Techniki Seldingera odnosi się do protokołu leczenia realizowanego podczas cewnikowania z naczynia krwionośnego lub wgłębienia w celu zagwarantowania bezpiecznego dostępu.
Technika ta zawdzięcza swoją nazwę swojemu wynalazcy, dr Svenowi Ivarowi Seldingerowi , szwedzkiemu radiologowi (*19 kwietnia 1921, †21 lutego 1998), który po raz pierwszy zaprezentował go w 1953 roku.
Po ewentualnym znieczuleniu miejscowym naczynie krwionośne lub jamę nakłuwa się za pomocą wydrążonego trokara (krok 1). W zależności od miejsca nakłucia, może być możliwe prowadzenie za pomocą ultradźwięków lub innej techniki badania radiograficznego z kontrastem.
Po wykonaniu nakłucia i umieszczeniu trokara w żądanym miejscu, do światła trokara wprowadza się elastyczną metalową prowadnicę (krok 2). Następnie prowadnicę cewnikuje się w miejscu nakłucia, a jej koniec wychodzi na zewnątrz. Następnie trokar wyjmuje się, przesuwając po prowadnicy (krok 3).
W zależności od miejsc nakłucia może być konieczne zwiększenie rozmiaru miejsca nakłucia za pomocą rozszerzacza lub nacięcia chirurgicznego, aby umożliwić przejście większego cewnika. Rozszerzacz wsuwa się po metalowej prowadnicy do poziomu punktu nakłucia i wprowadza się obrotowo, aby ułatwić jego penetrację. Po zakończeniu rozszerzadło wyjmuje się, trzymając metalową prowadnicę na miejscu (krok 4).
Następnym krokiem jest wprowadzenie cewnika, który ma zostać założony (krok 5). Jest on podnoszony wzdłuż metalowej prowadnicy i cewnikowany w żądanym miejscu. Po umieszczeniu metalowa prowadnica zostaje usunięta. Środkiem ostrożności jest zablokowanie światła cewnika podczas obsługi, aby zapobiec ryzyku powikłań, takich jak zakażenie, krwotok lub zator powietrzny, jeśli nakłucie było tętnicze lub żylne. Cewnik jest następnie utrzymywany na miejscu za pomocą szwów.
Możliwe, że sam cewnik służy jako prowadnica dla wyrobu medycznego , takiego jak wkładka rozrusznika serca lub cewnik Swana-Ganza .
Metody Seldingera mogą być wykorzystywane w różnych sytuacjach, zwłaszcza do przeprowadzania cewnikowania serca , takie angiografii , wkładanie rury w klatce piersiowej , a gastrostomię , A urostomii cewnik Tenckhoff do dializy otrzewnowej , wkładanie kardiostymulatorem lub nawet Swan-Ganz cewnik .
Znajduje zastosowanie w szczególności w technice zakładania centralnego przewodu żylnego .
Głównymi powikłaniami tej techniki są krwotok , perforacja lub infekcja .