Titta Ruffo
Titta RuffoRuffo Cafiero Titta
| Narodziny |
9 czerwca 1877 Piza ( Toskania ) |
|---|---|
| Śmierć |
5 lipca 1953(w 76) Florencja (Toskania) |
| Podstawowa działalność |
Śpiewaczka operowa barytonu |
| Lata działalności | 1898 - 1934 |
Titta Ruffo (prawdziwe nazwisko Ruffo Cafiero (imię) Titta) to włoski baryton urodzony w Pizie na9 czerwca 1877i zmarł we Florencji dnia5 lipca 1953.
Biografia
Titta Ruffo studiowała w Rzymie u Persichiniego, a następnie w Mediolanie u Casiniego, ale w zasadzie była samoukiem. Zaczęło się w Rzymie w 1898 roku , potem pojawiło się w Santiago ( 1900 ) i Buenos Aires ( 1902 ).
Debiutował w Royal Opera House w Londynie w 1903 r. Oraz w Teatro alla Scala w Mediolanie w 1904 r. , Następnie w Sankt Petersburgu i Paryżu w 1905 r. , Lizbonie i Monte-Carlo w 1907 r. , Nowym Jorku i Chicago w 1912 r . Śpiewał regularnie w Metropolitan Opera od 1922 do 1929 roku .
Odszedł w 1934 roku , po publicznie sprzeciwia się faszystowski reżim z Benito Mussolinim , osiadł we Francji , gdzie nauczał, zwłaszcza w Mado Robin , następnie po wojnie powrócił do Włoch.
Niezrównany aktor i piosenkarz z wyjątkowo potężnym głosem i genialnym wysokim rejestrem, nad którym nadużywał od 35 roku życia, a pod koniec swojej kariery czasami był kwestionowany za efekty siły. Uważany jest jednak za „jednego z najwybitniejszych w swoim pokoleniu” .
Do jego wielkich ról zaliczamy zwłaszcza Figara , Rigoletta , Barnabę , Scarpię , Hamleta .
Publikował swoje wspomnienia La Mia parabolę w 1937 roku .
Należy wspomnieć o istnieniu Międzynarodowego Stowarzyszenia Śpiewu Lirycznego TITTA RUFFO, utworzonego w Marsylii w 1996 roku przez akademickiego i lirycznego piosenkarza Jean-Pierre'a Mouchona, którego celem jest uczczenie pamięci wielkiego włoskiego barytonu. witryna http://titta-ruffo-international.jimdo.com/
Bibliografia
| Plik audio | |
| „ Sì, pel ciel marmoreo giuro!” " | |
|
Duet Otello przez Verdiego ( 1887 ) przez Enrico Caruso (Otello) i titta Ruffo (Jago). |
|
| Trudności w korzystaniu z tych mediów? | |
|---|---|
- Titta Ruffo, La mia parabola , pierwsze wydanie 1937, nowe wydanie opatrzone adnotacjami i zilustrowane przez syna barytonu D r Ruffo Titta, Staderini Editore, Rzym 1977, 445 s.
- Andres Farkas (red.), Titta Ruffo An Anthology , Greenwood Press, Wesport, Connecticut, 1984, 289 str.
- Ruffo Titta Jr., „ Titta Ruffo in privato ” w The Record Collector , vol. 35, n kość 3-4, marzec-Kwiecień 1990, s. 84-90.
- Jean-Pierre Mouchon , The Recordings of baryton Titta Ruffo. Przewodnik analityczny . Wstęp Titta Ruffo Jr., Akademia Regionalna śpiewu operowego, Marseille, Francja, 1 st edition, 1990,163 s., Ryc., 2 e i 3 e wydanie, 1991, 523 i 538 p.
- Jean-Pierre Mouchon, Nagrania Titty Ruffo (1905-1933). Rzut oka na głosie baryton i artyzmu , w rekordzie Collector , tom 37, n o 1, styczeń, luty,Marzec 1992.
- Tom Kaufman i Jean-Pierre Mouchon, „Reprezentacje Titty Ruffo w Rosji (1905-1907)” w studium numer 16-17 lipca -grudzień 2001 (Międzynarodowe Stowarzyszenie Śpiewu Lirycznego TITTA RUFFO. Strona: titta-ruffo-international.jimdo.com).
- Jean-Pierre Mouchon: Analiza dwóch nagraniach „Arioso” Hamleta (A. Thomas): Maurice Renaud i Titta Ruffo (Badanie n o 19, lipiec-August-Wrzesień 2002, Międzynarodowe Stowarzyszenie Śpiewu Lirycznego TITTA RUFFO).
Uwagi i odniesienia
- Zawiadomienie o Larousse de la musique
- Nagrano 8 stycznia 1914 w Nowym Jorku dla Victor Records (Matrix C-14272). To jedyne nagranie z udziałem Enrico Caruso i Titty Ruffo, które przetrwało.
- Katalog BNF
Linki zewnętrzne
- Dokumentacja urzędowa :
- Zasoby związane z muzyką :
- Zasoby związane z programem :
- Zasoby badawcze :
- Uwagi w słownikach ogólnych lub encyklopediach : Encyklopedia italiana • Encyklopedia De Agostini • Encyklopedia Treccani • Gran Enciclopèdia Catalana