | Korea Południowa | 58 |
2008 | Ramona Maier | Rumunia | 56 | Juanin García | Hiszpania | 49 |
2012 | Katarina Bulatović | Czarnogóra | 53 | Niclas Ekberg | Szwecja | 50 |
2016 | Nora Mørk | Norwegia | 62 | Karol Bielecki | Polska | 55 |