Thierry vaubourgoin
Thierry vaubourgoin
Thierry Vaubourgoin jest francuski malarz , urodzony w Paryżu na8 lutego 1944. Po zamieszkaniu w Boisset (Cantal) osiadł w Hautefontaine (Oise).
Biografia
Thierry Vaubourgoin jest synem Marca Vaubourgoina i wnukiem Juliena Fernanda Vaubourgoina , obu kompozytorów.
Jego pierwsze rysunki zauważono w 1950 r., A pierwsza wystawa odbyła się w 1952 r. Jego łatwość szybko zwróciła uwagę mediów lat 50. Na pierwszych stronach gazet pojawiły się: „Mozart de la peinture” ( Dni Francji ); „10-letni cudowny malarz” ( południowy zachód ); „Dziecko, które maluje jak mężczyzna” ( Rodzina ). „Pamiętam, że dziennikarze„ The Times ” , wątpliwi, chcieli, żebym wykonał przed nimi obraz. Zrobili demonstrację, poświęcili mi dwie pełne strony ” - śmieje się dziś artysta. Trzystronicowy reportaż poświęcony mu jest pod tytułem "Cudowne dziecko 1955 r." W numerzeCzerwiec 1955magazynu Tout Savoir .
W 1960 roku Thierry Vaubourgoin był uczniem Maurice'a Brianchona w École nationale supérieure des beaux-arts w Paryżu . W 1967 roku za płótno Bunt ciemnych sił uzyskał przedostatnią (po 1968 zniesienie nagrody) pierwsze Grand Prix Rzymu w malarstwie, po zdobyciu drugiej nagrody już dwa lata wcześniej. Od tego czasu wystawiał w Europie i poza nią.
Od 1988 roku współpracował z rzeźbiarzem Louisem Lutzem, również Grand Prix de Rome, przy rehabilitacji Szkoły Sztuk Pięknych w Compiègne i był tam nauczycielem do 2011 roku.
W szarawych barwach jego malarstwo, pod wpływem surrealizmu i hiperrealizmu , z dystansem i humorem odzwierciedla ewolucję zachodniego społeczeństwa. W 2010 roku Thierry Vaubourgoin wyprodukował serię dwudziestu aktów.
Krytyczny odbiór
-
„Tak samo naukowy i zrozumiały z wyglądu, jak ten, który widzieliśmy od wieków w muzeach, a jednocześnie całkowicie zagmatwany. Poezja jest wszędzie w twórczości Vaubourgoina, jak w pracach Ingresa, Hieronima Boscha, Holbeina. […] Sprawia, że dobry obraz mówi rzeczy, których nigdy przed nim nie powiedzieli. Pod jego pędzlem największe kalambury, żarty o rapie, błotniste sztuczki stają się magiczne. Praca Vaubourgoina jest krzyżówką, która wyszła z laboratorium Baudelaire'a . " - Jean Dutourd .
-
„Poetycki i pełen humoru obrazowy wszechświat Thierry'ego pozwala zapomnieć o czasie, w którym kąpie się w nim kontemplując jego obrazy, o świecie, w którym poezja i humor nie są niestety czynnikami dominującymi. Tak bardzo zazdroszczę wyobraźni. „ - Michel Ciry
Książki ilustrowane
- Alain Rayé, Une table pour deux , książka kucharska zilustrowana obrazami Thierry'ego Vaubourgoina i fotografiami Bernarda Mandina, Éditions Metabole dla grupy CEP Euro Éditions, 1993.
Wystawy osobiste
- Jean-Claude Bellier Gallery, Paryż, 1974.
- Galerie Emmanuel David, 1977 ( Les Métabolles ), 1980 ( Les Mésalliances ).
- Galerie Alain Daune, Paryż, 1983 ( Les Travaux d'Hercule ), 1985 ( Przepisy kulinarne ), 1988 ( Les contes ).
- Coliseum, Nowy Jork , 1982.
- Hispanic Center, Paryż, 1990, 1996.
- Galeria Guigné, Paryż, 1992.
- Galerie Matignon 32, Paryż, 2000.
Wystawy zbiorowe
-
Ostatnie pięćdziesiąt Grand Prix de Rome , Musée Picasso d'Antibes , 1977.
-
Trzydziesty szósty Salon du Foyer des Arts , Salles Saint-Nicolas, Compiègne , Thierry Vaubourgoin gość honorowy,Październik 2013.
-
VIII Salon Malarzy - Michel Four , Werner Van Hoylandt, Roger Thalamy, Thierry Vaubourgoin , Boisset, 2015.
-
Podróże , National School of Fine Arts, Paryż,październik 2015 - styczeń 2016.
-
Sześćdziesiąty ósmy Salon Zimowy Aurillac , Les Écuries, Aurillac, Thierry Vaubourgoin i Jean-François Pillon (rzeźbiarz) goście honorowi,grudzień 2016 - styczeń 2017.
Zbiory publiczne
- National School of Fine Arts, Paris, dwa rysunki i cztery oleje na płótnie:
-
Regaty , 81x100cm, 1961.
-
Szachiści , 81x100cm, 1962.
-
Malowana figura , 81x65cm, 1967.
-
Bunt sił ciemności , 162 x 130 cm, 1967 r.
Bibliografia
-
Frantz Jacques, „Thierry Vaubourgoin”, Pikardia, encyklopedia Pikardii
-
Film France, szkoła sztuk pięknych w Compiègne
-
P. Parsis i E. Lerouge, Thierry Vaubourgoin , CAP Régions Éditions, 2011.
-
Jean Dutourd, Thierry Vaubourgoin , Editions Galerie Alain Daune, 1985.
-
Michel Ciry, Soyons des lookouts - Journal 1988-1989 , Buchet / Chastel, 1993, strona 74.
-
The Courrier Picard , „Thierry Vaubourgoin, gwiazda Salonu d'Automne”, 14 października 2013
-
Marie-Edwige Hébrard, „W oku i na wyciągnięcie ręki malarza Thierry Vaubourgoin jest ...”, La Montagne , 8 stycznia 2017
-
National School of Fine Arts, Thierry Vaubourgoin w kolekcjach
Załączniki
Bibliografia
-
Vaubourgoin , katalog wystawy, Galerie Jean-Claude Bellier, 1974.
- Jean Dutourd, Thierry Vaubourgoin , Éditions Galerie Alain Daune, 1985.
-
Jean-Pierre Delarge , Słownik współczesnych i współczesnych sztuk plastycznych , Gründ, 2001 ( online ).
- Pascale Parsis i Évelyne Lerouge, Thierry Vaubourgoin , CAP Régions Éditions, 2011 ( fragmenty [PDF] ).
Linki zewnętrzne