Tinfouchy

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym armii francuskiej i Algierii .

Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .

Tinfouchy
Administracja
Kraj Algieria
Wilaja Wilaya z Tindouf
Gmina Oum el Assel
Status Silny
Geografia
Informacje kontaktowe 28°51′33,9″ północ, 5°51′20,19″ zachód
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Algieria
Zobacz na mapie administracyjnej Algierii Lokalizator miasta 14.svg Tinfouchy
Geolokalizacja na mapie: Algieria
Zobacz na mapie topograficznej Algierii Lokalizator miasta 14.svg Tinfouchy

Tinfouchy (czasami pisane Timfouchy) to miejscowość położona w pustynnym regionie Saoura , na zachód od Sahary Algierskiej , około 270  km na północny wschód od Tindouf i 70  km od granicy z Marokiem, na terytorium gminy Oum el Assel .

Podczas obecności francuskiej armii zbudowali fort tam, aby chronić powiązania między Tabelbala i Tindouf przed najazdami nomadów dysydenckich pochodzących z Maroka. Nosi nazwę Fort Fouchet, od nazwiska pułkownika Foucheta zabitego 28 listopada 1947 w pobliżu Colomb-Béchar w katastrofie samolotu generała Leclerca .

W 1957 roku karna kompania z Afryki Północnej przeniosła się do Tinfouchy, z silnego MacMahona 29° 45'31,25 "N,1°37'17,77"E . Chodzi o więzienie wojskowe, które w czasie wojny w Algierii służyło do przetrzymywania żołnierzy, głównie spraw dyscyplinarnych i żołnierzy odmowy .

W 1957 roku tajny kurier żołnierzy osadzonych w kolonii karnej ostrzegał, dzięki francuskim Secours populaire , o skandalicznych warunkach bytowych w sekcji specjalnej. W Senacie ,27 maja 1959, komunista Raymond Guyot wyjaśnia ministrowi sił zbrojnych, że żołnierze ukarani, ale nie skazani, są przydzielani do jednostki w południowej Algierii, której „reżim dyscyplinarny, żywieniowy i medyczny byłby niedopuszczalny. Zwraca się o ewentualne sankcje i domaga się, aby dwie komisje prowadziły dochodzenie na miejscu, co doprowadzi do poprawy warunków przetrzymywania. W Senacie ,2 lipca 1959, komunista Louis Namy przywołuje żołnierzy opornych na wojnę algierską przetrzymywanych w Tinfouchy: „To nazwa więzienia wojskowego, które zastępuje„  Biribi  ”. [...] To więzienie bez krat, gdzie szaleje chór, który bije, karze i poniża młodzieńców, gdzie bal i grobowiec stanowią regularne kary. "

Po porozumieniu z Evian więzienie zostało przeniesione do Fort d'Aiton w Sabaudii . Skazani są tam przenoszeni wwrzesień 1962 i nadal cierpieć z powodu złego traktowania.

Po konflikcie algiersko-marokańskim z 1963 r., zwanym Wojną Piasków , w którym armia marokańska niebezpiecznie zbliżała się do fortu, armia algierska zbudowała tam wiele obiektów, w tym w szczególności lotnisko.

Powiązane artykuły

Uwagi i referencje

  1. „  Otwarte drzwi do piekła specjalnych sekcjach ...  ”, La Défense, miesięczne gazeta z Secours Populaire Français , n o  415,maj 1959
  2. "  Timfouchi nie jest mirażem  ," Defence , n o  416,Czerwiec 1959, s.  4-5
  3. Massou-Fontenel, Nathalie. , Tinfouchy, Algieria 1958-1960: Lucien Fontenel, Francuz torturowany przez Francuzów , Paryż, Harmattan,2011, 97  s. ( ISBN  978-2-296-55326-2 i 2296553265 , OCLC  745332546 , czytaj online )
  4. Claude Despretz, „  Torture Guerre d'Algérie. Świadectwo. Claude Despretz, „żołnierz odrzucenia wojny”, przywołuje cierpienia Luciena Fontenela, który również sprzeciwił się konfliktowi  ”, Ludzkość ,17 listopada 2000 r.( przeczytaj online )
  5. "  Świadectwo Jeana Clavela  " , na ephmga.com ,18 grudnia 2010(dostęp 22 listopada 2018 )
  6. "  Senat, sesja 27 maja 1959  ", Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej ,28 maja 1959, s.  136 ( czytaj online )
  7. "  Timfouchi pierwsze wyniki  " La Défense , N O  420,Październik 1959, s.  3
  8. Louis Namy "  Amnestia, przyjęcie ustawy  ", Dziennik Urzędowy Republiki Francuskiej , n O  21 S,3 lipca 1959, s.  397 ( przeczytaj online )
  9. Arsène Altmeyer i Jean-Marc Villermet, byłem dyscyplinarny w Fort d'Aiton , Piwo, Editions Cabedita,5 kwietnia 2019, 224  s. ( ISBN  978-2-88295-842-6 i 2-88295-842-0 , OCLC  1107824453 )
  10. André Ruff, Gérard Simonnet i Michel Tachon , Skazani z armii francuskiej (Fort Aiton, cila itp.) , Paryż, François Maspero, coll.  "Teczka partyzanckie",grudzień 1971, 96  pkt.

Bibliografia