Boskość | Aten |
---|---|
Czas | XVIII dynastia |
Budowniczy | Echnatona |
Miasto | Amarna |
Informacje kontaktowe | 27 ° 38 ′ 00 ″ N, 30 ° 55 ′ 00 ″ E |
Wielkiej Świątyni Atona (lub House of Atona), znajduje się w mieście Amarna , Egipcie , jest główną świątynią kultu boga Aten podczas panowania Echnatona (1353/36 pne).
Echnaton zapoczątkował wyjątkowy okres w historii starożytnego Egiptu , ustanawiając nowy kult religijny poświęcony tarczy słonecznej, Aten. Zrywa z tradycyjnym kultem innych bóstw, takich jak Amon-Rê i inauguruje nową erę, w której Aten jest czczony jako bóg słońca. Echnaton i jego żona Nefertiti , reprezentujący królewską parę boskiego pochodzenia, służą jako pośrednicy między ludem a bogiem.
Chociaż rozpoczął budowę w Karnaku za swojego panowania, powiązanie miasta z innymi bogami doprowadziło Echnatona do założenia nowego miasta i stolicy w Amarna (wówczas zwanej Akhetaton ) dla Atona. Echnaton zbudował miasto, składające się z warsztatów, pałaców, świątyń i przedmieść wzdłuż wschodniego brzegu Nilu.
Wielka świątynia Atona znajduje się na północ od centrum miasta. Będąc największą świątynią poświęconą Atenie, Echnaton ustanowił tam swój własny kult i kult dysku słonecznego.
Wielka świątynia Atona znajduje się na północ od centralnej części miasta Echnatona. Oddzielony od pałacu licznymi magazynami, zorientowany jest na osi wschód-zachód. Zachodnie wejście do wielkiej świątyni znajduje się wzdłuż Drogi Królewskiej, drogi równoległej do Nilu, która przecina miasto.
Wkrótce po śmierci Echnatona kult Atona został odrzucony jako religia, a miasto zostało zniszczone. Świątynia jest rozebrana, zasypana piaskiem, co zachowało ją dla dzisiejszych archeologów. W 1890 r. Flinders Petrie, za zgodą Departamentu Starożytności , rozpoczął wykopaliska w okolicy.
W oparciu o pozostałe fundamenty, a także ustawienie prywatnego grobowca Armany, reprezentującego wielką świątynię, możliwa jest teraz całkowita rekonstrukcja świątyni.
Jednym z najbardziej szczególnych aspektów świątyni jest to, że nie ma w niej żadnego wizerunku boga. Zamiast tego świątynia znajduje się na świeżym powietrzu, bez dachu, więc ludzie oddają cześć słońcu bezpośrednio nad nimi, gdy podróżuje ze wschodu na zachód. W istocie jest to cecha wspólna dla wszystkich świątyń Atona , wszystkie zostały zaaranżowane tak, aby umożliwić bezpośrednie oddawanie czci z nieba (jak w zamku Atona , małej świątyni Atona położonej 500 m na południe od wielkiej świątyni Achetatonu).
Wielka świątynia stoi w zagrodzie o wymiarach 760 m na 270 m . Ma dwie główne konstrukcje, Gem-Aton i Sanktuarium , oddalone o około 300 metrów.
Pierwsza z tych konstrukcji, Gem-Aton , jest widoczna po wejściu do ogrodzenia. Jest to długi budynek poprzedzony dziedzińcem zwanym Per-Hai , „domem radości”. Na lewo od głównego wejścia do świątyni znajduje się pawilon kolumnowy z małymi kaplicami po obu stronach. Te kaplice, pierwotnie zbudowane dla królowej Kiya , zostały później odzyskane przez starsze księżniczki Echnatona.
Pierwszy duży pylon strzeże wejścia do Per-Hai . Wokół drzwi znajduje się pięć par wysokich słupów z czerwonymi flagami. Wnętrze dziedzińca ma dwa rzędy po cztery kolumny z każdej strony. Pośrodku tych kolumnad znajdują się wapienne ołtarze z wyrzeźbionymi wizerunkami króla i królowej składających ofiary.
Gem-Aton („Aton jest znaleziony”) jest dostępny po przejściu przez dziedziniec Per-Hai i duży pylon. Sześć dziedzińców oddzielonych pylonami prowadzi do głównego sanktuarium i ołtarza. Ta świątynia różni się od świątyń innych bogów, ponieważ w miarę przechodzenia od klasy do klasy stają się one bardziej przewiewne i świetlne, w przeciwieństwie do świątyń takich jak Amon-Re, w których sale są ciemne i owiane tajemnicą.
Każdy z kolejnych dziedzińców ma ołtarze i magazyny, w których można przechowywać ofiary. Na pierwszym dziedzińcu znajduje się ołtarz główny z małymi kaplicami i sypialniami po obu stronach. Czwarty dziedziniec ma kolumny i umeblowane pokoje, w których ludzie mogą odpocząć w cieniu. Na ostatnim dziedzińcu znajduje się główny ołtarz główny pary królewskiej. Jest otoczony przez 365 ołtarze cegieł z błota , po jednym dla każdego dnia roku, podzielonych reprezentować Górny i Dolny Egipt . Za tym głównym ołtarzem Gem-Aton nagle kończy się białą ścianą, która wydaje się nie mieć drzwi.
Składane tutaj ofiary są dedykowane Atenowi, ale są następnie wykorzystywane do karmienia kapłanów , personelu świątynnego, a nawet części miejscowej ludności.
Na zewnątrz Gem-Aton jest wystarczająco dużo miejsca na duże przejście i czterdzieści rzędów po dwadzieścia stołów z ofertami.
Pomiędzy Gem-Aton a Sanktuarium głównym budynkiem na dalekim wschodzie ogrodzenia jest portyk kolumnowy, przed którym znajdują się posągi Echnatona i jego rodziny. Wewnątrz portyku znajduje się stela kwarcytowa obok kolosalnego posągu Echnatona. Ta stela jest wygrawerowana obrazami Echnatona i Nefertiti i jest wersją kamienia benben , świętego słonecznego symbolu Heliopolis .
Tradycyjnie kamień benben jest przedstawieniem wyspy stworzonej przez boga słońca Atuma na początku świata. Jest to jeden z najświętszych obszarów świątyni, w którym gromadzone są kwiaty i ofiary.
Pojedynczy fragment tego kamienia został odkryty przez Howarda Cartera w 1892 roku, ale został zidentyfikowany jako kamień benben na podstawie przedstawień świątyni znalezionej w pobliskich grobach.
Między Gem-Aton a Sanktuarium znajduje się również duży kwadratowy budynek, w którym zwierzęta są zabijane i przygotowywane do składania ofiar, ale wykopaliska archeologiczne na tym obszarze są utrudnione przez obecność obecnego cmentarza Et-Till.
Po wielkiej świątyni, najważniejszą budowlą jest sanktuarium na Dalekim Wschodzie, które mogły być inspirowane przez świątyń słonecznych na V XX dynastii w Abu Ghorab .
Sanktuarium otwiera pylon , który prowadzi do otwartego dziedzińca, gdzie trzy domy przeznaczone prawdopodobnie dla kapłanów w czasie eksploatacji są od strony południowej. Drugi pylon prowadzi do grobli przechodzącej przez środek dwóch dużych kolumnad, zawierających po obu stronach kolosalne posągi Echnatona w czerwono - białych koronach , symbolach egipskiej rodziny królewskiej .
Droga prowadzi do ostatniego dziedzińca z głównym ołtarzem otoczonym stołami. Ołtarz główny jest z pewnością przeznaczony dla rodziny królewskiej, zwłaszcza po wybudowaniu i regularnym użytkowaniu Gem-Aton .
Za Sanktuarium znajdują się inne pokoje, w tym duży pokój używany do ceremonii poświęcenia. Te pokoje są dostępne tylko z zewnątrz Sanktuarium .
Pod murem obwodowym, na dalekim północnym wschodzie, stoi ostatni ołtarz, zwany Salą Daniny Cudzoziemców . Jest to duży ołtarz, w którym zagraniczne kraje mogą składać ofiary.
William Flinders Petrie jest pierwszą osobą, która pracuje przy świątyni, a jego asystent Howard Carter przeszukuje obszar Sanktuarium . Jednak to John Pendlebury w pełni sporządził mapę tego miejsca podczas wykopalisk w 1935 roku.
Projekt Armana wspierany przez Egyptian Exploration Foundation przeszukał teren i poprawił niektóre błędy na mapie.
Miasto Akhetaten zostało zbudowane dość szybko i głównie z cegieł mułowych .
Cegły zostały wysuszone na słońcu. Mają około 33-37 cm x 15-16 cm x 9-10 cm, z wyjątkiem cegieł muru obwodowego, które są większe, 38 cm x 16 cm x 16 cm.
Podczas budowy zaprawę stosowano do wiązania rzędów cegieł, ale nie stosowano jej między poszczególnymi cegłami w rzędzie. Nie ma deszczu niszczącego cegły, ale pod wpływem wiatru niszczeją, więc zostały pokryte warstwą błota.
Drewno posłużyło jako podpora konstrukcyjna dla pylonów i muru obwodowego wielkiej świątyni. Budynki publiczne świątyni mają kamienne kolumny i są zbudowane na kamiennych fundamentach. Kamienne kolumny są zgodne ze stylem zwykle spotykanym w innych częściach Egiptu, z liśćmi palmowymi lub papirusowymi .
Do rozłożenia elementów konstrukcyjnych, takich jak stoły i / lub rowy na posadzce tynkowej, zastosowano sznurek. Sznurek został najpierw pomazany czarną farbą, a następnie rozciągnięty i dotknął ziemi, pozostawiając ślad. W niektórych miejscach sznurek odcisnął się w tynku, pozostawiając rowek. Podobną technikę zastosowano na ścianach w celu wyznaczenia powierzchni, zanim zostały ozdobione płaskorzeźbami.
Budowa świątyni przebiegała etapami. Przed wybudowaniem jakiegokolwiek budynku na miejscu odbyła się ceremonia poświęcenia. Uroczyste drzwi z pojemnikami na płynne ofiary otwierają brukowaną aleję.
Aleja biegnie na wschód i jest otoczona sfinksami , później zastąpionymi drzewami (znaleziono dziury na drzewa, niektóre nadal zawierają korzenie drzew). Aleja prowadzi do małej kapliczki z cegieł mułowych, która została następnie wkomponowana w plan świątyni.
Pierwszą dużą budową przeprowadzoną przez Echnatona była budowa ściany temenos , rozległego obszaru o wymiarach 229 mx 730 m. Kiedy ściana została całkowicie zbudowana, na wschodnim krańcu ogrodzenia zbudowano Kamienne Sanktuarium .
Sanktuarium wydaje funkcjonowały na własną rękę przez jakiś czas, zanim Echnaton dodał GEM-Aton do zachodniego boku obudowy. Wraz z tym dodatkiem zdemontowano oryginalną uroczystą bramę i zastąpiono ją podwyższoną groblą.
Gem-Aton został zbudowany w kamieniu, ale wydaje się, że zabraknie materiałów, Echnaton zakończył budowę w cegieł mułowych. Dekoracja ścian świątyni nie jest znana, ponieważ teren został całkowicie zniszczony, ale znalezione fragmenty wskazują, że wokół świątyni zainstalowano wiele posągów Echnatona i jego rodziny.
Fragment twarzy.
Część ciała faraona Echnatona.
Część ciała Nefertiti.
Kult Atona jest obchodzony codziennie i jest bardzo prosty. Chociaż są inni kapłani, Echnaton pełni funkcję arcykapłana, a szczególną rolę przypisuje się królewskim kobietom.
Ponieważ nie ma posągu uwielbienia, w wielkiej świątyni nie ma tradycyjnych aktów budzenia i obmywania boga, a wielbienie polega głównie na śpiewaniu hymnów i składaniu ofiar Atenowi .
Niektóre hymny opowiadają o legendach, w tym jednej, która przypisuje Atenowi stworzenie rasy ludzkiej i stwierdza, że ludzie zostali stworzeni inaczej, mówią różnymi językami i mają różne kolory skóry. Inne hymny są prostym wyrazem uwielbienia i wdzięczności dla Atona.
Ofiary składają się z jedzenia, napojów, kwiatów i perfum, często towarzyszy im kadzidło i libacje . Specjalny personel zwany hrp konsekruje ofiary, dotykając ich, oznaczając je w ten sposób dla Atona.
Każdego dnia rodzina królewska przyjeżdża do świątyni w powozach po procesji na królewskiej drodze, wjeżdża na teren świątyni i składa ofiary przed Gem-Aton . Faraon i królowa poświęcają swoje ofiary hrp, podczas gdy ich córki używają instrumentu muzycznego zwanego sistrum .
Następnie rodzina mija pylony i wspina się po schodach do głównego ołtarza, gdzie ofiarowuje się mięso, drób, warzywa i kwiaty w towarzystwie trzech słoików z kadzidłem. Podczas gdy faraon i królowa sprawują urząd, kapłani składają ofiary na innych ołtarzach, podczas gdy muzyka jest odtwarzana.
Księżniczki brzmią do sióstr, gdy czterech mężczyzn śpiewa hymny na dziedzińcu Gem-Aton . Na zewnątrz Gem-Aton muzyczki grają w towarzystwie harfisty i chóru świątynnego. Ci muzycy grają w regularnych odstępach czasu w ciągu dnia.