Cesarz Chin z dynastii Yuan | |
---|---|
10 maja 1294 -10 lutego 1307 | |
Kubilai Khan Külüg Khan | |
Imperium Khagan Mongol | |
1294-1307 | |
Kubilai Khan Külüg Khan |
Narodziny |
15 października 1265 Pekin |
---|---|
Śmierć |
10 lutego 1307(41 lat) Cambaluc |
Pogrzeb | Karakorum |
Imię w języku ojczystym | ᠲᠡᠮᠦᠷ i Төмөр |
Imiona pośmiertne | ᠥᠯᠵᠡᠶᠢᠲᠦ ᠬᠠᠭᠠᠨ, Өлзийт хаан, 欽明 廣 孝 皇帝 |
Nazwa świątyni | 成 宗 |
Czynność | Chan |
Rodzina | Bordjiguines |
Tata | Zhenjin |
Matka | Khökhjin ( d ) |
Rodzeństwo |
Gammala ( d ) Nanabula ( d ) Hudadiemishi ( d ) Darmabala ( en ) Princess Budagan ( d ) |
Małżonkowie |
Shiliandali ( w ) Bulugan |
Dzieci |
Deshou ( d ) Aiyashili ( d ) Yilihaiya ( d ) Princess Puna ( d ) |
Religia | buddyzm |
---|
Témur Khan lub Temür Oldjaitu (mongolski:ᠥᠯᠵᠡᠶᠢᠲᠡᠮᠦᠷ
ᠬᠠᠭᠠᠨӨлзийт Төмөр хаан ) lub Chengzong ( chiński :成 宗), urodzony w 1265 r., Zmarł10 lutego 1307, Mongolski książę, potomek Czyngis-chana , był drugim cesarzem dynastii Yuan po Kubilai Chanie , rządząc cesarstwem chińskim od 1294 do 1307 roku .
Temur, syn Zhenjina , a zatem wnuk Kubilaia. Ten ostatni sam jest wnukiem Czyngis-chana przez swojego ojca Tolui .
Temur nie jest następcą początkowo wybranym przez Kubilai Khana; dzieje się tak po śmierci innych potencjalnych następców. Dlatego nosi mongolskie imię „Temur Khan” i chińskie imię „cesarz Chengzong” (成 宗).
Temur Khan przyjmuje wysłannika Papieża, Johna de Montecorvino , z pewną uroczystością. Ale szybko zdaje sobie sprawę, że dyspozycje Chana i jego świty nie sugerują żadnego możliwego nawrócenia. Mimo to przyjmuje na siebie rolę legata papieża i cieszy się z pewnej łaski chana, który upoważnia go do osiedlenia się w stolicy, głoszenia Ewangelii i budowy tam kościoła.
W 1296 roku Temur Khan wysłał Zhou Daguana do ambasady w Kambodży , który po powrocie napisał historię swojej misji, która została zachowana.
Po panowaniu Temura Khana dynastia Yuan przeżyła dość szybki upadek.