Timur Shah احمد شاه دراني | |
Tytuł | |
---|---|
Cesarz Afganistanu | |
1772 - 18 maja 1793 | |
Premier | Cesarz miał wielu Wielkich Visirów |
Poprzednik | Ahmad Shah |
Następca | Zaman Shah |
Biografia | |
Pełny tytuł |
Król Afganistanu Shah of Khorasan King of Pendżab King of Sind King of Mashad King of Kaszmir |
Dynastia | Durrani |
Imię urodzenia | Timur Shah Durrani |
Data urodzenia | 1748 |
Miejsce urodzenia | Kandahar ( Afganistan ) |
Data śmierci | 18 maja 1793 (w wieku 45 lat) |
Miejsce śmierci | Kabul, Afganistan) |
Tata | Ahmad Shah Durrani |
Dzieci | Zaman Shah i wiele innych dzieci |
Dziedzic | Zaman Shah |
Timour Shah Durrani ( Dur-i-Durran = " perła z pereł ") urodzony w 1748 r. W Kandaharze i zmarł dnia18 maja 1793w Kabulu jest drugim królem z Afganistanu od 1772 do 1793 roku . Następuje po swoim ojcu Ahmadzie Shâh Durrani . Jest także emirem Chorasanu , królem Pendżabu , królem Sindh , królem Meszhedu i królem Kaszmiru .
Panowanie Timura Szacha rozpoczęło się w 1772 roku i trwało 21 lat. Młody Timour w wieku 24 lat jest już administratorem i zatwierdzonym dowódcą. Rzeczywiście podczas panowania jego ojca, Ahmad Shah , Timour Shah jest gubernatorem Lahore , Multan i Herat ale również wicekról z Pendżabu i Kaszmiru . W przeciwieństwie do swojego ojca, Timour Shah nigdy nie lubił przepychu i podbojów militarnych, priorytetem młodego władcy jest powstrzymanie swojego imperium w ograniczonym czasie, który już teraz okazuje się niezwykle złożony.
Timur Shah wstępuje na tron w klimacie zamieszania i zakulisowych wojen wpływów. Nie pozostawiwszy żadnych instrukcji ani protokołu co do jego następstwa, Ahmad Shah , pierwszy padisza, skomplikował sukcesję na tronie afgańskim. Dla ówczesnych przywódców nie było tajemnicą, że Timur Szach wolał ojca. Młody Timour Shah wykazał się zdolnościami menadżera i dobrego przywódcy wojskowego, rządząc najtrudniejszymi prowincjami (z wyjątkiem Heratu ). Zapewnił także Wiceprzewodniczącego regencji z Pendżabu , terenu imperium bardzo trudnym do orzekania z powodu wewnętrznych niesnasek i nieustannych ataków od Sikhów . Pomimo niezaprzeczalnego faktu, że Timour Shah miał preferencje i zaufanie swojego ojca, wodzowie plemienni, w szczególności wodzowie Ghilzai (tradycyjni przeciwnicy Durrani ), nie chcą, aby Timour Shah zastąpił swojego ojca, najprawdopodobniej z powodu z jednej strony młody Timour nie miał charyzmy swojego ojca, az drugiej strony był bardzo niezależny, co nie odpowiada wodzom plemiennym, którzy wolą łatwą do opanowania padiszę.
W ten sposób wezyr od Ahmada Shaha , Shah Wali Khan Bomezai przekonuje syna-in-law i młodszym bratem Timour Shah, Prince Sulayman Khana do tronu w 1773 roku tak daleko od stolicy, Timour Shah, dowiaduje się wiadomość o intronizacji bratem Sulayman Khan jako padyszacha z Kandaharu , wówczas stolicy Imperium. Ten niedopuszczalny fakt popycha go do marszu na stolicę, jest wspierany przez wszystkie klany plemienia Durrani. Miasto sprzeciwia się silnemu oporze na rozkaz Shah Wali Khana Bomezai w celu ochrony Sulaymana Khana, ale ostatecznie nie udaje mu się zainstalować marionetkowej padishah u władzy .
Shah Wali Khan Bomezai na próżno stara się, aby Timour Shah wybaczył mu wybaczenie, ale ten ostatni chce dać przykład i nakazuje swojej cesarskiej gwardii ściąć mu głowę, podczas gdy on prosi o audiencję. Ta kara skutkuje uspokojeniem wszystkich prób zamachu stanu na krótki czas, ale wzbudza nienawiść plemion Ghilzai , do których należał Shah Wali Khan Bomezai. Młody Timur wkracza do miasta Kandahar i zostaje koronowany na padiszę imperium afgańskiego.
Pod rządami Timoura Szacha w Afganistanie panowała względna stabilność, ale nadal nękały go wewnętrzne spory, zwłaszcza wśród rodzin Pasztunów , grupy etnicznej, z której pochodziła rodzina królewska. Dwie gałęzie Pasztunów walczą o władzę od czasu powstania kraju: są to plemiona Ghilzai i Durrani .
Timour Shah czuje się ciasno w swojej stolicy, Kandaharze, gdzie jest nieustannie atakowany przez niektórych członków jego dworu. Zmęczony działaniami sądu, który sprowokował bunt w 1774 roku i ogłosił niejakiego Abdula Khaliq Khan padishah , Timour Shah postanowił przenieść stolicę z Kandaharu do Kabulu w 1776 roku. Bunt dworu był spowodowany dwoma głównymi faktami: plemiennym wodzowie zamierzają wykorzystać śmierć Ahmada Szacha, aby rozszerzyć swoją i tak już znaczną władzę feudalną, którą Timour Shah zaczyna zmniejszać pod jego rządami, a ponieważ młody władca jest bardzo niezależny, odmawia podążania za przywódcami klanu. Aby zminimalizować ryzyko zamachu stanu i jego możliwego zabójstwa, Timour Shah wybiera Kabul na swoją stolicę. Z kilku powodów wybrał miasto Kabul. Przede wszystkim miasto jest bardzo popularne wśród kilku władców, którzy uczynili je swoją stolicą przed Timourem Szachem, takich jak cesarz Babur Szach , znany również jako król Kabulu . Ponadto miasto jest cenione za świeżość, z dala od przytłaczającego upału Kandaharu. Ponadto miasto jest zamożne i jest centrum sztuki, kultury i nauki królestwa. Jego wielokulturowość pozwala umniejszyć rolę żądnych władzy Pasztunów .
Timur Shah zostaje ostatecznie zamordowany, prawdopodobnie przez zatrucie 20 maja 1793. W każdym razie jego śmierć pozostaje podejrzana i nigdy nie zostanie wyjaśniona. Poradził sobie bardzo dobrze, jak wszyscy doświadczeni wojownicy, więc jego nagła śmierć pozostawia pytania. Jego grób w Kabulu pozostaje niedokończony.
Cesarz Timour ostatecznie popełnił ten sam błąd, co jego ojciec, nie wyznaczając wyraźnie swojego następcy i nie wprowadzając protokołu sukcesji. Niemniej jednak sugeruje, że jego ulubieńcem jest jego syn Zaman Shah, który również został podniesiony do rangi gubernatora Kabulu, wówczas najbardziej prestiżowej funkcji po funkcji głowy państwa.
Nagła śmierć Timur Shah i braku jasno wyznaczonego następcy tronu pogrąża Afganistan w głębokiej niestabilności, która trwała dwa wieki, a brytyjska będzie działać ze szkodą dla Afgańczyków całym XIX -tego wieku.
Inayat-i-Ilahi Padshah-i-Adl Gustar Khusrawi „Alam Panah Mazhar-i-Lutfu'llah Zill-i-Haq Timour Shâh Bahadur, Dur-i-Durran, Padishah-é Afghanéstan