W matematyce, a bardziej szczegółowo w złożonym analizy twierdzenie Hurwitza łączy zer o sekwencji o holomorficznymi funkcji zbieżny wszystkich wyprasek z odpowiadającymi im ograniczenia. Twierdzenie nosi imię Adolfa Hurwitza .
Niech { f k } być sekwencja funkcji holomorficznymi na zestawie G otwarte i połączone zbieżny równomiernie kompaktowych podzbiorów G do holomorficznej funkcja f nie jest zerem na G . Jeśli f jest zerem na zamówienie m W Z 0 , a następnie dla wszystkich p> 0 dostatecznie małe i k ∈ N (która zależy od p) są wystarczająco duże, f k ma dokładnie m zer na dysku określonej przez | z - z 0 | <ρ, w tym krotność . Co więcej, te zera zbiegają się do z 0, gdy k → ∞.
To twierdzenie nie gwarantuje, że wynik jest również prawdziwy dla dowolnych dysków. Rzeczywiście, jeśli dysk zostanie wybrany w taki sposób, że zera f znajdują się na jego krawędzi , to twierdzenie nie ma zastosowania. Wyraźnym przykładem jest rozważenie jednostki dysku D i sekwencji zdefiniowanej przez
która zbiega się równomiernie do f ( z ) = z −1. Funkcja f ( z ) nie ma zera w D ; jednakże każde f n ma dokładnie jedno zero na dysku, odpowiadające rzeczywistej wartości 1− (1 / n ).
Twierdzenie Hurwitza jest używane w dowodzie konformalnego twierdzenia o zastosowaniu , a także ma następujące dwa następstwa jako bezpośrednie konsekwencje:
Niech K będzie funkcję analityczną na otwarte podzestawu płaszczyźnie zespolonej z zerowego rzędu m w Z 0 , i załóżmy, że { f n } jest sekwencją funkcji, które zbiega się równomiernie na zwartej podzbiorów do f . Niech ρ> 0 będzie takie, że f ( z ) ≠ 0 w 0 <| z - z 0 | ≤ ρ. Wybierz δ taki, że | f ( z ) | > δ dla z na okręgu | z - z 0 | = ρ. Ponieważ f k ( z ) zbiega się równomiernie na wybranym przez nas dysku, możemy znaleźć N takie, że | f k ( z ) | ≥ δ / 2 dla wszystkich k ≥ N i wszystkich z na okręgu, zapewniając, że iloraz f k ′ ( z ) / f k ( z ) jest dobrze zdefiniowany dla wszystkich z na okręgu | z - z 0 | = ρ. Dzięki twierdzeniu Morery mamy jednolitą zbieżność:
Oznaczmy przez N k liczbę zer w f k ( z ) na dysku i zastosuj zasadę argumentu, aby znaleźć
W powyższym kroku całka i granica mogą zostać zamienione dzięki jednorodnej zbieżności całki. Pokazaliśmy, że N k → m, gdy k → ∞. Ponieważ N k są liczbami całkowitymi, N k musi być równe m, aby k było wystarczająco duże.
Model: atrybucja PlanetMath
<img src="https://fr.wikipedia.org/wiki/Special:CentralAutoLogin/start?type=1x1" alt="" title="" width="1" height="1" style="border: none; position: absolute;">