Księżniczka |
---|
Narodziny |
17 kwietnia 1815 Weilbourg |
---|---|
Śmierć |
8 grudnia 1871(w wieku 56 lat) Praga |
Rodzina | Dom Nassau |
Tata | Wilhelm z Nassau |
Matka | Louise of Saxe-Hildburghausen |
Rodzeństwo |
Hélène de Nassau Nicolas de Nassau Adolphe de Luxembourg Marie de Nassau Sophie de Nassau Maurice de Nassau |
Małżonka | Pierre Georgievitch z Oldenburga (od1837) |
Dzieci |
Alexander of Oldenburg Nicholas of Oldenburg ( d ) Marie Friederike Cäcilie of Oldenburg ( d ) Georg Friedrich Alexander von Holstein-Gottorp, Herzog von Oldenburg ( d ) Thérèse Petrovna of Oldenburg Alexandra Petrovna of Oldenburg Constantin Petrovich of Oldenburg ( en ) Ekaterina Petrovna z Oldenburga ( d ) |
Teresa z Nassau-Weilbourg (w języku niemieckim : Therese von Nassau-Weilburg ), księżniczka Nassau-Weilburg, urodziła się wówczas przez jej małżeństwo, księżna Oldenburga17 kwietnia 1815w Weilbourg , w Księstwie Nassau , i zmarł dnia8 grudnia 1871w Pradze , w Cesarstwie Austriackim . Córka księcia Wilhelma z Nassau wyszła za mąż za niemiecko-rosyjskiego księcia Pierre'a Georgievitcha z Oldenburga .
Księżniczka Teresa jest córką księcia Wilhelma z Nassau (1792-1839) i jego żony księżnej Luizy z Saxe-Hildburghausen (1794-1825).
Plik 23 kwietnia 1837poślubiła w Biebrichu księcia Piotra z Oldenburga (1812-1881), syna księcia Jerzego z Oldenburga (1784-1812) i wielkiej księżnej Katarzyny Pawłowna Rosji (1788-1819).
Z małżeństwa Teresy i Piotra urodziło się ośmioro dzieci:
Urodzona w 1815 roku księżniczka Teresa jest najstarszą córką księcia Wilhelma z Nassau i jego pierwszej żony Ludwiki von Saxe-Hildburghausen . Osierocona w wieku dziesięciu lat została wychowana przez ojca i macochę, księżniczkę Paulinę z Wirtembergii, która była tylko o pięć lat starsza od niej. Otrzymała dobre wykształcenie, studiowała malarstwo i rzeźbę.
Dorastając, Teresa poświęciła się działalności charytatywnej. W Rosji stworzyła szkołę dla biednych dziewcząt (Instytut Księżnej Teresy-d'Oldenbourg) i opiekowała się schroniskami. W 1843 r. Odwiedziła szpital dziecięcy w Warszawie, gdzie spotkała się ze wspólnotą sióstr Miłosierdzia, co zrobiło na niej ogromne wrażenie. Po powrocie do Rosji założyła9 marca 1844„Wspólnota Sióstr Miłosierdzia”, która odgrywa ważną rolę w niesieniu pomocy potrzebującym.