Piłka ręczna na Igrzyskach Olimpijskich

Piłka ręczna
na Igrzyskach Olimpijskich Generał

Sport	Gra w piłkę ręczną
1 ponowne pojawienie się	Berlin, 1936 (w wieku 11 lat) Monachium, 1972 (w wieku 7) Montreal, 1976 (w wieku 7)
Zanik	Berlin, 1936 (w wieku 11 lat)
Organizator (e)	CIO i IHF
Edycje	13 th w 2016 11 th w 2016
Okresowość	olimpiada
Narody	12 ( i )
Próby	2

Nagrody

Posiadacz tytułu	: Dania  : Rosja
Więcej tytułów	: Rosja (4)  : Rosja i Dania (3)

Więcej informacji na temat nadchodzących zawodów:
Tokio 2020

Piłka ręczna jest sportem olimpijskim wprowadzono po raz pierwszy przy okazji do gry w Berlinie w 1936 roku u mężczyzn tylko w rozmiarze do 11 graczy i na zewnątrz . W obecnym formacie (7 graczy i hala) został ponownie wprowadzony w 1972 na Igrzyska w Monachium dla mężczyzn i pomiędzy programem podczas Igrzysk Montrealu w 1976 dla kobiet.

W następnych Olimpiada odbędzie się w Tokio ( Japonia ), od 23 lipca do8 sierpnia 2021.

Opis i historia

Piłka ręczna , założona w Europie pod koniec XIX -go  wieku, wykonane pierwsze pojawienie się na z okazji Olimpiady w Berlinie w 1936 roku , to wtedy starożytne dyscypliny olimpijskiej zlikwidowany w formacie 11 graczy na trawie i na zewnątrz. W Monachium w 1972 roku powrócił w obecnym formacie, to znaczy halowym iz 7 zawodnikami. Jeśli w tym pierwszym turnieju 7-a-side rozgrywany jest tylko jeden turniej mężczyzn, cztery lata później w Montrealu światło dzienne ujrzą również zawody kobiet , z tą różnicą, że liczba uczestników nie jest taka sama: jeśli rywalizuje 12 drużyn tytuł olimpijski mężczyzn, turniej kobiet miał tylko 6 drużyn w 1972 roku, zanim wzrósł do 8 drużyn w 1988 roku, następnie do 10 drużyn w 2000 i wreszcie 12 uczestników w Pekinie w 2008 roku , stając się tym samym ostatecznie równym turniejowi mężczyzn.

Jeśli rywalizację zdominowały narody europejskie, to przechylenie dominujących narodów Wschodu na Zachód nastąpiło po upadku bloku komunistycznego na początku lat 90., czego ilustracją było zwycięstwo zespołu zjednoczonego w Barcelonie w 1992 roku . Jedynie Korea Południowa zdołała udaremnić europejską dominację, a kobieca drużyna była dwukrotnie mistrzynią olimpijską ( Seul w 1988 i Barcelona w 1992 ) i zdobyła 3 srebrne medale, podczas gdy mężczyźni doszli do finału u siebie w 1988 roku.

Podczas gdy Rosja jest naród, który zdobył najwięcej tytułów olimpijskich (7) i najwięcej medali (12) Tylko zespół duńskich kobiet udało się wygrać 3 kolejne złote medale między 1996 a 2004 r . Odwrotnie, zespół szwedzkich mężczyzn jest jedynym zespołem, który stracił trzy finały z rzędu, w latach 1992 i 2000 , tytuł olimpijski w ten sposób wymyka jeden z największych zespołów wszechczasów. W tym samym roku bramkarz Andriej Ławrow został pierwszym piłkarzem ręcznym, który zdobył trzykrotny tytuł mistrza olimpijskiego, w dodatku z trzema „narodami”: ZSRR w 1988 r., następnie zjednoczoną drużyną w 1992 r. i wreszcie Rosją w 2000 r.

„  Od 1936 do 2000 roku  ”, ręcznie mag , Fédération française de piłka ręczna , n o  48,15 września 2000, s.  5 do 8 ( czytaj online , konsultacja 9 maja 2019 r. )

Berlin 1936  : pierwszy tytuł dla Niemiec

	Mężczyźni
	Niemcy
	Austria
	szwajcarski

Dopiero jedenaście lat po pierwszym oficjalnym meczu międzynarodowym (Niemcy – Austria, w 1925 r. zwycięstwo Niemców 6-3) piłka ręczna weszła na igrzyska olimpijskie. Rozgrywany w formacie, który teraz zniknął z 11 graczami na trawie i na świeżym powietrzu , turniej zgromadził sześć drużyn. Nazistowskie Niemcy , doszedł do władzy kilka miesięcy wcześniej, zrobił wszystko, aby zintegrować ten sport do programu olimpijskiego, niektóre z łatwym zwycięstwie drużyny narodowej w tym sporcie bardzo słabo rozwinięty tak poza Europą. Jeśli turniej rzeczywiście został łatwo wygrany przez Niemcy, to zwycięstwo ostatecznie przeszło prawie niezauważone w zalewie niemieckich medali z tych igrzysk, które służyły przede wszystkim jako propaganda reżimu hitlerowskiego. Amerykańska drużyna, która zajęła ostatnie miejsce w turnieju, przejdzie do historii olimpijskich turniejów piłki ręcznej, strzeliwszy tylko sześć bramek w całym rozgrywce.

Monachium 1972  : Europa Wschodnia ustanawia swoją dominację

	Mężczyźni
	Jugosławia
	Czechosłowacja
	Rumunia

Ostatnie mistrzostwa świata w piłce ręcznej w 11-a-side odbyły się w 1966 roku , więc to właśnie w siedmioosobowym formacie halowym piłka ręczna definitywnie powraca do programu olimpijskiego.

W tej edycji bierze udział tylko jeden turniej mężczyzn. Z 9 najlepszych drużyn Mistrzostw Świata 1970 tylko Dania nie zakwalifikowała się do rundy głównej . W grupie I Niemcy Wschodnie pokonały Czechosłowację w rundzie wstępnej, ale następnie zostały pokonane przez ZSRR i dlatego pierwsze miejsce, a tym samym finał, musiały pozostawić Czechosłowakom. W grupie II dwa pierwsze miejsca wyznacza niespodziewane zwycięstwo Jugosławii 14-13 nad mistrzami świata z Rumunii.

Mecz o brązowy medal między NRD a Rumunią jest zatem rewanżem finału Mistrzostw Świata w 1970 roku . Jeśli Rumuni potrzebowali wtedy dwóch przedłużeń, aby wykluczyć Niemców ze Wschodu, różnica została narysowana szybciej na korzyść Rumunii (19-16, do przerwy 11-8). W finale, Jugosławia szybko rozszerzyły lukę (4-0 do 6 th  minut), aby zakończyć z przewagą 7 goli do przerwy (12-5), które nigdy nie zostaną wypełnione przez Czechosłowacji, które s'ostatecznie skłania 16 do 21 lat.

Montreal 1976  : pełne pudełko dla Związku Radzieckiego

	Mężczyźni	Kobiety
	związek Radziecki	związek Radziecki
	Rumunia	wschodnie Niemcy
	Polska	Węgry

W Kanadzie ZSRR zdobył złoty medal zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet. Pierwszy turniej kobiet jest zdominowany przez Rosjanki, które po cichu wygrały minimistrzostwo pomiędzy sześcioma obecnymi drużynami, z pięcioma zwycięstwami i średnio tylko ośmioma golami straconymi na mecz.

Po stronie mężczyzn trzy drużyny kończą z remisem punktowym w grupie A i dzielą się ogólną różnicą bramek: Związek Radziecki znajdzie w finale Rumunię, Niemcy Zachodnie zagrają o brązowy medal, a obrońca tytułu Jugosławii, który chybił na swoim ostatnim meczu, będzie musiał zadowolić meczu o 5 th  miejsce. W finale, Rumuni, poczwórne mistrzowie świata, są wyraźnie ulubionych przeciwko Sowietom, których najlepsze wykonanie było czwarte miejsce na Mistrzostwach Świata 1967 , a następnie w 1972 Olimpiady. Jednak radziecki zespół zdołał kontrolować lidera bardzo dobrze. Gra Cristian Gatu i ograniczyć sukces Ştefana Birtalana, któremu udaje się strzelić tylko trzy razy, gdy wcześniej był rejestrowany średnio sześć bramek na mecz. W ten sposób po 20 minutach ZSRR poszerzył już przepaść (8-3), a przerwę zakończył wynik 10 do 6. Jeśli druga tercja była bardziej wyrównana, nigdy ostateczny wynik n ' nie był kwestionowany i ZSRS Anatolija Jewtuszenki swój pierwszy tytuł wywalczył 19-15.W meczu o brązowy medal Polska wygrała 21-18 kosztem Niemców.- Zachód szczególnie dzięki 6 bramkom Jerzego Klempla .

Moskwa 1980  : NRD w ostatniej minucie dogrywki

	Mężczyźni	Kobiety
	wschodnie Niemcy	związek Radziecki
	związek Radziecki	Jugosławia
	Rumunia	wschodnie Niemcy

W finale mężczyzn sowiecki obrońca tytułu walczy z zaskakującą drużyną z NRD, jedyną niepokonaną w meczach grupowych. Niemcy z NRD prowadzą 20-19 na dwadzieścia sekund przed końcem regulaminowego czasu gry, ale ZSRR zdołał wyrównać z rzutu karnego. Tylko pięć goli padnie w dogrywce, a to skrzydłowy NRD Hans-Georg Beyer strzela ostatnią bramkę i daje tytuł swojej drużynie (23-22). W tym samym czasie jego starszy brat Udo zdobył brązowy medal w strzelaniu. Rumunia po raz trzeci z rzędu uplasowała się na podium wygrywając mecz o brąz z Węgrami (20-18).

Wśród kobiet ZSRR zachowuje swój tytuł, po raz kolejny wygrywając wszystkie swoje spotkania. Trzecie miejsce zajęła NRD, aw jej szeregach Roswitha Krause , niesamowita długowieczna zawodniczka, która w Meksyku zdobyła srebrny medal w pływaniu o dwanaście lat.

Los Angeles 1984  : Jugosłowianie dominują

	Mężczyźni	Kobiety
	Jugosławia	Jugosławia
	Zachodnie Niemcy	Korea Południowa
	Rumunia	Chiny

Z powodu bojkotu około piętnastu krajów bloku komunistycznego , połowa zakwalifikowanych drużyn, w tym dwoje obrońców tytułu mistrzów NRD i ZSRR , rezygnuje z udziału w zawodach. Kraje te następnie uczestniczyły w Igrzyskach Dobrej Woli  (w) . Jugosławia skorzystała z okazji, by zdobyć tytuł olimpijski zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet .

Po raz pierwszy na podium olimpijskim stanęły drużyny spoza Europy, ponieważ oprócz brązowych medalistek z Chin, Koreańczycy zdobyli swój pierwszy z sześciu medali olimpijskich. Na uwagę zasługuje również występ Jugosłowiańskiej Jasny Merdan-Kolar, która strzeliła 17 goli przeciwko Stanom Zjednoczonym.

Jeśli chodzi o mężczyzn, Rumunia po raz kolejny traci szansę na zdobycie olimpijskiego złota, pokonując małą bramkę Jugosławii w puli. NRF, powołana do udziału w turnieju dzięki wycofaniu się ZSRR, ostatecznie zajęła pierwsze miejsce w swojej grupie, wyprzedzając Danię i Szwecję, aw finale znalazła się Jugosłowianie. W bardzo niepewnym finale Jugosławia wygrała 18-17 w ostatnich sekundach. Kilka godzin wcześniej Rumuni zajęli podium, zgarniając brąz od Duńczyków (23-19) i pocieszali się zdobywając czwarty z rzędu medal olimpijski, co uda się odtworzyć tylko Koreańczykom z Korei Południowej .

Seul 1988  : Korea zaprasza do globalnej Gotha

	Mężczyźni	Kobiety
	związek Radziecki	Korea Południowa
	Korea Południowa	Norwegia
	Jugosławia	związek Radziecki

Po raz pierwszy turniej kobiet został rozszerzony do ponad sześciu drużyn i żaden poważny bojkot nie psuje imprezy. Są tam najlepsze drużyny i ku zaskoczeniu wszystkich Koreańczycy wygrywają u siebie, kiedy w poprzednich mistrzostwach świata w 1986 roku, wygranych przez ZSRR, zajęli dopiero jedenaste miejsce. Sowieci pewni siebie, którzy widzieli złoty medal, uciekł im podczas bardzo nierozstrzygniętego meczu grupowego, wygranego przez Koreę Południową (21-19).

Wśród mężczyzn jesteśmy świadkami pojawienia się nowych graczy o imponującej postury , takich jak Rosjanie Aleksandr Toutchkine i Wiaczesław Atawinie , wypuszczający klocki dla drużyny o średnim wzroście 1m93. ZSRR po cichu zdobył tytuł, pokonując w finale Koreę (32-25), a Jugosławia zajęła trzecie miejsce po zwycięstwie z Węgrami (27-23).

Barcelona 1992  : Francja zajmuje podium

	Mężczyźni	Kobiety
	Zjednoczony zespół	Korea Południowa
	Szwecja	Norwegia
	Francja	Zjednoczony zespół

Trzy zespoły męskie medal na tych igrzyskach olimpijskich są te, które będą najbardziej wyróżniającym ostatniej dekadzie XX -go  wieku . Były ZSRR przede wszystkim zmienił nazwę na zjednoczoną drużynę , która zachowała swój tytuł, nawet jeśli tylko Andriej Ławrow był już mistrzem olimpijskim w Seulu. Drugim z tych trzech tenorów jest Szwecja, która przegrała w finale 20-22. Wreszcie ostatnia jest Francja, która odsłania się oczom świata piłki ręcznej, stając na trzecim stopniu podium dzięki zwycięstwu z Islandią 24:20. „Bronzés” są zatem prekursorami Barjotów, którzy zostaną mistrzami świata w 1995 roku.

Imprezę kobiet ponownie wygrała Korea Południowa, z po raz pierwszy dwiema grupami i finałami jak w przypadku mężczyzn. Pierwsza wygrana Azjatów z Norwegią, gość w ostatniej chwili na Igrzyskach w Barcelonie po wykluczeniu Jugosławii, zakazany przez MKOl na kilka dni przed ceremonią otwarcia.

Atlanta 1996  : premiery dla Chorwacji i Danii

	Mężczyźni	Kobiety
	Chorwacja	Dania
	Szwecja	Korea Południowa
	Hiszpania	Węgry

W trzecim z rzędu finale w turnieju kobiet Korea Południowa ustępuje Danii. Broniący tytułu mistrzowie rozpoczęli dobry start, prowadząc 17-13 w przerwie. Ale Duńczycy stopniowo wracają do punktacji, a sekundę przed końcem, gdy na tablicy wyników jest 29-29, odgwizdany jest rzut karny na korzyść Europejczyków: Anji Andersen , duńskiej specjalistce, która przekształciła dziesięć ze swoich dwunastu prób. podczas turnieju pojawia się, ale jej strzał zostaje zatrzymany przez stopę bramkarza Oh Yong-ran . Danii udaje się przezwyciężyć to zrządzenie losu w dogrywce i ostatecznie wygrywa 37-33.

Po stronie mężczyzn niespodziankę sprawiła Chorwacja, która w finale pokonała Szwecję, dzięki decydującej bramce Nenada Kljaicia , syna trenera Velimira Kljaicia (zwycięstwo Chorwacji 27-26).Szwedzi mogą być zawiedzeni, zwłaszcza że w dużej mierze pokonali Chorwaci w meczach grupowych (27-18). Pięciu chorwackich piłkarzy zdobyło już brązowy medal w Seulu w barwach Jugosławii. Tytuł Atlanty jest pierwszym złotym medalem olimpijskim zdobytym przez bardzo młody naród chorwacki, urodzony z rozpadu Jugosławii. W meczu o trzecie miejsce Hiszpania zmierzy się z Francją. Trójkolorowe tracą 25-27 i pozostają u stóp podium.

Sydney 2000  : Szwedzka Berezina i duńskie potwierdzenie

	Mężczyźni	Kobiety
	Rosja	Dania
	Szwecja	Węgry
	Hiszpania	Norwegia

W porównaniu do Atlanty w 1996 roku , w tej edycji turnieju olimpijskiego wprowadzono wiele zmian. Konkurs kobiet obejmuje teraz 10 narodów przeciwko 8 wcześniej, a przede wszystkim ćwierćfinały zostały dodane do dwóch turniejów, de facto zmniejszając znaczenie fazy grupowej.

W kategorii mężczyzn złoto powędrowało do Rosji , która odzyskała tytuł zdobyty w 1992 roku z Unified Team . Uznawana za jedną z najlepszych drużyn piłki ręcznej mężczyzn wszechczasów, Szwecja poniosła porażkę trzeci raz z rzędu w finale. Podobnie jak cztery lata wcześniej, brąz zdobyła Hiszpania , tym razem kosztem Federalnej Republiki Jugosławii .

Wśród kobiet znajdziemy te same półfinalistki, co w 1996 roku . Jeśli Dania utrzyma tytuł zdobyty cztery lata wcześniej, Węgry wspiąć się na podium po brązowym medalu zdobyli Atlantę, a za nimi Norwegia . Korea Południowa więc skończyło się na podium po 4 kolejnych medali.

Ateny 2004  : ponownie Chorwacja i Dania

	Mężczyźni	Kobiety
	Chorwacja	Dania
	Niemcy	Korea Południowa
	Rosja	Ukraina

W kategorii mężczyzn, Chorwacja , Mistrzyni Świata zdobyła swój drugi tytuł olimpijski po zwycięstwie w 1996 roku, które ukoronowali już Slavko Goluža , Venio Losert i Valter Matošević. Wyprzedziła Niemców , Mistrzynię Europy pół roku wcześniej i Rosjankę, która dzięki ze swoimi weteranami Ławrow (42 lata), Toutchkine (40 lat), Koudinov (35 lat) i Gorpichine (34 lata) zdobył z tej okazji swój ostatni międzynarodowy medal. Francuski i Jackson Richardson , flaga okaziciela delegacji , są bici w ćwierćfinale po doskonałej fazie grupowej (5 zwycięstw w 5 meczach).

Po stronie kobiet Dania zdobyła swój trzeci z rzędu tytuł olimpijski, pokonując w finale Koreę Południową . Brązowy medal zdobył zaskakujący ukraińsku , tombeuses w meczu o 3 th  miejsce Francja , Mistrza Świata tytule. Uwaga nieobecność Rosji , który nigdy nie został zakwalifikowany do Barcelony w 1992 roku pod egidą zjednoczony zespół , w języku norweskim , które zostały pominięte przez zakwalifikowania włosa ( 6 th w Mistrzostwach Świata 2003 i finalista Mistrzostw Europy 2002) lub Niemczech i Rumunii .

Pekin 2008  : wreszcie Francja i Norwegia

	Mężczyźni	Kobiety
	Francja	Norwegia
	Islandia	Rosja
	Hiszpania	Korea Południowa

Na zakończenie turnieju nagrodzono dwóch nowych mistrzów olimpijskich: Francję dla mężczyzn i Norwegię dla kobiet. Te dwie drużyny zdominują światową piłkę ręczną podczas dwóch najbliższych igrzysk olimpijskich .

Dla mężczyzn ten pierwszy tytuł olimpijski dla Francji inauguruje początek bezprecedensowej dominacji, aż do Mistrzostw Świata 2017 , w sumie 8 tytułów w 12 konkursach. Szesnaście lat po zdobyciu pierwszego medalu Francuzi znajdują Islandczyków w finale  : Francja zdobywa swój pierwszy tytuł olimpijski, podczas gdy Islandia po raz pierwszy w swojej historii zajmuje podium głównych zawodów. Wreszcie Hiszpania zdobyła swój trzeci medal olimpijski, trzeci brąz.

Wśród kobiet , Norwegia , półfinalistą w 4 wersjach, w której ona wcześniej uczestniczyły, zdobyła tytuł pierwszy olimpijski. Podium kobiet uzupełniła aktualna podwójna mistrzyni świata Rosja oraz Korea Południowa, która z tej okazji zdobyła swój szósty medal w siedmiu edycjach.

Londyn 2012  : supremacja francuska i norweska

	Mężczyźni	Kobiety
	Francja	Norwegia
	Szwecja	Czarnogóra
	Chorwacja	Hiszpania

W turnieju mężczyzn oczekiwany jest wysoki poziom, ponieważ w zawodach bierze udział siedem najlepszych narodów mistrzostw świata 2011 . Wyróżnia się jednak jeden z nich: Francja , panujący mistrz olimpijski, zdobyła tytuły mistrza świata w 2009 i 2011 roku oraz Europy w 2010 roku . Jedyną błędną notą był wynik Mistrzostw Europy 2012 z rozczarowującym dziesiątym miejscem. Dania mistrz, Europy i finalista w dwóch Mistrzostwach Świata to pierwszy challenger francuskiego.

Jeśli faza grupowa zakończyła się bez wielkich niespodzianek, ćwierćfinały były zaciekłe: Węgrom po dwóch dogrywkach 34:33 udało się wykluczyć wicemistrza olimpijskiego Islandii i zwycięsko w pięciu meczach grupowych. Czynnik X William Accambray wyrównał deficyt trzech bramek z Hiszpanią (23-22), Chorwacja wygrała dwa gole 25:23 przeciwko Tunezyjczykom, którzy prowadzili od bramki w przerwie i w nordyckim pojedynku ze Szwecją , bez większego rezultatu od przejście na emeryturę złotego pokolenia „chłopców Benga”, eliminuje od 24 do 22 pozbawionych inspiracji Duńczyków, jak Mikkel Hansen, autor biednego 4/11. Podobnie jak cztery lata wcześniej Francuzi wrócili do Chorwacji w półfinale i podobnie jak cztery lata wcześniej Francuzi zwyciężyli po meczu kontrolowanym (25-22). Drugi półfinał przeciwstawia się dwóm niespodziankom, węgierskim i szwedzkim: wygrywając bramkę 27 do 26, Szwedzi po raz czwarty w swojej historii kwalifikują się do finału olimpijskiego i dlatego będą starali się wypaść lepiej niż chłopcy „Benga”. i ich trzy srebrne medale.

Jeśli Francja z łatwością pokonała przeciwnika w fazie grupowej (29-26, 18-12 po przerwie), Szwecja drogo sprzedała swoją skórę w finale. W bardzo defensywnym meczu, w szczególności ze względu na występ Thierry'ego Omeyera , do przerwy odgwizdany jest wynik od 10 do 8 dla The Blues i minutę przed końcem regulaminowego czasu, Niclas Ekberg pozwala Szwedom wrócić do bramki. . Ale Luc Abalo szybko zareagował, strzelając dwudziestego drugiego gola Francuza, ostatni szwedzki gol przybył zbyt późno, aby uniemożliwić Francji zdobycie drugiego tytułu olimpijskiego (22-21, końcowy wynik).

Wśród kobiet , poza obecnością gospodarza, na boisku olimpijskim przeciwstawia się jedenastka najlepszych drużyn mistrzostw świata z 2011 roku . Aktualny mistrz olimpijski z Norwegii dodał do swojego rekordu dwa tytuły Europy oraz dwa brązowe i złote medale mistrzostw świata podczas olimpiady, czyniąc z nich prawowitego faworyta do korony olimpijskiej.

Faza grupowa nie jest jednak łatwa dla Norwegów, którzy w swojej grupie zajmują dopiero czwarte miejsce z rekordem dwóch zwycięstw, remisu z Koreą Południową oraz dwóch porażek z Francją i Hiszpanią . Drugą pulę wygrywa Brazylia, wyprzedzając Chorwację , Rosję i Czarnogórę . Ale rywalizacja naprawdę zaczyna się w ćwierćfinale, a Norwegia odzyskuje siłę, by wykluczyć Brazylię 21-19. Jeśli, korzystając ze zwycięstwa 25-22 z Chorwacją, Hiszpania wspina się po raz pierwszy w swojej historii. Korea Południowa zagra ósmy z rzędu półfinał od czasu pierwszego turnieju olimpijskiego w 1984 roku , mimo że Koreańczycy musieli walczyć o wykluczenie Rosjan 24-23. Ostatni ćwierćfinał między Francją a Czarnogórą pozostanie na tym samym poziomie. Najważniejszym wydarzeniem Igrzysk Olimpijskich: wtedy obie drużyny mają parytet 22-22, Katarina Bulatović traci piłkę, ale Raphaëlle Tervel nie może jej opanować i cudownie ląduje w rękach Bojany Popović . Ten przekazuje go Majda Mehmedović, która na dwie sekundy do końca regulaminowego czasu trafia na rzut z 7 metrów, przemieniona przez Katarinę Bulatović na końcowym gongu. W półfinale „mała” Czarnogóra i jej 625.000 mieszkańców, godny reprezentant byłej Jugosławii, zdołał stworzyć stratę 4 bramek w drugiej połowie i oprzeć się powrotowi Hiszpanii, by w końcu narzucić gola 27-26 i znaleźć w finale Norwegię, która dość łatwo zakwalifikowała się przeciwko Korei Południowej (31-25).

W obliczu Igrzysk tytułowych tenantes norweskich The czarnogórski zapewniają sztywną opozycję jak obie drużyny są równe 20-20 51 th  minut. Ale wykorzystując w szczególności tymczasowe wykluczenie Bulatovicia, Norwegia objęła prowadzenie, wygrywając 3 gole od 26 do 23. Po raz piąty w dziesięciu turniejach, po ZSRR w 1980 r. , Korei Południowej w 1992 r. i Danii w 2000 r., a następnie w 2004 r. mistrzom olimpijskim udaje się utrzymać tytuł. Jeśli chodzi o srebrny medal zdobyty przez Czarnogórców, jest to pierwszy i (jak dotąd) jedyny medal zdobyty przez Czarnogórę na igrzyskach olimpijskich . Wreszcie brązowy medal zdobyła Hiszpania, która potrzebowała dwóch dogrywek, aby wykluczyć Koreę Południową i tym samym zdobyć swój pierwszy medal olimpijski.

Rio de Janeiro 2016  : detronizacja podwójnych najemców

	Mężczyźni	Kobiety
	Dania	Rosja
	Francja	Francja
	Niemcy	Norwegia

W turnieju mężczyzn , pomimo porażki w pierwszym meczu z Katarem , wicemistrzem świata , Chorwacja wygrała grupę A, wygrywając przekonująco z dwoma faworytami rozgrywek, Danią i Francją . Ten ostatni wygrał 33-30 z Duńczykami w ostatniej grupie, aby zapewnić sobie drugie miejsce. Katar nie potwierdziły jednak jego początkowe zwycięstwo i musiałem czekać, aby pokonać Argentynę w ostatnim meczu na 4 th i końcowy kwalifikacyjna spot. W drugiej grupie Niemcy , którzy właśnie powrócili, wygrywając Euro 2016 po 9 latach niedostatku od kontrowersyjnego tytułu mistrza świata w 2007 roku , potwierdzają, zajmując pierwsze miejsce w swojej grupie, z remisem punktowym ze Słowenią . Zajmując trzecie miejsce w „swoim” turnieju, Brazylia po raz pierwszy w swojej historii zakwalifikowała się do ćwierćfinału olimpijskiego obok Polski . Z drugiej strony Szwecja nie zdołała powtórzyć wyczynu osiągniętego w 2012 roku i zajęła ostatnie miejsce w grupie.

W ćwierćfinale pierwsze trzy mecze są zgodne z hierarchią ze zwycięstwami Francji nad Brazylią (34-27 dzięki zdecydowanemu 7-1 w połowie drugiej tercji przy remisie 22-22). , Niemcy z rozczarowującym Katarem (34-22) i Dania ze Słowenią (37-30). Z drugiej strony, w ostatnim meczu Polacy, brązowi medaliści MŚ 2015 , pokonują Chorwatów, którzy po raz pierwszy nie dostają się do półfinału. Zakończyły się one dwoma bardzo wyrównanymi meczami: dzięki wyjątkowej bramce Daniela Narcisse'a w ostatniej sekundzie Francja wygrała z Niemcami 29-28, a Dania musiała przejść dogrywkę, aby wykluczyć Polskę (29-28). W finale faworytami są Francuzi: pokonali Duńczyków w fazie grupowej, a podczas dwóch ostatnich opozycji w finale (na Mistrzostwach Świata 2011, a następnie na Mistrzostwach Europy 2014 ) ubiegają się o trzeci tytuł olimpijski z rzędu i wygrali ostatnie dziesięć międzynarodowych finałów. Jednak Duńczycy i nie do utrzymania Mikkel Hansen (8 goli) rozwinęli nadzieje Francuzów: prowadząc dwiema bramkami w przerwie, Dania zwiększyła swoją przewagę do 5 bramek na dziesięć minut przed końcem. Jeśli francuski udaje się podnieść cel (26-25, 57 th  minut), jest Dania , która wygrywa 28 do 26 i wygrywa swój pierwszy tytuł olimpijski. Francja przyznaje się do porażki, a jego pierwszy finał od jego pierwszy finał w 1993 roku Mistrzostw Świata  : Luc Abalo , Michael Guigou , Nikola Karabatić , Daniel Narcisse i Thierry Omeyer zatem nie spełniają Andriej Ławrow pozostaje tylko potrójny mistrz olimpijski piłka ręczna . Ostatecznie w meczu o trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej Niemcy zdobyli brązowy medal kosztem Polski.

W turnieju kobiet w inauguracyjnym meczu Brazylia wygrywa u siebie z dwukrotnymi mistrzami olimpijskimi i panującymi mistrzami świata Norwegią . Te dwie drużyny zajmują pierwsze miejsce ex-equao w grupie A przed Hiszpanią i Angolą . Z drugiej strony, pomimo obecności Cristiny Neagu, która po raz trzeci zostanie wybrana najlepszą szczypiornistką świata 2016 roku , odpada Rumunia wraz z Czarnogórą, której nie udało się powtórzyć wyczynu osiągniętego w 2012 roku. W grupie B , Rosja kończy się niepokonany po wąskiej zwycięstwa (26-25) przeciwko Francji , która zajmuje drugie miejsce wyprzedzając Szwecji i Holandii. Ale Korea Południowa, której nigdy nie było mniej niż 4 -tego  miejsca, od 1984 roku, jest wyeliminowany w fazie grupowej.

W ćwierćfinale, brazylijski pęknięcie twarz Holandia , która wyraźnie wymaga od 32 do 23. W obliczu Hiszpania, Francja zdominowany (12-5 do przerwy, 21-16 w 51 th  minut, 23 -20 w 58 th  minut), ale udaje mu się zgarnij przedłużenie, które wygrywa 5 do 4. Pozostałe dwa ćwierćfinały bez niespodzianek z dużym zwycięstwem Norwegii nad Szwecją (33-20) i mistrzostwem Rosji nad Angolą (31-27). Podobnie jak w przypadku mężczyzn, dwa półfinały są znacznie bliżej: Francja wygrywa z Holandią 24-23, podczas gdy Rosja potrzebuje dogrywki, aby odrzucić Norwegię (38-37 ap ). To składa się na to jednak, by wyraźnie dominuje w Holandii od 36 do 26, aby wygrać brązowy medal, a tym samym pozwalają Marit Malm Frafjord , Kari Aalvik Grimsbø , Katrine Lunde i Linn-Kristin Riegelhuth Koren dołączyć do Sowieci Larissa Karlova i Zinaida Tourtchina m.in. najbardziej utytułowani gracze . W finale Rosja zdobyła swój trzeci tytuł olimpijski (wliczając te zdobyte pod egidą ZSRR w 1976 i 1980 roku ), wyprzedzając Francję 22-19.

Tokio 2020  : Olimpizm w obliczu globalnej pandemii

Podobnie jak wszystkie igrzyska olimpijskie, turnieje piłki ręcznej początkowo zaplanowane na lipiec i sierpień 2020, zostały przełożone na rok z powodu pandemii Covid-19 .

W grę wchodzą Duńczycy i Rosjanki .

Nagrody

Mężczyźni

Zwycięzcy turniejów olimpijskich 11-a-side mężczyzn na świeżym powietrzu

Redagowanie	Miasto
1936	Berlin	Niemcy	Austria	szwajcarski

Ta edycja jest jedyną, w której rywalizowano z 11 graczami i na świeżym powietrzu . Nie pojawia się w statystykach turnieju o godzinie 7.

Zwycięzcy Turnieju Olimpijskiego Mężczyzn

Redagowanie	Miasto
1972	Monachium	Jugosławia	Czechosłowacja	Rumunia
1976	Montreal	związek Radziecki	Rumunia	Polska
1980	Moskwa	wschodnie Niemcy	związek Radziecki	Rumunia
1984	Los Angeles	Jugosławia	Zachodnie Niemcy	Rumunia
1988	Seul	związek Radziecki	Korea Południowa	Jugosławia
1992	Barcelona	Zjednoczony zespół	Szwecja	Francja
1996	Atlanta	Chorwacja	Szwecja	Hiszpania
2000	Sydnej	Rosja	Szwecja	Hiszpania
2004	Ateny	Chorwacja	Niemcy	Rosja
2008	Pekin	Francja	Islandia	Hiszpania
2012	Londyn	Francja	Szwecja	Chorwacja
2016	Rio de Janeiro	Dania	Francja	Niemcy
2020	Tokio	Przyszła edycja ( od 23 lipca do8 sierpnia 2021)
2024	Paryż	Przyszła edycja

Kobiety

Zwycięzcy turnieju olimpijskiego kobiet

Redagowanie	Miasto
1976	Montreal	związek Radziecki	wschodnie Niemcy	Węgry
1980	Moskwa	związek Radziecki	Jugosławia	wschodnie Niemcy
1984	Los Angeles	Jugosławia	Korea Południowa	Chiny
1988	Seul	Korea Południowa	Norwegia	związek Radziecki
1992	Barcelona	Korea Południowa	Norwegia	Zjednoczony zespół
1996	Atlanta	Dania	Korea Południowa	Węgry
2000	Sydnej	Dania	Węgry	Norwegia
2004	Ateny	Dania	Korea Południowa	Ukraina
2008	Pekin	Norwegia	Rosja	Korea Południowa
2012	Londyn	Norwegia	Czarnogóra	Hiszpania
2016	Rio de Janeiro	Rosja	Francja	Norwegia
2020	Tokio	Przyszła edycja ( od 23 lipca do8 sierpnia 2021)
2024	Paryż	Przyszła edycja

Bilanse

Stoły medalowe

Poniższa tabela przedstawia wyniki w podziale na kraje medali zdobytych w piłce ręcznej podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w latach 1972-2016. Lista ta nie obejmuje Igrzysk Olimpijskich 1936, które odbyły się z jedenastoma zawodnikami i na świeżym powietrzu. Rangę uzyskuje się poprzez liczenie medali złotych, następnie w przypadku remisu srebrnych, a następnie brązowych.

Według rankingu nadany przez Międzynarodową Federację Piłki Ręcznej , Rosja zachowała rekord zdobytych przez ZSRR (do 1988 roku) oraz przez zjednoczony zespół w 1992 roku i zjednoczonych Niemiec (od 1992), które z Niemiec. Zachodu , Wschodu Niemiec .

Mężczyźni i kobiety ogółem (1972-2016)

Ranga	Naród				Całkowity	Der.
1	Rosja (/ / )	7	2	3	12	2016
2	Dania	4	0	0	4	2016
3	Jugosławia	3	1	1	5	1988
4	Korea Południowa	2	4	1	7	2008
5	Norwegia	2	2	2	6	2016
6	Francja	2	2	1	5	2016
7	Chorwacja	2	0	1	3	2012
8	Niemcy (/ / )	1	3	2	6	2016
9	Szwecja	0	4	0	4	2012
10	Rumunia (/ )	0	1	3	4	1984
11	Węgry	0	1	2	3	2000
12	Czechy (/ )	0	1	0	1	1972
	Islandia	0	1	0	1	2008
	Czarnogóra	0	1	0	1	2012
15	Hiszpania	0	0	4	4	2012
16	Polska	0	0	1	1	1976
	Chiny	0	0	1	1	1984
	Ukraina	0	0	1	1	2004
Całkowity		23	23	23	69	2016

Stół męski (1972-2016) Ranga Naród Całkowity Der. 1 Rosja (//) 4 1 1 6 2004 2 Francja 2 1 1 4 2016 3 Chorwacja 2 0 1 3 2012 Jugosławia 2 0 1 3 1988 5 Niemcy (//) 1 2 1 4 2016 6 Dania 1 0 0 1 2016 7 Szwecja 0 4 0 4 2012 8 Rumunia (/) 0 1 3 4 1984 9 Islandia 0 1 0 1 2008 Korea Południowa 0 1 0 1 1988 Czechy (/) 0 1 0 1 1972 12 Hiszpania 0 0 3 3 2008 13 Polska 0 0 1 1 1976 Całkowity 12 12 12 36 2016

Malarstwo kobiece (1976-2016) Ranga Naród Całkowity Der. 1 Rosja (//) 3 1 2 6 2016 2 Dania 3 0 0 3 2004 3 Korea Południowa 2 3 1 6 2008 4 Norwegia 2 2 2 6 2016 5 Jugosławia 1 1 0 2 1984 6 Węgry 0 1 2 3 2000 7 Niemcy (//) 0 1 1 2 1980 8 Francja 0 1 0 1 2016 Czarnogóra 0 1 0 1 2012 10 Chiny 0 0 1 1 1984 Hiszpania 0 0 1 1 2012 Ukraina 0 0 1 1 2004 Całkowity 11 11 11 33 2016

Saldo według kraju

Wyniki turnieju igrzysk olimpijskich mężczyzn

Naród	Udać się.	72	76	80	84	88	92	96	00	04	08	12	16	20
/ / Hiszpania	10 + 1	15	-	5	8	9	5			7		7	-	Q
ZSRR / Zjednoczony zespół / Rosja	9	5			-			5			6	-	-	-
Szwecja	8	7	-	-	5	5				-	-		11	Q
Węgry	7	8	6	4	-	4	7	-	-	4	-	4	-	-
Jugosławia / FR Jugosławia / Serbia	7		5	6			-	-	4	-	-	9	-	-
Islandia	7	12	-	-	6	8	4	-	-	9		5	-	-
Dania	7 + 1	13	8	9	4	-	-	-	-	-	7	6		Q
Korea Południowa	7	-	-	-	11		6	-	9	8	8	11	-	-
Francja	7	-	-	-	-	-		4	6	5				Q
Niemcy	6	Oddzielny naród w RFN i NRD					10	7	5		9	-		Q
Egipt	6 + 1	-	-	-	-	-	11	6	7	12	11	-	9	Q
/ Rumunia	5					-	8	-	-	-	-	-	-	-
Stany Zjednoczone	5	14	10	-	9	12	-	9	-	-	-	-	-	-
Tunezja	5	16	12	-	-	-	-	-	10	-	-	8	12	-
Brazylia	5	-	-	-	-	-	12	11	-	10	10	-	7	Q
Chorwacja	5	Członek Jugosławii					-		-		4		5	-
Czechosłowacja / Czechy	4		7	-	-	6	9	-	-	-	-	-	-	-
Polska	4	10		7	-	-	-	-	-	-	5	-	4	-
Japonia	4 + 1	11	9	-	10	11	-	-	-	-	-	-	-	Q
Algieria	4	-	-	10	12	10	-	10	-	-	-	-	-	-
Zachodnie Niemcy	3	6	4	-		-	Brakujący naród
wschodnie Niemcy	3	4	-		-	7	Brakujący naród
szwajcarski	3	-	-	8	7	-	-	8	-	-	-	-	-	-
Słowenia	3	-	-	-	-	-	-	-	8	11	-	-	6	-
Kuba	2	-	-	11	-	-	-	-	11	-	-	-	-	-
Kuwejt	2	-	-	12	-	-	-	12	-	-	-	-	-	-
Argentyna	2	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	10	10	Q
Norwegia	1	9	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	Q
Kanada	1	-	11	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Australia	1	-	-	-	-	-	-	-	12	-	-	-	-	-
Grecja	1	-	-	-	-	-	-	-	-	6	-	-	-	-
Chiny	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	12	-	-	-
Brytania	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	12	-	-
Katar	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	8	-
Bahrajn	0 + 1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	Q
Portugalia	0 + 1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	Q
Uczestnicy	33	16	12	12	12	12	12	12	12	12	12	12	12	12

• Legenda  :   - Kraj gospodarza; P: Kwalifikowany kraj.

Wyniki turnieju kobiet Igrzysk Olimpijskich

Naród	Udać się.	76	80	84	88	92	96	00	04	08	12	16	20
Korea Południowa	9 + 1	-	-					4		4	4	10	Q
ZSRR / Zjednoczony zespół / Rosja	7			-			-	-	-		8		q
Norwegia	7	-	-	-			4		-				q
Węgry	6		4	-	-	-			5		-	-	q
Angola	6 + 1	-	-	-	-	-	7	9	9	12	10	8	Q
Chiny	5	-	-		6	-	5	-	8	6	-	-	-
Francja	5 + 1	-	-	-	-	-	-	6	4	5	5		Q
Brazylia	5 + 1	-	-	-	-	-	-	8	7	9	6	5	Q
/ Rumunia	4	4	-	-	-	-	-	7	-	7	-	9	q
Stany Zjednoczone	4	-	-	5	7	6	8	-	-	-	-	-	-
Hiszpania	4	-	-	-	-	7	-	-	6	-		6	q
Dania	4	-	-	-	-	-				-	9	-	-
Jugosławia / FR Jugosławia / Serbia	3	-			4	-	-	-	-	-	-	-	q
Austria	3	-	-	6	-	5	-	5	-	-	-	-	-
Szwecja	3	-	-	-	-	-	-	-	-	8	11	7	q
wschodnie Niemcy	2			-	-	Brakujący naród
Czechosłowacja / Rep. Czech	2	-	5	-	5	-	-	-	-	-	-	-	-
Niemcy	2	Oddzielny naród w RFN i NRD				4	6	-	-	11	-	-	-
Czarnogóra	2	-	-	-	-	-	-	-	-	-		11	q
Japonia	1 + 1	5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	Q
Kanada	1	6	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	- -
Kongo	1	-	6	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Zachodnie Niemcy	1	-	-	4	-	Brakujący naród
Wybrzeże Kości Słoniowej	1	-	-	-	8	-	-	-	-	-	-	-	-
Nigeria	1	-	-	-	-	8	-	-	-	-	-	-	-
Australia	1	-	-	-	-	-	-	10	-	-	-	-	-
Ukraina	1	-	-	-	-	-	-	-		-	-	-	- -
Grecja	1	-	-	-	-	-	-	-	10	-	-	-	-
Kazachstan	1	-	-	-	-	-	-	-	-	10	-	-	q
Chorwacja	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	7	-	-
Brytania	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	12	-	-
Argentyna	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	12	q
Holandia	1 + 1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	4	Q
Uczestnicy	32	6	6	6	8	8	8	10	10	12	12	12	12

• Legenda  :   - Kraj gospodarza; P: Kraj kwalifikowany; P: Kraj uczestniczący w olimpijskim turnieju kwalifikacyjnym (TQO)

Saldo według graczy

Szesnastu graczy zostało mistrzami olimpijskimi co najmniej dwa razy:

Ranga	Gracz	Narodowość	Medale			Lata
1	Andriej Ławrow	Związek Radziecki / Rosja	3	0	1	1988 , 1992 , 2000	-	2004
2	Łukasz Abalo	Francja	2	1	0	2008 , 2012	2016	-
	Michał Guigou	Francja	2	1	0	2008 , 2012	2016	-
	Nikola Karabatic	Francja	2	1	0	2008 , 2012	2016	-
	Daniel Narcisse	Francja	2	1	0	2008 , 2012	2016	-
	Thierry Omeyer	Francja	2	1	0	2008 , 2012	2016	-
7	Aleksander Tutchkin	Związek Radziecki / Rosja	2	0	1	1988 , 2000	-	2004
	Venio przegrany	Chorwacja	2	0	1	1996 , 2004	-	2012
9	Igora Czumaka	związek Radziecki	2	0	0	1988 , 1992	-	-
	Slavko Goluza	Chorwacja	2	0	0	1996 , 2004	-	-
	Valter Matošević	Chorwacja	2	0	0	1996 , 2004	-	-
	Didier Dinart	Francja	2	0	0	2008 , 2012	-	-
	Jerome Fernandez	Francja	2	0	0	2008 , 2012	-	-
	Gille Bertranda	Francja	2	0	0	2008 , 2012	-	-
	Guillaume Gille	Francja	2	0	0	2008 , 2012	-	-
	Daouda Karaboue	Francja	2	0	0	2008 , 2012	-	-

Dwudziestu ośmiu graczy zostało mistrzami olimpijskimi co najmniej dwa razy:

Ranga	Figlarny	Narodowość	Medale			Lata
1	Larissa Karlova	związek Radziecki	2	0	1	1976 , 1980	-	1988
	Zinaïda Tourtchina	związek Radziecki	2	0	1	1976 , 1980	-	1988
	Marit Malm Frafjord	Norwegia	2	0	1	2008 , 2012	-	2016
	Kari Aalvik Grimsbø	Norwegia	2	0	1	2008 , 2012	-	2016
	Katrine lunde	Norwegia	2	0	1	2008 , 2012	-	2016
	Linn-Kristin Riegelhuth Koren	Norwegia	2	0	1	2008 , 2012	-	2016
7	Lioubov Berechnaya-Odinkova	związek Radziecki	2	0	0	1976 , 1980	-	-
	Ludmiła Bobrus-Poradnik	związek Radziecki	2	0	0	1976 , 1980	-	-
	Tetiana Makarets-Kocherhina	związek Radziecki	2	0	0	1976 , 1980	-	-
	Aldona Česaitytė-Nenėnienė	związek Radziecki	2	0	0	1976 , 1980	-	-
	Natalia Czerstiouk-Timoczkina	związek Radziecki	2	0	0	1976 , 1980	-	-
	Camilla Andersen	Dania	2	0	0	1996 , 2000	-	-
	Tina Bøttzau	Dania	2	0	0	1996 , 2000	-	-
	Anette Hoffmann	Dania	2	0	0	1996 , 2000	-	-
	Tonje kjærgaard	Dania	2	0	0	1996 , 2000	-	-
	Janne Kolling	Dania	2	0	0	1996 , 2000	-	-
	Lene rantala	Dania	2	0	0	1996 , 2000	-	-
	Karen Brødsgaard	Dania	2	0	0	2000 , 2004	-	-
	Katrine fruelund	Dania	2	0	0	2000 , 2004	-	-
	Żabnica Kiærskou	Dania	2	0	0	2000 , 2004	-	-
	Karin Mortensen	Dania	2	0	0	2000 , 2004	-	-
	Rikke Schmidt	Dania	2	0	0	2000 , 2004	-	-
	Mette Vestergaard Larsen	Dania	2	0	0	2000 , 2004	-	-
	Karoline Dyhre Breivang	Norwegia	2	0	0	2008 , 2012	-	-
	Kari Mette Johansen	Norwegia	2	0	0	2008 , 2012	-	-
	Kristine Lunde-Borgensen	Norwegia	2	0	0	2008 , 2012	-	-
	Tonje Nøstvold	Norwegia	2	0	0	2008 , 2012	-	-
	Gøril Snorroeggen	Norwegia	2	0	0	2008 , 2012	-	-

Chociaż Danii udało się wygrać trzy kolejne igrzyska olimpijskie w latach 1996-2004, żaden zawodnik nie zdobył trzech złotych medali. Jeśli chodzi o Sowietów, bojkot Igrzysk w Los Angeles w 1984 roku pozbawił ich możliwości zdobycia trzeciego tytułu olimpijskiego, podczas gdy w 1988 ZSRR o włos tracił złoto (różnica gola na korzyść Norwegii i po remisie przeciwko to). Ostatecznie w 2016 roku porażka Norwegów po dogrywce w półfinale pozwoliła tylko czterem z nich na powrót do poziomu dwóch Sowietów Larissy i Tourtchiny z rekordem dwóch złotych i brązowym medalem.

Przewoźnicy flag

22 osoby związane z piłką ręczną nosiły flagi swojej delegacji na Igrzyskach Olimpijskich:

Gry	Nosiciel flagi	Narodowość	Wynik
1972	Geir Hallsteinsson  (pl)	Islandia	12 th  Place
1976	Hrvoje Horvat	Jugosławia	5 th  Place
1980	Krystyna Richter	wschodnie Niemcy	Brązowy medal
	Solange Koulinka  (pl)	RP Kongo	6 th  Place
1996	Karim El-Maouhab	Algieria	9 th  Place
	Palmira barbosa	Angola	7 th  Place
	Hosam Abdallah  (pl)	Egipt	12 th  Place
	Władimir Bogdewski	Sałatka owocowa	Nie dotyczy (arbiter)
	Stefan Schäre  (z)	szwajcarski	8 th  Place
2000	Andriej Ławrow	Rosja	Złoty medal
2004	Jackson Richardson	Francja	5 th  Place
	Guðmundur Hrafnkelsson  (pl)	Islandia	9 th  Place
	Beno Łapajne	Słowenia	11 th  Place
2008	Iwano Balić	Chorwacja	4 th  Place
	Valeria Beșe  (ro)	Rumunia	7 th  Place
2012	Venio przegrany	Chorwacja	Brązowy medal
	Yoon Kyung-shin	Korea Południowa	11 th  Place
	Heykel Meganem	Tunezja	8 th  Place
2016	Luisa Kiala	Angola	8 th  Place
	Bojana Popovic	Czarnogóra	11 th  Place
	Karol Bielecki	Polska	4 th  Place
	Ahmed El-Ahmar	Egipt	9 th  Place

Fakty i Liczby

Pierwsi

• W 1936 roku rozegrano pierwszy olimpijski turniej piłki ręcznej mężczyzn w wieku 11 lat i na świeżym powietrzu .
• W 1976 roku Związek Radziecki wygrał tę imprezę zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet. Będzie naśladowana przez Jugosławię w 1984 roku .
• W 1980 roku kobieca drużyna Związku Radzieckiego jako pierwsza zachowała swój tytuł. W 1992 roku (pod nazwą Unified Team ) zostanie naśladowany przez swojego męskiego odpowiednika, a następnie przez francuską drużynę mężczyzn , zwycięzcę w Pekinie w 2008 roku iw Londynie w 2012 roku .
• Duńskie kobiety „s zespół jest pierwszym i tylko zdobyć tytuł olimpijski trzy razy z rzędu (1996-2004).
• W zawodach kobiet na Igrzyskach Olimpijskich w Los Angeles (1984) po raz pierwszy na podium stanęły kraje spoza Europy: Korea Południowa (srebro) i Chiny (brąz).
• Korea Południowa jest krajem tylko pozaeuropejskie być na podium przypadku męskiej (srebro w 1988 ).
• Pierwszy i jedyny tytuł olimpijski dla kraju spoza Europy zdobyła Korea Południowa w zawodach kobiet w 1988 roku .
• W 1992 roku podium turnieju kobiet jest dokładnie takie samo jak na poprzednich Igrzyskach. W rezultacie Norwegia jako pierwsza przegrała dwa finały z rzędu.
• W 2000 roku szwedzka drużyna mężczyzn jako pierwsza przegrała trzy finały z rzędu.
• W 2000 roku rosyjski bramkarz Andriej Ławrow został pierwszym piłkarzem ręcznym, który został trzykrotnym mistrzem olimpijskim.
• W 2012 roku reprezentacja Czarnogóry Kobiet zdobyła pierwszy i jak dotąd jedyny medal olimpijski w Czarnogórze .

Statystyka

Statystyczny	Światowy		Turniej mężczyzn		Turniej kobiet
	Nb	Naród	Nb	Naród	Nb	Naród
Złote medale	7	Rosja	4	Rosja	3	Rosja i Dania
Przegrane finały	4	Korea Południowa i Szwecja	4	Szwecja	3	Korea Południowa
Medale	12	Rosja	6	Rosja	6	Korea Południowa , Norwegia i Rosja
Kolejne gry z co najmniej jednym złotym medalem	3	Dania (1996-2004)	2	ZSRR (1988-1992) Francja (2008-2012)	3	Dania (1996-2004)
Kolejne gry z co najmniej jednym medalem	4	Korea Południowa (1984-1996)	4	Rumunia (1972-1984)	4	Korea Południowa (1984-1996)
Kolejne finały	4	Korea Południowa (1984-1996)	3	Szwecja (1992-2000) Francja (2008-2016)	4	Korea Południowa (1984-1996)

Najlepsi strzelcy według edycji

Najlepsi strzelcy

Rok	Figlarny	Naród	Cele	Gracz	Naród	Cele
1972	Bez konkurencji			Gheorghe Gruia	Rumunia	37
1976	Terumi kurata	Japonia	27	tefan Birtalan Bent Larsen	Rumunia Dania	32
1980	Biserka Višnjić	Jugosławia	33	Jerzy Klempel	Polska	44
1984	Jasna Merdan-Kolar	Jugosławia	48	Björn Jilsén	Szwecja	50
1988	Słońce Xiulan	Chiny	36	Kang Jae-won	Korea Południowa	49
1992	Natalia Morskowa	Zjednoczony zespół	41	Talant Douczebaszejew	Zjednoczony zespół	47
1996	Lim O-kyeong	Korea Południowa	41	Patrik Ćavar	Chorwacja	43
2000	Kjersti Grini	Norwegia	61	Stefan Lövgren	Szwecja	51
2004	Bojana Radulovics	Węgry	54	Yoon Kyung-shin	Korea Południowa	58
2008	Ramona Maier	Rumunia	56	Juanin García	Hiszpania	49
2012	Katarina Bulatović	Czarnogóra	53	Niclas Ekberg	Szwecja	50
2016	Nora Mørk	Norwegia	62	Karol Bielecki	Polska	55

Uwagi i referencje

1. Dwanaście występów dla 7 zawodników i halowych po pierwszym występie w męskiej piłce ręcznej na Igrzyskach Olimpijskich w 1936 roku, w którym zagrało 11 zawodników i na świeżym powietrzu.
2. „  Piłka ręczna i igrzyska olimpijskie – medale 1936-2008  ” [PDF] , na oficjalnej stronie internetowej IHF , Międzynarodowej Federacji Piłki Ręcznej (dostęp 7 listopada 2019 r. ) , s.  54
3. "  Koniec wyścigu ringowego ...  " , na handzone.net ,24 sierpnia 2004(dostęp 11 czerwca 2019 )
4. „  Piłka ręczna: Blues trafiony klątwą olimpijską  ” , L'Express ,8 sierpnia 2012(dostęp 17 sierpnia 2020 )
5. "  JO: Kto atakuje podwójnego francuskiego mistrza olimpijskiego?  » , Na handzone.net ,6 sierpnia 2016(dostęp 20 sierpnia 2020 )
6. "  WIDEO. Olimpiada 2016 / piłka ręczna: „Eksperci” zakwalifikowali się do finału, w drodze po trzeci z rzędu tytuł olimpijski  ” , na francetvinfo.fr ,19 sierpnia 2016(dostęp 20 sierpnia 2020 )
7. (w) "  Rio 2016 Special Edition  : Medale stole  " , Świat Handball Magazine , International Handball Federation , n O  3 (2016)1 st sierpień 2016, s.  54 ( czytaj online , konsultacja 20 sierpnia 2020 r. )
8. (De) "  Ranking drużyn w męskim turnieju Igrzysk Olimpijskich od 1936  " , na bundesligainfo.de (dostęp 19 lutego 2015 )
9. (de) „  Ranking drużyn w turnieju kobiet Igrzysk Olimpijskich od 1936  ” , na bundesligainfo.de (dostęp 19 lutego 2015 )
10. (w) „  Piłka ręczna / Igrzyska Olimpijskie – mężczyźni – indywidualna tabela medalowa  ” na stronie allcompetitions.com (dostęp 19 października 2015 r. )
11. (w) „  Piłka ręczna / Igrzyska Olimpijskie – Kobiety – Indywidualna tabela medalowa  ” na allcompetitions.com (dostęp 22 stycznia 2019 r. )
12. (w) „  flagi posiadaczy  ” na allcompetitions.com (dostęp 3 lutego 2021 )
13. (w) "  Rio 2016 specjalnym wydaniu  : IGRZYSKACH strzelcy  " , Światowa ręczna U , Międzynarodowy Związek ręczna , N O  3 (2016),1 st sierpień 2016, s.  55 ( czytaj online , konsultacja 20.08.2020 )

Powiązane artykuły

• Mistrzostwa Świata w Piłce Ręcznej Mężczyzn
• Mistrzostwa Świata w Piłce Ręcznej Kobiet