Chertopkhanov i Nedopiouskin

Chertopkhanov i Nedopiouskin
Opublikowanie
Autor	Ivan Turgenev
Tytuł oryginalny	Чертопханов и Недопюскин
Język	Rosyjski
Wydanie	1849 , Współczesność
Kolekcja	Wspomnienia myśliwego
Wątek
Fikcyjna data	W środku dnia polowania Następnego wieczoru
Fikcyjne miejsca	Na majątku Pantéleï Tchertopkhanov
Postacie	Narrator Pantéleï Tchertopkhanov, właściciel Nédopiouskine, spadkobierca bogatego kupca Maszy, czarującego Cygana
Poprzednie / następne wiadomości
Osada powiatu Chtchigry Koniec Czertopchanowa

Tchertopkhanov i Nédopiouskine to opowiadanie przez Ivan Tourgueniev opublikowane w rosyjskiej opinii Le Contemporain w 1849. Krótka historia jest częścią kolekcji Wspomnień myśliwego i mówi w humorystyczny upadek dwóch rosyjskich giermków.

streszczenie

Wracając z polowania, narrator zatrzymuje się i strzela do kilku kogutów wrzosowatych . W galopie przybywa właściciel lokalu, Czertopchanow, a za nim Nedopiouskine na bidecie. Oskarża go o polowanie na jego ziemi, zanim zmieni zdanie i zaprosi go do swojego domu.

Biorąc informacje na temat Czertopchanowa, narrator rozumie, że z ciężką historią rodzinną, jaką ma ojciec, który był na wpół szalony i doprowadził do ruiny jego małej posiadłości i swoich poddanych serią absurdalnych decyzji, syn nie może nie zrobić. mniej. Został wyrzucony z wojska w wieku dziewiętnastu lat i od tego czasu odwrócił się od całej okolicy, regularnie grożąc pojedynkiem każdemu, kto mu się sprzeciwił.

Nédopiouskine jest synem nieszczęsnego i skorumpowanego urzędnika państwowego. Po śmierci ojca pech przechodzi na syna, który gromadzi rozczarowania i musi „  znosić kaprysy innych  ”, aż do dnia, w którym zgodnie z wolą bogatego kupca staje się właścicielem wsi Bessélendéïevka na śmierć jego dobroczyńcy. Dopiero po przeczytaniu testamentu Czertopchanow i Nédopiouskine poznali się, pierwszy broniąc drugiego, wyśmiewany przez spadkobierców. Od tamtej pory się nie opuszczali.

Kilka dni później narrator odwiedza Pantéleï Tchertopkhanov. Na podwórku głodne psy pożerają padlinę konia, a studnia jest pełna śmieci. Dyskusja zaczyna się od polowania, ale przybywa Macha, czarująca Cyganka, która nie pozostawia narratora obojętnym. Pantéleï Tchertopkhanov uważa ją za swoją żonę. Podnosi gitarę i wszyscy śpiewają i tańczą do późnych godzin nocnych.

Fragmenty

• „  Krótko mówiąc, przeznaczenie zmusiło biednego Tikhone Nédopiouskine do opróżnienia do śmietnika gorzkiego kielicha, który rezerwuje na podrzędne warunki. Całe życie znosi gburowate kaprysy, ciężkie fantazje dżentelmena śpiącego bezczynnie.  "

Wydanie francuskie

• Tchertopkhanov and Nédopiouskine , przekład Françoise Flamant, Éditions Gallimard , Bibliothèque de la Pléiade , 1981 ( ISBN  978 2 07 010980 7 ) .