Toto Koopman

Toto Koopman Biografia
Narodziny 28 października 1908
Salatiga
Śmierć 27 sierpnia 1991(w 82)
Wielki Londyn
Przezwisko Toto
Narodowość holenderski
Zajęcia Modelka , oporna, aktorka
Inne informacje
Miejsce zatrzymania Ravensbrück

Catharina Toto Koopman , urodzona wPaździernik 1908w Salatiga ( wyspa Jawa ) i zmarł wSierpień 1991w Londynie to modelka pochodzenia holenderskiego i indonezyjskiego , członek stowarzyszenia Cafe z lat 30. , oporu podczas II wojny światowej, a następnie właściciel galerii w Londynie od lat pięćdziesiątych .

Biografia

Urodzona przez holenderskiego ojca , oficera kawalerii, pół Holendra i pół indonezyjskiej matki , Catharina (znana jako „Toto”) Koopman była pierwszą Métis, która zrobiła karierę jako modelka, kiedy osiedliła się w Paryżu , gdzie pracowała dla Coco Chanel następnie Marcel Rochas , Mainbocher i Madeleine Vionnet . Jej zdjęcia pojawiają się regularnie w Vogue Paris , a jej portrety są podpisane przez Edwarda Steichena i George'a Hoyningen-Huene . Jego biseksualne sprawy, z Tallulah Bankhead , Randolphem Churchillem i Lordem Beaverbrookiem , trafiły na pierwsze strony gazet.

Podczas II wojny światowej wstąpiła jako szpieg do włoskiego ruchu oporu i została aresztowana. Była następnie wywieziony do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück .

Po wyzwoleniu Toto Koopman spotyka się z właścicielką niemieckiej galerii Ericą Brausen (1908-1992), która będzie jego towarzyszką aż do jej śmierci.

Obie kobiety otworzyły Hanover Gallery w Londynie w 1947 r. , Gdzie ujawniły publiczności między innymi prace Francisa Bacona . Mieszkają głównie między Londynem, Paryżem a posiadłością, którą nabyli w 1959 roku na małej wyspie Panarea , w północno-wschodniej części Sycylii . Ich przyjaciele nazywają się Michel Leiris , Raymond Queneau lub André Pieyre de Mandiargues . Galeria została zamknięta w 1973 roku.

Uwagi i odniesienia

  1. Prezentacja pracy Jean-Noëla Liauta , strona wydań Roberta Laffonta .
  2. „Toto Koopman, Model Spy” , witryna New York Times , 2013.
  3. Nekrolog: Erica Brausen , The Independent , 30 grudnia 1992.

Bibliografia

Linki zewnętrzne