| Narodziny |
8 maja 1887 Carakas |
|---|---|
| Śmierć |
18 marca 1974(w wieku 86 lat) Caracas |
| Narodowość | wenezuelski |
| Czynność | Malarz |
| Trening |
Académie Julian Académie de la Grande-Chaumière |
| Tata | José Antonio Salas ( d ) |
Tito Salas jest wenezuelski malarz, urodzony w Caracas na8 maja 1887 i zmarł w tym samym mieście dnia 18 marca 1974.
Naprawdę nazywał się Antonio Salas Diaz. Jego ojciec José Antonio Salas był jednym z pierwszych handlarzy, którzy stworzyli browar w Wenezueli. Zaczął malować na Akademii Sztuk Pięknych w Caracas u profesora Emilio Mauri, zdobywając nagrody malarskie w 1901 i 1902 roku.
W wieku 17 lat otrzymał nagrodę na corocznym konkursie Akademii i tym samym zdobył stypendium, które pozwoliło mu wyjechać do Paryża w 1905 roku, aby zapisać się do Académie Julian , gdzie nauczycielami byli Jean-Paul Laurens i Lucien Simon .
Będąc uczniem Luciena Simona, uległ wówczas wpływowi raczej mrocznego i chorobliwego obrazu Czarnego Pasma z wieloma postaciami. W 1906 roku został przyjęty do Salonu Artystów Francuskich i otrzymał Wyróżnienie Honorowe. W 1907 r. Otrzymał trzeci złoty medal na Salonie artystów francuskich za swoją pracę Le San Genaro , namalowaną w tym roku we Włoszech.
W latach 1907–1908 wyjechał do Hiszpanii, gdzie namalował szereg prac opartych na obserwacji scen i zwyczajów. W 1908 roku zdobył złoty medal na Wystawie Powszechnej w Brukseli .
W stulecie niepodległości, pisał Arturo Uslar Pietri, wraca do Wenezueli (w 1911 r.), Która nosi swój słynny tryptyk Bolivariano , obszerną kompozycję, w której podsumowuje twórczość Simóna Bolívara w trzech najważniejszych wydarzeniach: Lekcja Andrésa Bello , Przysięga Rzymu i samotna śmierć w Santa Marta . Jego dojrzałe lata poświęcone są ilustrowaniu życia Simóna Bolívara na dużych płótnach znajdujących się w Panteonie Narodowym. Tryptyk Simona Bolivara znajduje się obecnie w Pałacu Federalnym.
Salas jest również znany ze swojej pracy historyka boliwijskiego malarstwa ściennego, epickiego obrazu ilustrującego kilka pomników w Caracas, miejscu narodzin „Wyzwoliciela” i Panteonu Narodowego.
Mieszkał w pięknym domu w stylu kolonialnym zwanym El Toboso, położonym w Petare, pomiędzy rzeką a mostem Guaire Baloa. Ponadto, czerpał z tradycji, zwyczajów i uczuć religijnych Wenezueli w pracach, które wykonywał dla swojej rodziny i przyjaciół, a także dla kościoła parafialnego w wiosce, w której zdecydował się zamieszkać ze swoimi bliskimi. W 1970 roku, na krótko przed śmiercią namalował w prezydenckiej rezydencji „La Casona” w Caracas, seria prac przedstawiających prezydentów Wenezueli, który stał na czele kraju w XIX th wieku . On umarł na18 marca 1974.