Teodozjusz z jaskiń

Teodozjusz z jaskiń
Obraz poglądowy artykułu Teodozjusz z jaskiń
Rosyjska ikona XIX th  wieku Teodozjusza Kijowa.
Narodziny 1009
Wasilewo (niedaleko Kijowa, Ukraina)
Śmierć 1074  (65 lat)
Kijów
Narodowość Rosyjski
Kanonizacja 1108
Czczony przez Sobór
Przyjęcie 3 maja

Teodozjusz z jaskiń (zwany także Teodozjuszem z Kijowsko-Pieczerskiego lub Teodozjuszem z krypt lub Teodozjuszem Peczerskim ) urodzony w 1009 w Vassilievo (koło Kijowa , na dzisiejszej Ukrainie) i zmarły w 1074 w Kijowie , jest założycielem jaskiń klasztor w Kijowie; uważany jest za jednego z ojców monastycyzmu rosyjskiego. Kanonizowany od 1108 r. na prośbę księcia Światopełka Izjasławicza przez metropolitę kijowskiego Nicefora I st .

Biografia

Życie Teodozjusza znane jest z biografii spisanej przez mnicha Nestora około 1080 roku. Rodzice Teodozjusza są chrześcijanami. Jego ojciec jest zatrudniony w służbie księcia. Zamieszkają w Kursku . Jego ojciec zmarł, gdy miał 13 lat. Teodozjusz staje się bardzo pobożny. W wieku 23 lat wyjechał do Kijowa i spotkał świętego Teofora Antoniego, którego został uczniem. Pokazuje się, że jest dla niego człowiekiem bardzo rygorystycznym, nie wahającym się przed pracą ręczną, bardzo cnotliwym, ale wykazującym wielkie zdolności do rządzenia ludźmi.

W 1054 r. Teodozjusz został wyświęcony na  hieromnicha , aw 1057 r. został wybrany  higoumene (przełożonym klasztoru prawosławnego lub katolickiego). Jego sława przyciągnęła do klasztoru dużą liczbę mnichów (aż do stu pisze mnich Nestor) . Zbudował nowy kościół, który został zainaugurowany w 1062 r  .: w tym czasie powstał klasztor Grot (Ławra Peczerska) .

Teodozjusz poleca mnichowi Efremowi, który odbył pielgrzymkę do Miejsc Świętych i Konstantynopola , aby zapoznał się z funkcjonowaniem klasztorów bizantyjskich. Sprowadza kopię Typikonu z klasztoru Stoudion , napisanego przez patriarchę Aleksego Studytę dla założonego przez siebie klasztoru. Teodozjusz stosuje tę zasadę we własnym klasztorze. W tym jest założycielem cenobizmu w Rosji.

Po jego śmierci w 1074 r. grób św. Teodozjusza, igumena Ławry Jaskiniowej Kijowskiej i twórcy monastycyzmu cenobickiego w Rosji, stał się źródłem cudów.

Powiązane artykuły

Rosyjski Kościół Prawosławny

Uwagi i referencje

  1. Arrignon Jean-Pierre „Teodozjusz z jaskiń” w Historii świętych i świętości chrześcijańskiej , t. 6 1986 Hachette 288 s., s. 241-247
  2. Louis Léger Chronicle znany jako Nestor / przetłumaczony na tekst słowiańsko-rosyjski ze wstępem i krytycznym komentarzem autorstwa Louisa Légera , Paryż 1884, wyd. Leroux, 399 s. Dostępne na Gallica
  3. Louis Leger, we wstępie do kroniki Nestora, pisze stronę IX „przed 1094”, a JP Arrignon wskazuje stronę 243 „w kierunku 1080”.
  4. Arrignon, s. 241
  5. „  Krypta Teodozjana  ” (dostęp 22 września 2016 r . ) .
  6. Hieromonk: mnich, który na prośbę przełożonego przyjął święcenia kapłańskie w Kościołach prawosławnych i katolickich Wschodu
  7. „  Kazac  ” (dostęp 23 września 2016 ) .
  8. Nestor w swojej kronice, na stronie 135, tak opisuje swoje wyznaczenie: „Kiedy Barlaam udał się do Saint-Dimitri, bracia zasięgnęli rady, poszli do starego Antoine i powiedzieli mu: „Daj nam hegumenę”. „Kogo chcecie?” Odpowiedzieli: „Cokolwiek chcecie, Bóg i wy”. Rzekł im: „Kto z was jest większy niż Teodozjusz? Jest posłuszny, skromny, pokorny; niech będzie twoją hegumeną. „Bracia radowali się i kłaniali przed starcem i ustanowili Teodozjusza hegumeną nad dwudziestoma braćmi”.
  9. JP Arrignon, s.242
  10. Jean-Claude Polet, Europejskie dziedzictwo literackie: antologia w języku francuskim , tom 4, De Boeck Supérieur, 1993, 830 stron, s. 564-571
  11. JP Arrignon, s. 242
  12. Cenobit i cenobitizm to terminy mało dziś używane, odnoszą się do mnichów z początków Kościoła. Mnich cenobitski jest przeciwieństwem pustelnika: ten ostatni dąży do spokoju i samotności, podczas gdy mnisi cenobitowi spotykają się w jego wspólnocie, w klasztorze. „  Kultura ogólna  ” (dostęp 22 września 2016 ) .

Linki zewnętrzne