Tom Green to inżynier w aerodynamice samochodowych i kierowcy Amerykanina , posiadacz rekordu prędkości na ziemi w 1964 roku, po przekroczeniu 668 km / h.
Pełnił funkcję głównego inżyniera odpowiedzialnego za firmę produkującą klucze dynamometryczne, kiedy spotkał Walta Arfonsa (in) pod koniec 1962 roku na targach w Gary (Indiana) (co ciekawe, był właścicielem nazwy „produkcja zmotoryzowana”). Wraz z nim wymyślił i poprowadził Wingfoot Express (in) , eksperymentalny samochód z silnikiem turboodrzutowym stworzony specjalnie do bicia światowego rekordu prędkości na lądzie, zatwierdzony przez FIA . Jego doświadczenie w sportach motorowych ograniczało się wówczas do roku wyścigów samochodów seryjnych w Nowym Meksyku w 1952 roku. Maszyna miała koła z aluminiowymi felgami o małej średnicy, tak blisko siebie, jak to możliwe z przodu (Greenowi spodobało się nawet jedno przednie koło, ale FIA miała wówczas bezkompromisowe przepisy dotyczące tylko pojazdów czterokołowych), a napęd zapewniał silnik Westinghouse J46 . Obaj mężczyźni przedstawili Goodyearowi swój projekt finansowania , konkurując z projektem Craiga Breedlove'a o powierzchni czołowej i większej wadze, a ponadto o znacznie wyższym koszcie. Silnik Wingfoot Express wytworzył 7000 funtów ciągu w porównaniu z 4400 funtami w General Electric J47 zamontowanym w powojennych Boeingach B-47 Stratojets oferowanych przez Breedlove. Tym samym Goodyear przystał na ich prośbę. Walt zbudował podwozie i zamontował silnik, podczas gdy Tom zajmował się zabudową i całym tyłem, tysiące godzin pracy.
Walt (zmarł 4 czerwca 201396 lat, mówi Poppy ) był starszym przyrodnim bratem (10 lat) Arfonsa , który był jego partnerem, a następnie zawodnikiem w świecie wyścigów samochodowych. Oboje ćwiczyli swoje zdolności mechaniczne od najmłodszych lat w młynie ojca w Akron ( Ohio ). Swojego pierwszego Zielonego Potwora zbudowali w 1952 roku, z powodu wspólnej fascynacji dragsterami. Ich pierwszy eksperyment trójkołowy dotyczył sześciocylindrowego silnika Oldsmobile . Jego makabryczna zielona farba przeznaczona do traktorów sprawiła , że spiker pierwszego wyścigu zaprezentował go jako Le Monstre Vert , a przydomek ten utrwali się zgodnie z tradycją.
W 1952 roku jego sześciokołowa 12-cylindrowa wersja z silnikiem Allissona osiągała już 231,75 km / h . W ciągu 1950 roku weszli razem kilkanaście wersje ich tworzeniu zasilany przez silniki tłokowe o Allison V-1710 typu (potem obfitych i niedrogich), Ranger lub Rolls-Royce w imprezach, często stoi jeden do drugiego. „Inna. Walt aktywnie rozwijał rozwój spadochronów zintegrowanych na pokładzie w 1959 roku. Ich ścieżki ponownie skrzyżowały się w Bonneville Salt Flats w 1960 roku z Anteater , pojazdem zainspirowanym przez Railton Mobil Special do Johna Cobba, napędzanym silnikiem samolotu Allison V-1710. pchany do 504,98 km / h przed wypaleniem sprzęgła. Walt przedstawił pierwszego odrzutowego dragstera6 sierpnia 1960w miejscach publicznych (bez hamowania bezwładnościowego, w przeciwieństwie do silników tłokowych). Z tego typu maszyną był pierwszym, któremu przypisano kremację samochodu na pokazie w Indianapolis Raceway Park , po wyścigu Indy 500 .
U progu lat sześćdziesiątych rywalizacja obu braci nasiliła się, ostatecznie „rozstrzygnięta” przez przerwanie trzeciego mówcy, którym był Craig Breedlove. To wywołało działania wojenne, których pierwszy rekord został pobity w 1963 roku na Spirit of America . Tom Green i Walt Arfons odpowiedzieli pomyślnie jedenaście miesięcy później (Walt nie mógł sam kierować pojazdem zgodnie z pierwotnym planem, z powodu zawału serca zaledwie miesiąc przed jego rekordową próbą, następnie poważnego urazu jednej ręki, a następnie sześć razy rekord zmienił właściciela , teraz między najmłodszym z Arftons i Breedlove, ten ostatni ma ostatnie słowo15 listopada 1965z Spirit of America - Sonic 1 , kończąc dwa lata intensywnej rywalizacji trzech producentów, przed pięcioletnią przerwą w wyścigu o rekord.
W 1965 r. Bobby Tatroe zastąpił Greena za kierownicą nowej wersji Wingfoot Express 2 wykorzystującej system 10 silników rakietowych na paliwo stałe typu JATO (zespół składał się wówczas z kilkunastu osób). Przyspieszenie i moc szczytowa były ogromne, ale wysiłku wymaganego od maszyny nie można było wytrzymać. Jednak po kilku miesiącach maszyna osiągnęła nieoficjalną prędkość 973,65 km / h z Tatroe.
W 1967 roku Chrysler poprosił Walta Arfonsa o przerobienie seryjnych samochodów Dodge i Plymouth na odrzutowe dragstery.
Andy Green, obecny rekordzista, jest imiennikiem Toma, który wrócił do swojej starej pracy, a następnie został jednym z wiceprezesów swojej grupy.
Ponad kilometr: