Teofilo Patini
Teofilo Patini
Autoportret Teofilo Patiniego.
| Narodziny |
5 maja 1840 Castel di Sangro |
|---|---|
| Śmierć |
16 listopada 1906(w 66) Neapolu |
| Narodowość | Włoski |
| Czynność | obraz |
| Trening | Akademia Sztuk Pięknych w Neapolu |
| Mistrz | Giuseppe Mancinelli , Giovanni Salomone, Biagio Molinari , Filippo Palizzi |
Teofilo Patini ( Castel di Sangro ,5 maja 1840- Neapol 16 listopada 1906Jest to włoski malarz czynny w XIX TH i na początku XX th wieku.
Biografia
Po studiach filozoficznych na Uniwersytecie w Neapolu Teofilo zapisał sięLipiec 1856na zajęciach malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Neapolu . Jego mistrzami byli Giuseppe Mancinelli , Giovanni Salomone i Biagio Molinari i wkrótce dołączyli do grona malarzy kierowanych przez Filippo Palizziego, którego był zagorzałym uczniem.
Teofilo odbył wyjazdy studyjne do Florencji (1868) i Rzymu (1870), po czym w 1873 roku wrócił do Castel di Sangro. W 1882 roku założył Szkołę Sztuki i Rzemiosła w L'Aquila.
Kiedy umarł, 16 listopada 1906, jest pochowany na cmentarzu Poggioreale w Neapolu , na terenie poświęconym artystom; Niedawno miasto Castel di Sangro zwróciło się do Neapolu o przeniesienie szczątków do Castel di Sangro, gdzie powstał grób godny swojej nazwy. Stadion drużyny piłkarskiej Castel di Sangro został nazwany na cześć malarza Teofilo Patini. Różne szkoły również noszą jego imię, na przykład liceum naukowe w Castel di Sangro i liceum w L'Aquila .
W Castel di Sangro niedawno wzniesiono pamiątkową statuę na centralnym placu Patini.
Gatunek i cel jego dzieł
Socjalistyczna hardliner namalował kilka obrazów przedstawiających życie na wsi z Abruzji pod koniec XIX -go wieku i początku XX th century, podkreślając stan ubóstwa obszaru i ludności sprężystość i poświęcenia.
W szczególności trzy jego prace mają silne konotacje polityczne i dlatego są uważane za „trylogię społeczną”: Bêche et lait (it) , L'Héritier i Bêtes de paix (it) .
Tworzył także przedstawienia świętych obrazów na obrazach i freskach.
Podstawowe prace
Ranga jego twórczości pojawia się w latach 70. Oto jego najważniejsze prace:
- Pierwsza lekcja jazdy konnej (2 wersje);
- Kanał ;
- Trzy małe sieroty ;
- The Heir (2 wersje);
- Spade and Milk (2 wersje);
- Zwierzęta juczne (it) ;
- L'Aquila (fresk);
- Pulsacje i bicie serca ( Pulsazioni e palpiti ;
- Brzuch i serce ;
- Anioł Stróż ;
- I Bravi ;
- Święta Twarz ;
- Notable mojej wioski ( I Notabili del mio paese );
- Piąty gracz ( Il pifferaio ).
Jednym z jego ostatnich dzieł jest fresk w amfiteatrze Uniwersytetu Neapolitańskiego.
Bibliografia
- Augusto Antonino Vicentini, Il quadro di S. Carlo Borromeo dipinto dal Cavalier Teofilo Patini, Inaugurato il4 listopada 1888nel Duomo di Aquila, Discorso pubblicato dalla congregazione dei Milanesi , Aquila, Tip. Vecchioni, 1888.
- Orazio D'Angelo, „L'arte nuova di Teofilo Patini”, Aquila, Tip. di A. Perfilia, 1905, z gazety Le Notizie n O 25.
- Beniamino Costantini, „L'arte di Teofilo Patini”, Teramo, A. De Carolis, 1910, wyciąg z Rivista abruzzese di scienze, lettere ed arti , 1910, fasc. I-II, styczeńLuty 1910.
- Vincenzo Marchesani, Il dolore nell'arte di Teofilo patini , Aquila, Tip. F. Cellamare, 1927.
- Ettore Moschino, Teofilo Patini nella Mostra aquilana , Aquila, Off. graf. Vecchioni, 1935.
- Virgilio Serafini, Il pittore dei poveri, Teofilo Patini , Teramo, Ars and Labour, 1949.
- Raffaele Aurini , Dizionario bibliografico della Gente d'Abruzzo , vol. I, Teramo, Ars and Labour, 1952, ad vocem ; aw nowym wydaniu pod redakcją Fausto Eugeni, Luigi Ponziani i Marcello Sgattoni, Colledara, Andromeda editrice, 2002, vol. IV, ad vocem .
- Mostra retrospettiva delle opere di Teofilo Patini , z inicjatywy gminy L'Aquila i Fondazione premio nazionale di pittura "FPMichetti"; pod redakcją Sopraintendenza ai Monumenti e Gallerie dell'Abruzzo e Molise, L'Aquila, Municipality of L'Aquila, 1954.
- Cosimo Savastano, L 'arte di Teofilo Patini , Sulmona, Rotary Club, 1971.
- Cosimo Savastano , Teofilo Patini e la sua gente , L'Aquila, Japadre, 1982.
- Cosimo Savastano , Teofilo Patini e Rocca Pia , Bestie da soma, \ Sl, sn, druk w 1983 roku! (Castel di Sangro, Alfa).
- Cosimo Savastano , Tre orfani di Teofilo Patini , Castel di Sangro, 1986.
- Mostra di Teofilo Patini , L'Aquila-Neapol 1989-1990, pod redakcją Ferdinando Bologna, L'Aquila, Comitato per le celebrazioni patiniane, 1989.
- Patini, momenti d'arte e di vita, mostra omaggio a Teofilo Patini , Centro studi G. Salvemini, Centro studi Patini, Isernia-Castel di Sangro, pod kierownictwem Cosimo Savastano, Castel di Sangro, Comitato per le celebrazioni patiniane, 1991 .
- Enrichetta Santilli, Il Santuario della Madonna della Libera w Pratola Peligna. Guida storico artistica , Pratola Peligna, Tipografia Vivarelli, 1995.
- Enrichetta Santilli, Calendario d'Arte della Madonna della Libera-Anno 2004 , Pratola Peligna, Comitato della Madonna della Libera, 2003, s. 1-12.
Źródła
- (it) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku włoskim zatytułowanego „ Teofilo Patini ” ( zobacz listę autorów ) .